"حافظ نیوز"، اولین نماز جمعه بعد از انقلاب توسط آیت الله طالقانی در دانشگاه تهران در پنجم مردادماه 1358 اقامه شد. پس از آن ائمه جمعه ها از طرف حضرت امام خمینی (ره) انتخاب و در اکثر شهرهای ایران این فریضه الهی فراموش شده، در پیکره ایران اسلامی حیاتی دوباره گرفت.
نماز جمعه ها همواره سنگر مستحکم برای پشتیبانی از انقلاب و دلگرم کننده برای آحاد مردم انقلابی بوده و هست؛ چرا که اگر بحران هایی در کشور به وجود می آمد امام جمعه ها از طریق تریبون نماز جمعه با خطبه های مذهبی و سیاسی به مردم آرامش و دلگرمی می دادند.
امام جمعه ها با اندرزهای مذهبی ستون فقرات مذهبی هر شهر و دیاری را جلا داده و در کنار و پا به پای مردم در همه صحنه ها حضور فیزیکی و معنوی داشتند؛ آنها در خطبه های دوم به مسائل سیاسی و اجتماعی می پردازند و اوضاع سیاسی کشور و منطقه و جهان را برای مردم روشن می کنند.
چهار تن از همین ائمه جمعه ها در زمان حیات حضرت امام خمینی (ره) توسط منافقین به شهادت رسیدند که به شهدای محراب معروف شدند.
این شهدا عبارت بودند از: اولین شهید محراب حضرت آیت الله قاضی طباطبایی که در تاریخ 10 آبانماه 1358 به شهادت رسید، دومین شهید محراب حضرت آیت الله مدنی که در تاریخ 20 شهریورماه 1360 به شهادت رسیده است، سومین شهید محراب حضرت آیت الله دستغیب كه در تاریخ 20 آذرماه 1360 به فيض شهادت نائل شد و چهارمین شهید محراب حضرت آیت الله صدوقی در تاریخ 11 تیرماه 1361 شهيد شد.
غیر از این شهدا انفجار دیگری در نماز جمعه دانشگاه تهران ایجاد شده بود که در آن مراسم مقام معظم رهبری در حال ایراد خطبه های نماز جمعه بودند و اگرچه در آن روز تعدادی از افراد نمازگزار به شهادت رسیدند، اما شجاعت مقام معظم رهبری در آن بود که خطبه ها را قطع نکرد و به ادامه خطبه پرداخت.
ائمه جماعات مراکز هر استان در واقع از اهمیت و اعتبار بالایی برخوردارند و دیدگاه رهبری انقلاب در انتخاب ائمه جمعه ها این است که از افرادی عالم و آگاه و باتقوی و تا آنجایی که احتمال می رود به دور از طنش ها و حاشیه های غیر ضروری باشند؛ در واقع امام جمعه ها رابط بین مردم و رهبری هستند.
در شیراز اولین امام جمعه حضرت آیت الله دستغیب بود
آیت الله دستغیب از یک بار معنوی بسیار بالایی برخوردار بودند. لحن صحبت، آهنگ صدا، اندیشه و رفتارش به گونه ای بود که محبوب خاص و عام گردید؛ به طوری که در آن زمان کتاب هایش بشدت مورد توجه همه و مخصوصا طیف جوان قرار گرفت.
مبارزات سیاسی آيت الله دستغيب قبل از انقلاب
آیت اللّه دستغیب مبارزات سیاسی را از زمان روی کار آمدن رضاخان شروع کردند. او در مسئله کشف حجاب با سخنرانی ها و بیان احکام مربوط به حجاب، مبارزه را شروع کرد و در ماجرای مخالفت رضاخان با روحانیان در استان فارس در صف اول مبارزات بود.
