زمانی برای نوازشگری

به گزارش حافظ خبر؛ در یک نگاه جامع‌نگر به وقایع و تجارب تلخ و شیرین، تصمیمات درست و نادرست گذشته، همچنین با مقایسه‌ی اوضاع و احوال دیروز و امروز و البته شرایط موجود جامعه، به این نتیجه مهم کاربردی و راهبردی می‌رسیم، که برای اداره مطلوب امور کشور، نیاز مبرم به رویکردی نوازشگرانه و نه منشی سختگیرانه داریم.
دفتر وقایع  را که مرور کنیم، خواهیم دید که بسیاری از اقدامات تند و شتاب‌زده دهه‌های پیش، منفعتی که نداشته هیچ، که آثار زیان‌بارشان همچنان بر دوش اجتماع سنگینی می‌کند.
اگرچه به نظر می‌رسد بسیاری از آنچه بر ما گذشت ماحصل تفسیر مجریان از قانون بود؛ ظرفیت‌ها و استعدادهای همین قانون، دست گردانندگان امور برای فهم تسهیل‌گرایانه و ترجمان رحمانی از قوانین را نبسته است.
مردم ما امروز بیشتر از هر زمان دیگری نیازمند دستان نوازشگرانه کارگزاران، متصدیان و مجریان امور اجرایی کشور در بخش‌های قانون‌گذاری، اجرایی و قضایی کشورند.
اگر قرار است ده سال دیگر بر موضوعی یا شیوه‌ای، خط بطلان بی‌تجربگی و بی‌دانشی‌مان را بکشیم، همین امروز دست بکار شویم و با آینده‌بینی در تصمیم‌سازی‌های‌مان، از رنج و زیان فردای مردمان‌مان پیشگیری کنیم و بکاهیم.
دوراندیشی، دستآورد آگاهی است و آگاهی حاصل اعتماد، مطالبه‌گری و مشارکت شهروندان در تنظیم و تحقق حقوق‌شان در گذر زمان است. هر جا مردم غائب باشند یا کنار گذاشته شوند، بحران یا فساد بزرگی متولد می‌شود یا در شرف شکل‌گیری خواهد بود.
منافع عمومی پایدار، ثمره اراده و اقدام جمعی است. همیشه خروجی‌های پشت درب‌های بسته، بی‌اعتنا به آراء و ذائقه عمومی، اعتمادآفرین و قابل اتکا نبوده است.
برای دست‌یابی به توسعه همه‌جانبه و پایدار، نیازمند رعایت سهم و نقش همگان و به‌ویژه شایستگان اجتماع هستیم.
پیش‌نیاز اساسی ایجاد یک مشارکت فراگیر، تصحیح و ترمیم نگاه مردم، جلب رضایت، خشنودی و اعتماد آنان است. رفتار نوازشگرانه همه ارکان حاکمیت پیش‌شرط، تعامل سازنده و دایمی مردم و حاکمیت است.