در شرایط فعلی، به نظر می رسد روحانی باید جسارت احمدی نژاد را از او عاریت گیرد و با مردمش صریح و بی پرده سخن بگوید
تاملی بر دو قانون حیات بخش به اقتصاد ملی؛
«اصلاح قانون هدفمندی یارانه ها و حذف پردرامدها از دریافت یارانه نقدی»؛ طرحی که اجرای آن بیش از تدبیر روحانی، جسارت احمدی نژادی می خواهد!
تاریخ انتشارچهارشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۳۷
اساس طرح هدفمندسازی یارانه ها بر مبنای رفع این ایراد شکل گرفت که ساختار اقتصاد ایران بر مبنای سوخت ارزان بنا نهاده شده که منجر به تولید با کیفیت پایین، عدم توانایی رقابت با محصولات خارجی و عدم تلاش برای مصرف بهینهٔ سوخت در ایران شده است.
متاسفانه به دلیل پرداخت قریب سه دهه یارانه به بخش های مختلف از جمله سوخت، فرهنگی غلط و خطرناک در لایه های مختلف جامعه شکل گرفته است و آن عادت به ارزان بودن بسیاری از خدمات حامل های گوناگون است که در نتیجه، مصرف بی رویه سوخت، گاز، آب و برق در ایران بسیار فراتر از استاندارهای جهانی رفته است به نحوی که در سال 2011 سرانه مصرف سوخت در ایران چهار برابر میانگین جهانی بوده است! بر این اساس با تعریف اهدافی چون کاهش هزینه دولت در تامین اعتبارات ریالی و ارزی یارانه سوخت و اصلاح الگوی مصرف، بهبود بازده اقتصادی جامعه، جلوگیری از افزایش بی‌رویهٔ مصرف سوخت و رسیدگی به مستضعفین و از بین بردن فاصلهٔ طبقاتی در ایران این طرح آغاز شد که طبیعتا، یکی از الزامات اصلی این طرح آزاد سازی و واقعی کردن قیمت ها به ویژه در بحث حامل های انرژی بوده است.
از سوی دیگر، با مازاد درامد به دست آمده از بابت حذف اختصاص یارانه به بخش های گوناگون، بدعتی غلط و خطرناک در دولت دهم پدید آمد که طی آن به هر ایرانی ماهانه مبلغی تحت عنوان یارانه پرداخت می شد؛ بدعتی که تا کنون نیز ادامه داشته و در شرایطی که کشور با بحران های مالی فراوان و کمبود ارز و اعتبار مواجه است تامین منابع مالی آن در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.
دولت روحانی یک بار پیش از این، با دعوت از عموم مردم به انصراف از دریافت یارانه تلاش کرد یارانه تنها به دست نیازمندان واقعی برسد. امری که به دلیل عدم توجیه درست ملت و یا گستردگی بیش از حد فقر و نگرانی از بابت تداوم رکود و تورم، از سوی ملت با استقبال مواجه نشد و نهایتا کمتر از پنج میلیون نفر از دریافت آن انصراف دادند.
حال اما در شرایطی که تداوم منابع مالی و اعتباری پرداخت یارانه های نقدی با مشکل جدی مواجه شده است، دولت ناگزیر به حذف دهک هایی از جامعه در این طرح می باشد. دهک هایی که میزان درامد قابل توجهی دارند و اساسا مبلغ ماهیانه یارانه در تعریف سطح زندگی آنها نقشی ندارد.
با این حال، در حالی که به نظر می رسد این اتفاق بسیار پیش تر از این نیز باید به وقوع می پیوست، دولت همچنان از بابت اجرای آن هراس دارد چرا که اجرای آن منجر به از دست رفتن بخشی از پایگاه اجتماعی دولت خواهد شد.
از طرفی روحانی در ابتدای روی کار آمدنش سخن از عدم سرک کشیدن در حسابهای شخصی افراد گفته است و حال اگر حذف پردرامدها نیازمند پایش ثروت عمومی باشد، روحانی ناچار شعارهای انتخاباتی اش را زیر پا گذاشته است.
در شرایط فعلی، به نظر می رسد روحانی باید جسارت احمدی نژاد را از او عاریت گیرد و با مردمش صریح و بی پرده سخن بگوید؛ از اینکه هر دولتی باید از میزان ثروت عمومی اطلاع دقیق داشته باشد تا اساسا بتواند مالیاتی عادلانه وضع و اخذ کند و یارانه را به دست مستمندان واقعی برساند و همچنین وی باید به مردم بگوید شرایط تامین منابع اقتصادی این طرح با مشکلات عدیده روبروست.
به نظر می رسد هم اکنون بهترین تدبیر آن است که رئیس جمهور جسارت به خرج دهد و با مردم صادقانه در این باره سخن بگوید، بنابراین در این صورت می توان با کمترین هزینه اقتصاد ملی را از شر این غده سرطانی رهانید و خونی دوباره در رگهای صنعت، تولید و اشتغال به جریان درآورد.
کد مطلب : ۷۶۹۸