در زمان اجرای برنامه های ضداسلامی نظام شاه، با تمام وجود به مبارزه با نقشه های استعماری و تهاجمات فرهنگی دشمن می پرداخت و هنگام حضور عوامل اسرائیل در ایران به افشاگری و روشنگری در مورد خطر صهیونیزم مشغول شد و آن گاه که امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۱ مبارزه با شاه را علنی ساخت، آیت الله دستغیب با تمام وجود از امام رحمه الله و اهدافش پشتیبانی کرد و بارها به سبب پشتیبانی جدی از نهضت امام خمینی رحمه الله به زندان رفت.
در ماجرای جشن هنر شیراز نيز ـ که از سوی دربار با بودجه ای بسیار هنگفت و به صورت بسیار وقیح اجرا می شدـ به مخالفت برخاست و درباره تغییر تاریخ هجری به شاهنشاهی، با صراحت کامل و در حضور بیش از 10 هزار نفر مردم اعلام کرد: «تاریخ شاهنشاهی تاریخ غیر اسلامی و حرام است» و مردم را تشویق به از بین بردن این تاریخ کرد و سرانجام آخرین بار به دلیل اعتراض به جنایات نظام در ماجرای ۱۷ شهریورماه به زندان افتاد و با اوج گیری مبارزات اسلامی ملت مسلمان ایران، از زندان آزاد شد.
فعالیت های پس از انقلاب
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، آیت اللّه دستغیب به عنوان نماینده امام و امام جمعه شیراز در استان فارس مشغول خدمت شد و تا آخرین روزهای عمر مبارکشان در سنگر مقدس نماز جمعه به دفاع از انقلاب اسلامی و احکام و ارزش های اسلامی پرداخت.
در ماجرای تدوین قانون اساسی به عنوان اولین نماینده مردم استان فارس به نمایندگی مجلس خبرگان انتخاب شدند و در توطئه لیبرال ها و خط نفاق ـ که بنی صدر و گروهک های منافقین در اوایل انقلاب پیش آوردند ـ آیت اللّه دستغیب از طریق دفاع از ولایت فقیه با تمام وجود به مبارزه با آنها پرداخت.
با تحمیل جنگ از طرف استکبار به ملت مسلمان ایران، وي به کمک رزمندگان و تشویق جوانان، به مقابله با استکبار مشغول شد و جنگ تحمیلی را بزرگ ترین و مهمترین مسئله انقلاب اسلامی معرفی کرد و لحظه ای از کمک به جبهه های و مهاجران و مجاهدان جبهه دریغ نورزيد.
سخنان این شهید بزرگوار در خطبه های نمازجمعه 13 آذرماه 1360 به شرح زیر است:
باقیمانده گروهکهای داخلی هم صدها مرتبه گفته شده به هوش بیایید. دیدید با این ملتها نمیتوانید بجنگید. اعلان جنگ دادید، ولی دیدید بهجایی نرسید. باقیماندهها توبه کنید پیش از آنکه دستگیر شوید و بدانید تا نفر آخرتان را این ملت خواهد گرفت و بهجزا خواهد رسانید تا یک خانه تیمی هم از شما باقی نماند. این ملت بر خودش واجب دانسته، تکلیف الهی است که با شما مبارزه کند.
بر هر مسلمانی واجب است در هر دو جبهه بجنگد؛ جنگ با نفس و جنگ با دشمنان خارجی. اگر کسی در هر یک از این دو جبهه نجنگد، نجاتی برایش نیست، ایمانی پیدا نمیکند. اگر میل به کفر و سازش با کافر پیدا شد، کسی گفت من فقیه هستم و نظرم این است که با کفار بسازیم، این شخص از عدالت افتاده و از راه اهلبیت علیهمالسلام کنار رفته است.
جهاد با کفار، جهاد دفاعی واجب است که در هیچ دورهای قابلتخصیص نیست؛ به هر اندازه که میتواند باید مقابل کفر بایستد، میل به کفر نکند، تصدیق کفر نکند و با کفر سازش نکند. تمام 12 امام ما چنین بودهاند؛ پس این حبسها و زجرها و شکنجهها برای چه بود؟
«بی عشق خمینی نتوان عاشقی مهدی (عج) شد»
ولایت پذیری شهید دستغیب، نمونه کاملی از همراهی با ولایت بود و علاقه بسیاری به حضرت امام رحمه الله داشت. جمله معروف «بی عشق خمینی نتوان عاشقی مهدی (عج) شد» از سخنان ظریف اوست.
