سال‌روز ورود آزادگان سرافراز را به همه آزادگان و جانبازان و ایثارگران و عزت‌آفرینان، و خانواده‌های محترم شهدا، هم آنان که از وجود خود گذشتند تا به ایران و ایرانی وجود بخشند، هم آنان که از سلامت خود گذشتند تا سلامت دیگران را تأمین کنند.
اجتماعی:
برای آزادگان عزیز
تاریخ انتشارشنبه ۲۷ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۴۴
ازادگان عزیز، گاهی فاصله بین ما و شما یک خاکریز بود و گاهی یک ساعت. اما این طرف با آن طرف زیاد فاصله داشت. ما به خاک خود برگشته بودیم و اطرافیان‌مان دوستان و آشنایان بودند و اگر زجری و رنجی بر دوش داشتیم آن بود که نتوانسته‌ایم به‌خوبی ادای دین کنیم. و این که جنگ که بین‌مان فاصله انداخته است کی به پایان می‌رسد تا دیدارها دوباره تازه شود.
شما در زیر شلاق و شکنجه دشمن رنج می‌بردید و ما زیر نگاه سنگین مردمی که امیدشان به ما بود.
شما در اسارت دشمنی بودید که از شما با لگد و باتوم پذیرایی می‌کرد و ما در انبوه ناتوانی‌های خویش که چرا شما را رها کردیم تا به چنگال دشمن بیفتید.
هم این طرف (ما) و آن طرف (شما) در رنجی بودیم که سالیان دراز برای‌مان ساخته بودند و حالا باید به طریقی بر سر ان پیمان می‌ماندیم. و ماندیم اما بعد از این غائله آنچه باید می‌شد و جوانی از دست رفته‌مان باز می‌گشت که نشد. *کم‌لطفی دیدیم و این بزرگترین رنجی بود که بر ما و شما رفت.
ما باید به خانواده‌های ایثارگرانی پاسخ می‌دادیم که فرزندان‌مان کجاست؟. شهید مجروح، مفقود و یا اسیر؟
و وقتی نمی‌دانی چه پاسخ دهی آب می‌شوی و به زمین می‌روی.
ما نیز شکنجه شدیم اما نه با شلاق و باتوم و کابل و انفرادی و... ما در چند جا شکنجه شدیم هم در مقابل خدا و هم در مقابل وجدان خویش و هم در مقابل سیل نگاه‌هایی که به سمت‌مان سرازیر می‌شد. شما در مقابل بی‌آبی و گرسنگی و شکنجه مقاومت کردید ما در مقابل نگاه‌ها.
چقدر سخت بود وقتی پدر و مادری برای اطلاع از وضع فرزندش به در خانه‌ات می‌اید و تو به سختی در را باز می‌کنی که ندانسته‌هایت برایش بگویی. او به دنبال فرزندش و تو به دنبال ...
قدمتان استوار و تنتان سالم
حسین پیروان/ معلم بازنشسته، جانباز و رزمنده هشت سال دفاع مقدس
گزارشگر : منیره خسروبیگ
کد مطلب : ۲۸۷۲۲
