در جهان غرب و کشورهایی که به قانون غربی مبتلایند، اگر زن همسرداری آلوده شد و همسرش رضایت داد، قوانین آنها پرونده را مختومه اعلام میکنند، اما در اسلام چنین نیست. حرمت زن، به خود زن، به شوهر و به برادر و فرزندانش اختصاص ندارد و همه اینها اگر رضایت بدهند، خدا راضی نخواهد بود؛ چون حرمت زن و حیثیت زن، حق الله است و خدای سبحان زن را سرمایه عاطفه آفرید که معلم رقت باشد و پیام عاطفه بیاورد.
اگر جامعهای این درس رقت و عاطفه را ترک نماید و به دنبال غریزه و شهوت برود، به همان فسادی مبتلا میشود که غرب گرفتار آمده است. از این رو کسی حق ندارد بگوید که من به نداشتن حجاب رضایت دادهام و از این که قرآن کریم میفرماید: هر گروهی، اگر هم راضی باشند، شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید، معلوم میشود که عصمت زن، حق الله است و به هیچ کسی ارتباط ندارد. قهراً همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و خصوصاً خود زن امین امانت الهی هستند.
زن از نظر قرآن امانتدار حق خداست؛ یعنی این مقام، حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست به زن داده و خواسته است او این حق را به امانت حفظ کند؛ آنگاه جامعه مسلمانان به صورتی در میآید که جهان در برابر آن خضوع مینماید.
جامعهای که قرآن در آن حاکم است، جامعه عاطفه است و سرش این است که نیمی از جامعه یعنی زنان، معلمان عاطفه، هستند؛ بخواهیم یا نخواهیم و بداینم یا ندانیم، اصول خانواده درس رأفت و رقّت میدهد و رأفت و رقّت در همه مسائل کارساز است؛ بنابراین، در هر بخشی و بعدی از ابعاد، برای سیر به مدارج کمال، زن و مرد تفاوتی ندارند، منتها باید اندیشهها قرآن گونه باشد؛ یعنی همانگونه که قرآن کمال و حجاب و اندیشه و عفاف را با هم سازگار میداند، ما نیز در نظام اسلامی،کمال و حجاب را هماهنگ بدانیم؛ یعنی عظمت و کمال زنان در این است که مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز آنان را نبینند.
حجاب، احترام به زن است؛ اگر کسی از تشخیص اصول ارزشی عاجز باشد، ممکن است حجاب را بند بداند و حال آن که قرآن کریم در بیان فلسفه حجاب میفرماید: « این دستور برای این است که زنان (محترم) شناخته شوند و مورد اذیت قرار نگیرند.»
اطهر دهقانی
مسئول امور زنان و خانواده
ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان فارس
مسئول امور زنان و خانواده
ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان فارس
