از اتاق عمل پیوند بیمارستان نمازی تا سکوهای قهرمانی دنیا

به گزارش حافظ خبر، آئین تقدیر از برگزدیدگان ورزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با حضور دکتر «بهادر» رئیس دانشگاه برگزار شد، با صحنه ای زیبا، در اذهان جاودانه شد.
 
دیدار دوباره بیمار و پزشک، پس از ۱۵ سال، اما اکنون در چرخه ای دیگر، بیمار، افتخارآفرینی کرده و پزشک، در مقام تقدیر از او برآمده.
مریم مولایی، بانوی جوان دانشجوی رشته شیمی، سال ۱۳۸۳، نیازمند پیوند کبد است. دکتر بهادر، عضو تیم پیوند اعضای دانشگاه علوم پزشکی شیراز، عازم مشهد می شود تا کبد بیمار ۱۶ ساله مشهدی، «امید سلطانی» که دچار مرگ مغزی شده، به مریم پیوند زده شود.
جراحی با همکاری دکتر «ملک حسینی» و دکتر «بهادر»، با موفقیت انجام می شود و مریم، به سلامت از بستر بیماری برمی خیزد. توصیف او از آن ایام، روزهای ناامیدی است. روزهایی که اگرچه پزشکان از او قطع امید نکرده اند، اما مریم امید خود را از دست داده و حالا از گذر ۱۵ سال، او نجات خود را مدیون محبت الهی، برای چشیدن طعم ایثار خانواده سلطانی و انجام جراحی به دست پزشکانی است که به اعتقاد مریم، خالصانه و با عشق ورزی، برای نجاتش کوشیدند.
مریم مولایی در طول مدت بیماری و آشنایی با انجمن های بیمارانی که دارای مشکلات مشابه او هستند، قدم در وادی جدیدی می گذارد که مسیر زندگی او را تغییر می دهد.
او در این انجمن ها، با اهمیت ورزش در بازیابی سلامتی خود بیش از پیش آشنا شده و علاقه به ورزش را به نحو جدی تری دنبال می کند.
این علاقه مندی مسیر او را به ادامه تحصیل در رشته علوم ورزشی هدایت می کند و سپس با ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی، تداوم می یابد.
مریم مولایی با عضویت در فدارسیون ورزشی بیماران خاص و پیوند اعضا از سال ۸۵، توانسته در این سال ها، سکوهای قهرمانی بسیاری را فتح کند.
 
کسب مدال طلای دوبل و انفرادی در مسابقات جهانی بدمینتون سوئد در سال ۱۳۹۰، کسب مدال طلا و نقره رشته بدمینتون در کشور آفریقای جنوبی، کسب مدال برنز در کشور ترکیه و کسب دو مدال برنز مسابقات نیوکاسل انگلیس، بخشی از موفقیت های این بانوی ورزشکار است.
او در کنار فعالیت های ورزشی خود، طی دو سال گذشته، به عنوان مربی تیم بدمینتون دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز برگزیده شده و نخستین ثمره حضور او در جمع ورزشکاران دانشگاه، کسب عنوان سومی رشته بدمینتون در المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی کشور است که به مدد این افتخارآفرینی ها، کاروان ورزشی دانشگاه توانست به عنوان قهرمانی این رویداد ورزشی دست یابد.
آئین تقدیر از مدال آوران و افتخارآفرینان ورزشی دانشگاه، همچون مریم مولایی، مصادف شد با صحنه دیدار دوباره مریم با دکتر بهادر، پزشکی که اکنون در کسوت ریاست دانشگاه، لوح تجلیل از تلاش های ورزشی به مریم تقدیم می کند، اما اشک شوق از دیدار دوباره او بر گونه مریم جاری شده. اشک شوق از تقدیر خداوند و گردش ایامی که اکنون او توانسته با فائق آمدن بر محدودیت های بیماری، بر سکوهای قهرمانی بایستد و به عنوان عضوی موفق از مجموعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز باشد و فرصتی برای این دیدار مهیا شود.
او نجات خود از بستر بیماری را تولد دوباره خود می داند و می گوید: تقدیر خداوند بر این بود که بار دیگر، در برهه ای از زمان، در برابر استادی قرار گرفتم که مدیون او هستم و امیدوارم به عنوان یک خدمتگزار بتوانم در مجموعه تحت مدیریت او، خدمت کنم. با حیات دوباره ای که خداوند به من بخشید، کوشیدم عاشقانه زندگی کنم، چرا که تجربه درک خدمت عاشقانه انسان هایی چون دکتر بهادر را خداوند به من عطا کرد.
مولایی معتقد است تلاش پزشکان برای نجات جان بیماران و گشودن راه ادامه حیات و موفقیت دوباره، نوعی خدمت عاشقانه است و از صمیم قلب، از تیم پیوند اعضای دانشگاه علوم پزشکی شیراز که این فرصت را برای او فراهم کرده اند، قدردانی می کند.
این بانوی ورزشکار می افزاید: خداوند را سپاس می گویم که فرصت دوباره زندگی کردن را به من داد و توانستم با حضور در عرصه های خدمت، سپاسگزاری خود را به این موهبت، در حد توان، ادا کنم. همه ما باید بتوانیم معجزه زندگی خود را پیدا کنیم و قدردان حیاتمان باشیم، در هر موقعیتی، بهترینِ خود باشیم و من هم امیدوارم در این مسیر، موفق باشم.
او که اکنون مادر یک فرزند دو ساله است، این موهبت خداوندی را برای لذت تجربه مادر شدن و ادامه زندگی سپاس می گوید و معتقد است: شاید عده ای بیماری را محدودیت تلقی کنند، اما من با کمک خداوند توانستم ثابت کنم که می توان در هر موقعیتی موفق بود.
مریم مولایی در ادامه به انگیزه خود برای جبران تلاش های پزشک خود پس از این دیدار اشاره می کند که موجب شد تا نخستین تجربه همراهی او با تیم بدمینتون دانشگاه، با ایستادن دختران ورزشکار بر سکوی افتخار، همراه باشد و این موفقیت را به دکتر بهادر، تقدیم می کند و آن را هدیه ای برای جبران خدمت بزرگی که برای نجات او صورت گرفته می داند.
او با بیان اینکه در این سال ها توانسته ورزش را مکمل درمان کند، معتقد است این امر موجب موفقیتش در افزایش اعتماد به نفس، روحیه مثبت و غلبه بر محدودیت های بیماری شده و می گوید: با گسترش این ایده در جامعه می توانیم هزینه های درمانی را کاهش دهیم و امروز، بسیاری از پزشکان با اعتقاد به کارایی این موضوع در درمان، بیماران را به ورزش و تحرک بدنی تشویق می کنند.
سخن پایانی مریم مولایی، دعای سلامتی و موفقیت برای تیم پزشکی و همه دست اندرکاران نجات بیماران، سپاسگزاری از مادری که انگیزه بخش تلاش های او بوده و همسرش به پاس حمایت و پشتیبانی از او در عرصه های مختلف زندگی است.
او همچنین با اشاره به تلاش های دکتر داوودی، مدیر تربیت بدنی دانشگاه، از حمایت و همراهی های او که موجب افتخارآفرینی دختران ورزشکار دانشگاه در المپیاد ورزشی دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی کشور شد، تقدیر کرد. /۱۰۱