احمد کریمی اصفهانی، دبیرکل جامعه اصناف و بازاریان کشور در گفتگو با «حافظ نیوز» - قسمت دوم
جایگاه رأی «احمدینژاد» نباید اصولگرایان را به اشتباه بیاندازد/ قیاس دولت روحانی و احمدینژاد اشتباه است/ منتقد برخی سیاستهای اقتصادی دولت یازدهم هستیم/ آقای رئیسجمهور باید از نقد منصفانه استقبال بهتری داشته باشند
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۳۵
احمد کریمی اصفهانی گفت: رئیس جمهوری که در گذشته نهچندان دور 24 میلیون رأی داشته طبیعی است که اکنون نیز از یک پایگاه مردمی برخوردار باشد؛ اما نباید فراموش کنیم در دوران آقای احمدینژاد چه بر سر کشور ما آمد.
احمد کریمی اصفهانی
حافظ نیوز/اشارهاحمد کریمی اصفهانی، از فعالان اقتصادی مطرح و دبیرکل جامعه اصناف و بازاریان کل کشور است که طی سالهای گذشته علاوه بر فعالیت های اقتصادی، در ساحت سیاست نیز به عنوان یکی از چهره های مطرح جریان اصولگرا به ایفای نقش پرداخته است.
کریمی اصفهانی در گفتگو با ”حافظ نیوز“ از ساختار ناکارامد اقتصادی ایران سخن می گوید و ضمن انتقاد از سیاستهای دولت احمدی نژاد، معتقد است دولت تدبیر و امید نیز تا حدی همان راه ناصواب گذشته را در پیش گرفته است.
در ادامه، قسمت دوم گفتگوی احمد کریمی اصفهانی و ”حافظ نیوز“ را می خوانید:
شما در حالی این روزها به یکی از منتقدین جدی آقای احمدی نژاد تبدیل شده اید که در زمان دولت دوم آقای احمدی نژاد، از ایشان حمایت می کردید...
بله، بنده به سبب پایبندی به کار تشکیلاتی و اینکه جمع اصولگرایان به این نتیجه می رسید که باید از ایشان حمایت شود از ایشان حمایت می کردم اما واقعیتی که بارها به آن اشاره کرده ام، این است که بنده آقای احمدی نژاد را از زمانی که شهردار تهران بودند به خوبی می شناختم و همواره معتقد بودم که ایشان به کار تشکیلاتی اعتقادی ندارد.
از طرفی، حلقه ای که در دور دوم ریاست جمهوری پیرامون ایشان شکل گرفت سبب شد این عدم پایبندی به کار تشکیلاتی، با انحراف سازمان یافته نیز همراه شود که این مسئله همانند گرهی کور، جریان اصولگرا را به بن بست کشاند. چرا که اگر ایشان حداقل پایبند به کار تشکیلاتی بود بدنه اصولگرا در بسیاری از موارد با ایشان همراهی نمی کرد و در نتیجه انحرافات دولت دهم تا این مرحله پیش نمی رفت اما عدم اعتقاد ایشان به کار تشکیلاتی و همچنین اعتباری که اصولگرایان برای ایشان خرج کردند، سبب شد جریان اصولگرا دچار سرخوردگی شده و با انشقاق درونی مواجه شود.
لذا بنده معتقدم تا پرونده احمدی نژاد در جریان اصولگرا به صورت کامل بسته نشود این انشقاق همچنان وجود خواهد داشت.
بر خلاف تصور شما، برخی جریانات اصولگرا به جایگاه رای و پایگاه مردمی فعلی آقای احمدی نژاد استناد کرده و معتقدند ایشان هنوز هم امکان فتح صندوق های آرا را دارد.
بنده منکر این مسئله نیستم که ایشان هنوز در بین مردم جایگاه رای دارد. بالاخره رئیس جمهوری که در گذشته نه چندان دور24 میلیون رای داشته طبیعی است که اکنون نیز از یک پایگاه مردمی برخوردار باشد اما عرض بنده این است که ما نباید فراموش کنیم در دوران آقای احمدی نژاد به ویژه در دور دوم چه بر سر کشور ما آمد.
