احتراماً، بگذارید بی مقدمه و بدون تعارف شروع کنم . چرا که نه شما را به القاب و پسوند و پیشوند نیاز میبینم و نه آزادگی "لر بودنم" این اجازه را به من میدهد که تملق گوی کسی باشم .ایرانیم ؛ فرزند زاگرس ؛ شهری به نام نورآبادممسنی
نامه یک جوان لر به رئیس جمهور
تاریخ انتشارسه شنبه ۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۲۲
هدف از نوشتن این گونه نامه ها این است که ، می خواهم در برابر آیندگان شرمگین نباشم و هنگام کاوش آنها در گذشته زیر سؤال نروم و آنها نپرسند گذشتگان ما به دنبال چه چیزی بودند؟ و آیا حقیقت طلبی را فدای عافیت طلبی کرده اند یا نه؟ این یادداشت و یا شاید هم نامه که مطمئن نیستم بدست شما رئیس جمهورم خواهد رسید یا خیر، به نمایندگی از جوانان شهرستان ممسنی، می نویسم. نامی که شاید به گوشتان نرسیده!!! منطقه محرومی که شباهت زیادی با سرزمینهای آفریقا دارد...!!!؛
آقای رئیس جمهور! بی تعارف عرض کنم که توقعات و در خواست های بسیاری داریم که نه غیر منطقی و نه زیادی خواهانه و نه دور از دسترس و ناممکن اند. فقط کافی است با دقت به آن ها توجهی مبذول گردد و با عدل و انصاف با آن ها برخورد شود.
جناب آقای دکتر روحانی، گفتی با تدبیر وامید می آیم. ما هم امیدت رامی خواهیم ، چون با تدبیر آمدی و حرفمان را می فهمی. امروز تو آمده ای با تدبیر و امید. کمکمان کن که شهرمان را دوباره درست کنیم و امید را به شهر باز گردانیم. می خواهم داستانی از شهرم نورآبادممسنی برایت بگویم. عمری است که می خواهند کارخانه پتروشیمی بزنند. هرلحظه مثل گوشت قربانی می خواهند به منطقه ای دیگر ببرندش که زمین ندارید! بخدا زمین فراوان است. زمین دلهایمان را می دهیم. بخدا، آقای دکترروحانی ، پتروشیمی که میخواهند درست کنند، فقط تابلویش را زده اند مثل کسی می ماندکه سفره را برایش پهن کنند، ولی غذا نیاورند! چه سخت است؟نه! بعد می گویند شهر محرومی هستید. حالا جناب آقای دکتر روحانی؛ به امید روزی که بیایی و استارت کارخانه پتروشیمی را خودت بزنی. هرچه تصویب کردند در سفر استانی احتیاج به تسویب(حسابگری)دارد.
از وسایل تفریحی می گذرم که در شهرستان کم است. خلاصه مثل همان کسی ماندیم که به او گفتند می دانی پل صراط چگونه است گفت نمی دانم.گفتند پل صراط ازتیغ تیز تر واز مو باریک تر است! او هم متعجب پاسخ داد؛"بگو راه نیست،خودت را راهت کن".
هیاتی می خواهد که بفرستید و ببیند که این شهر گمشده چگونه است و در چه وضعیتی بسر می برد. البته روز بیایید چون شب شهرم ...
رئیس جمهور عزیزم ، همگان می دانند به خاطر منسب هایی که داشتید هرگز رنجی که عوام چشیده اند متحمل نشده اید ، شاید "رنج فقر و نداری" را نچشیده اید ، شاید تا کنون خبر گرانی آزارتان نداده است، حتی یک روز هم خانه به دوشی را تجربه نکرده اید ، احساسمان بر این است تا به حال شرمنده زن و فرزندانتان نشده اید ، خرج دوا و دارو مریض احوالاتتان اذیتتان نکرده است ، در ادارات با ناهنجاری ها و بی قانونی مواجه نگرده اید و صدها دردی که این روزگار مردم تجربه کرده اند از نزدیک حس نکرده اید ...؛
رئیس جمهورم، مطمئنا هدف و انگیزه جنابعالی تغییر می باشد؛ شک ندارم که با تدبیری که شما خواهید اندیشید به دردهای ملت التیام می بخشید...، جناب دکترروحانی، گرچه این روزها فقر ،بیکاری ،گرانی ،تحریم ،تبعیض و... واژه های بیگانه در جامعه امروز نیستند ولی میتوان با مدد الهی ، تدبیر و چاره اندیشی بر کوه مشکلات فائق آمد. جناب دکترروحانی، گرچه موضوع اصلی از نگاشتن نامه بیان اوضاع و مشکلات منطقه مان است ...
همانطور که قلب هر ایرانی برای سرزمینش بدون شک خواهد تپید و آرزوی سربلندی خاک مقدس ایران را دارد ما جوانان لر با عزمی آهنین دوست داریم سهمی هم در آبادانی این خاک مقدس داشته باشیم اما مشکلات و نبود زیر ساخت های آموزشی رنجمان می دهد ، برآورده کردن زیر ساخت های آموزشی خواسته و هدف اولمان است. کمبود یا در واقع نبود امکانات ورزشی و تفریحی رنجی دیگر است که در طول این سالها بر دوش جوانان ما بوده و نبود آنها ، راه اعتیاد جوانان ما را هموار کرده است. دکتر جان! گرچه گرانی ،فقر و بیکاری دغدغه مشترک ملت است اما در منطقه ما چیزی که بیشتر خودنمایی می کند آن است که قانون فقط چیزی که در کتابها گنجانده شده است. جناب روحانی حرف آخرم اینکه در وعده های انتخاباتی قول به دفاع از قانونمندی و برآورده کردن مطالبات همه اقشار دادید و ما همچنان امیدواریم در دولت اعتدال امور بر اساس تدبیر انجام شود و همگان شاهد زندگی سعادتمندانه و مطلوب و شایسته ای باشیم. ان شاءالله در سایه توفیقات خداوند منان و مدد و یاری هموطنان شاهد سربلندی ایران عزیز باشیم.
فیروز صادقی
کد مطلب : ۶۴۲۷