ایشان در کلمات عارفانه خود می فرمود: «هر کس از خمینی رحمه الله پیروی کند، از خدا پیروی کرده است» و هر گاه با امام امت دیدار میکرد، در بازگشت خوشحال و شاداب بود و خرسندی دیدار، از چهره اش خوانده می شد.
شهید دستغیب خود را مقید می دانست که سخنرانی حضرت امام رحمه الله را از تلویزیون یا رادیو بشنود و آن را محور سخنان خود در خطبه های نماز جمعه قرار دهد.
ایشان به یکی از نمایندگان شیراز گفته بود: «پسرجان، باید باورت بشود که حضرت امام [خمینی]، نایب امام زمان (عج) است. احترام به امام، احترام به امام زمان (عج) قلمداد میشود؛ میخواهی عزت پیدا کنی، عزت در پیروی از امام است.»
شهادت آیت اللّه دستغیب
آیت اللّه دستغیب پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین به آرزوی همیشگی خود، یعنی فیض شهادت، نائل آمد.
وی در ساعت 11:25 روز جمعه ۲۰ آذرماه ۱۳۶۰، در حالی که برای برگزاری نماز جمعه عازم مصلی بود در بین راه به دست منافقی کوردل به شهادت رسید.
پس از تشییع باشکوه پیکر مطهرش، در آرامگاه خاندان دستغیب در جنب مرقد مطهر سیدمیراحمد به خاک سپرده شد.
بدین ترتیب این عالم پرهیزگار همانند جد بزرگوارش حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام، پس از آنکه بر اثر عداوت منافقان بدنش قطعه قطعه شده بود با چهره و بدنی تکه تکه شده به دیدار محبوب خود شتافت.
امام روحالله(ره) فرمودند: «ياد اين شهيد در دل عاشقان فضيلت و ملت وفادار ايران زنده است. مسجد و محراب و منبر شيراز نغمه ملکوتي اين شهيد راه اسلام را از ياد نمي برد. درس هاي انسان ساز ايشان که در قلب انسان هاي متعهد غوغا بر پا مي کرد، جاويدان است.»
دستغيب در دست غيب نشينان ملکوت سپرده شد و در آغوش رفيق اعلي آرميد؛ او نمرده که زندگاني جاويد در جرگه پرده نشينان قدس و عاشقان لقاءالله يافت.
کسانی که همت بر قتل اين رهبران فضيلت و رهروان به سوي محبوب گماشته اند، با فضيلت و حق طلبي مخالفند؛ اينان گمان مي کنند با اين حرکات غيرانساني مذبوحانه، در صف عاشقان شهادت و سوختگان در راه پيوستن به لقاءالله شکافي پيدا مي شود.
اينان طعم ايمان به غيب و عشق به محبوب را نچشيده و شب پره گاني هستند که از وصل آفتاب گريزانند و مردگاني هستند به صورت زندگان که با اعمال وحشيانه خود مي خواهند سد راه حقيقت کنند و اسلام عزيز را به خيال فاسد خود به تباهي کشند؛ خداوند قادر، اسلام بزرگ را فرو فرستاده و حفظ و نگهباني آن را تضمين فرموده است.
از خداوند تعالي رحمت براي شهيدان خصوصا اين شهيد معلم و مهذب نفوس خواستار و براي بازماندگانشان صبر و اجر مسئلت مي كنم.
این عالم عارف و الگوی تقوا و فضیلت در سال 1288 ه.ش. در شیراز متولد شد و پس از پرورش صحیح و خواندن ادبیات و سطوح به نجف اشرف کنار قبر امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام شهید محراب مهاجرت نمود و در آنجا از محضر آیات عظام استفاده نمود و با دریافت اجازات عدیده اجتهاد و غیره به شیراز مراجعت و در مسجد جامع (عتیق) به اقامه جماعت و تبلیغ دین پرداخت.