مواردی چون خانه نشینی یازده روزه و یا اصرار ایشان بر استفاده از مشایی و یا سیاست های غلط اقتصادی، همه و همه برای کشور ما یک آسیب جدی بود و مهمتر از همه یک فرصت خدمتگزاری بی نظیر که شاید برای نخستین بار برای جریانات اصیل انقلابی در قوای اجرایی کشور پدید آمده بود اما این فرصت به راحتی از دست رفت.
بنابراین، با روی کار آمدن ایشان و سرمایه گذاری مجدد سیاسی بر روی احمدی نژاد، تصور بنده این است که اشتباهات دولت دهم این بار در مقیاسی وسیع تر تکرار خواهد شد.
دولت دهم را در قیاس دولت یازدهم چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من این سوال یک ایراد مبنایی دارد و آن این است که قرار نیست همه دولت ها را با هم قیاس کنیم. شرایط آن دولت و سطح توقعات و انتظارات از آن دولت به گونه ای بود و از این دولت به گونه دیگری! شاید آن عملی که ما از دولت آقای احمدی نژاد انتظار نداشته ایم، در این دولت برای ما آرزو باشد بنابراین شرایط حاکم بر هر دولت متفاوت است. از طرفی شرایط اقتصادی و منابع مالی و ارزی که این دو دولت در اختیار دارند نیز با هم تفاوت اساسی دارد. بنده تصورم این است که دولت آقای احمدی نژاد با منابع مالی هنگفتی که در اختیار داشت می توانست ایران را به لحاظ زیرساخت های اقتصادی و صنعتی به سطح ایده آلی برساند که در مقیاس جهانی، امروز حرف های بسیاری برای گفتن داشته باشیم اما منابع مالی در دولت قبل، به خوبی مدیریت نشد. به طور کلی درباره دولت یازدهم نیز باید گفت در عرصه های گوناگون اقتصادی و سیاسی دارای نقاط ضعف و قوت خاص خود می باشد.
در بُعد اقتصادی عملکرد دولت یازدهم را چگونه ارزیابی می کنید؟
در بعد اقتصادی، بسیاری از ایرادات و انتقاداتی که به دولت دهم وارد بوده به دولت یازدهم نیز وارد است. به عنوان مثال، قرار بوده است از بابت مبالغ جمع آوری شده از بابت هدفمندی یارانه ها، 30 درصد به بخش تولید کشور تزریق شود تا بدین ترتیب، زیرساخت های اقتصاد کشور شکوفا شود.
سوال این است که این پول کجا رفته است و در چه راهی خرج شده است؟ چرا در دولت قبل و تا حد بسیاری در این دولت، در برخی مواقع حتی یک ریال از این محل برای تقویت تولید ملی استفاده نشده است؟ چه کسی پاسخگوی این انحراف بزرگ از قانون کشور است؟
از طرفی امروزه بالغ بر هفتاد میلیون نفر در کشور یارانه می گیرند. این اتفاق با کدام عقل و منطق اقتصادی سازگار است؟
اگر بگوییم دولت دهم شرایط خاصی داشت که نمی توانست دهک های پر درامد را حذف کند این سوال مطرح می شود که دولت فعلی چه شرایط خاصی و یا به عبارت صحیح تر چه عذر و بهانه ای دارد؟!
در دیگر حوزه ها عملکرد دولت یازدهم را چگونه ارزیابی می کنید؟
ارزیابی دقیق عملکرد دولت یازدهم را باید به ماه های پایانی آن موکول کرد و هنوز، راه بسیاری تا اتمام این دولت باقی مانده اما آنچه مسلم است، این است که دولت تدبیر و امید و شخص آقای رئیس جمهور، باید از نقد منصفانه استقبال بهتری داشته باشند و در تعابیری که در مواجهه با منتقدان به کار می برند، فضا را به سمتی هدایت نکنند که در صفوف جامعه اختلافات و چند دستگی ها تشدید شود. در مجموع ما انتظار داریم دولت منادی وحدت ملی باشد و به گونه ای عمل کند که همه ایرانیان این دولت را از آن خود بدانند.