آیت الله شهید دستغیب رئیس حوزه علمیه فارس و نمایندگی امام خمینی را در آن استان به عهده داشت. با شروع نهضت روحانیت در سال 1341 مبارزه ایشان با رژیم شاه که از زمان رضاخان ادامه داشت، علنی و آشکار گردید. سخنرانی سیاسی و تهییج کننده ایشان در شب های جمعه پس از دعای کمیل تا نیمه خرداد 42 در جمع انبوه شنوندگان نقش بزرگی در پیشبرد انقلاب داشت و نوار سخنرانی های ایشان تا اقصی نقاط ایران منتشر می گردید.
در خرداد 42 بازداشت و به تهران اعزام گردید و پس از آزادی از زندان مدتی نیز تبعید و در سال 43 نیز مجددا زندانی و تبعید گردید؛ در سال 56 نیز در منزل محاصره و تحت نظر بودند ولي با تمام این فشارها حاضر به مذاکره و مصالحه با رژیم پهلوی نشد و پرچم مبارزات مردم فارس را در این مدت پانزده ساله بر دوش داشت.
پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی اول فارس در مجلس خبرگان انتخاب شده و همزمان به درخواست اهالی شیراز و فرمان امام خمینی امامت جمعه را عهده دار شد و مشغول خدمت به مردم مستضعف بود که در تاریخ بیستم آذرماه 1360 مطابق با 14 صفر 1402 هنگامی که عازم نماز جمعه بود به دست منافقین به درجه رفیع شهادت نایل گردید و به اجداد طاهرینش پیوست.
بازخواني پيام امام (ره) به مناسبت شهادت شهید محراب؛
پیام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) به مناسبت شهادت حضرت آیت الله سید عبدالحسین دستغیب:
بسم الله الرحمن الرحیم انالله و انا الیه راجعون
شهادت برای فرزندان اسلام و ذریه پیامبر عظیم الشان صلی الله علیه و اله و اولاد فاطمه علیها السلام و یادگاران حسین سلام الله علیه در راه هدف و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزی غیرعادی و پدیده غیرمعهود نیست.
ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد کوفه تا صحرای افتخارآمیز کربلا و در طول تاریخ پر ارزش سرخ تشیع قربانیانی ارزشمند به اسلام عزیز تقدیم نموده و ایران شهادت طلب هم این پدیده سعادتمند مستثنی نیست و انقلاب اسلامی گوش و چشمش پر از این شهیدان حسین گونه است.
ملت عزیز ما در روز رستاخیز با سرافرازی در پیشگاه مقدس خدای بزرگ و پیامبران و اولیای عظیم الشان؛ صف های طولانی از شهیدان در راه دفاع از حق عرضه می دارد؛ از علمای اعلام و ائمه جمعه و جماعت تا فداکاران و سربازان در جبهه های دفاع از حریم مقدس اسلام.
مطمئن هستیم که پیامبر بزرگ اسلام مباهات می کند بر امم دیگر به سبب فداکاری این عزیزان در جبهه و پشت جبهه و این عزیزان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بیمارستانها مباهات می فرماید و چه بهتر و گواراتر که با شهادت این فرزندان اسلام و ذریه طاهره بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرضه اعمال هر چه بیشتر بیفزاییم.
عزیزان و نورچشمان ما در جبهه های جنوب و غرب هر روز با سرکوبی اشرار امریکایی و عقب سازی و به جهنم فرستادن جنود شیطان سربلندی و عظمت برای اسلام خلق می نمایند؛ به طوری که تاب تحمل این پیروزی ها را از امریکاییان خارج و داخل، منافق و منحرف سلب نموده و بر جنون و وحشی گریهای آنان افزوده است.
شهید دستغیب که جز تربیت و هدایت مردم گناهی نداشته اند را با چه انگیزه شهید می کنید؟
شما فرضا شهید بهشتی را گناه کار بدانید؛ شهدای دیگر مثل شهید مدنی و شهید دستغیب که جز تربیت محرومان و هدایت مردم گناهی نداشته اند را با چه انگیزه شهید می کنید. شما در زعم خود اگر اینان را به جرم وفاداری به اسلام و طرفداری از محرومان و مظلومان مستحقق قتل می دانید، اطفال معصومی که در گهواره جای دارند و زبان باز نکرده اند چه گناهی دارند، جز آنکه اطفال مسلمانی هستند که مخالف سلطه امریکا به جان و مالشان می باشند.
امروز روز جمعه و نماز و عبادت، با دست جنایتکار آمریکاییان، یک شخصیت ارزشمند که مربیی بسزا و عالمی عامل که گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ایران و اهالی محترم فارس گرفت و حوزه های علمیه و اهالی ایران را به سوگ نشاند.
حضرت حجه الاسلام و المسلمین شهید حاج سید عبدالحسین دستغیب را که معلم اخلاق و مهذب نفوس و متعهد به اسلام و جمهوری اسلامی بود با جمعی از همراهانشان به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابرقدرت و ابر جنایتکار زمان ایفا کردند، به گمان آنکه به ملت رزمنده ایران آسیب رسانند و آنان را در راه اهداف به سستی بکشند.
این کوردلان نمی بینند که در هر شهادتی و در هر جنایتی ملت متعهد به اسلام و کشور مصم تر و حاضرتر در صحنه می شوند. اینان پس از بمباران شهر دزفول و آن قتلهای فجیع ندیدند فریاد «جنگ جنگ تا پیروزی» را؛ اینان نمی بینند که ملت وفادار شهادت را در راه خداوند با آغوش باز پذیرا هستند یا میخواهند شکستهای لشکر کفر را و آتشی که به جان دوستان و اربابانشان از پیروزی رزمندگان ایران افتاده با خون این مردان خدا فرو نشانند.
دشمنان اسلام به دنبال هر پيروزي ما، اين جنايات را مرتكب مي شوند
اینک سزاوار است اصحاب نظر و ارباب تحلیل در این شرارتها و جنایتها فکر کنند که انگیزه آنکه در هر پیروزی و دنبال هر شکست به حزب بعث آمریکایی یک جنایت بزرگ از این منافقان و منحرفان واقع می شود، چه است؟ از باب اتفاق نمی شود باشد که در دنبال پیروزی آبادان جنایتی واقع و دنبال فتح بستان باز جنایتی و امروز به دنبال فتح عظیم در غرب و شکست مفتضحانه دشمنان اسلام این جنایت بزرگ واقع شد.
آیا اینها همه من باب اتفاق است یا حساب شده و دیکته شده عمل می شود؟
آیا ما این بزرگان علما و معلمان ارزشمند را برای جبران شکست امریکا در منطقه و صدام آمریکایی در جبهه ها از دست می دهیم؟
رحمت خداوند بر این مجاهدان عظیم الشأن که شهادتشان پیروزی اسلام را بیمه می کند و ننگ و نفرت بر آمریکای جنایتکار و دست نشاندگان و هواداران آن.
اینجانب این ضایعه بزرگ و فاجعه اسفناك را بر حضرت مهدی (عج) و ملت شجاع ایران و اهالی معظم استان فارس تسلیت می دهم و به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام این فداکایهای ملت اسلام و مجاهدات قشرهای مختلف ایران را تبریک عرض می کنم و برای خاندان این شهید پر افتخار از خداوند تعالی توفیق صبر و بردباری و سلامت طلب می نمایم.
سلام بر مجاهدان بزرگوار اسلام؛ درود بر رزمندگان جنوب و غرب و تهنیت بر نیروهای نظامی و مردمی پیروزی آفرین در جبهه غرب؛ از خداوند تعالی پیروزی نهایی لشگر اسلام را بر قدرتهای شیطانی مسئلت می نمایم.
والسلام علی عبادالله الصالحین روح الله الموسوی الخمینی