حافظ خبر - عده ای برای راه نیفتادن واحدهای صنعتی در استان تلاش می کنند/ حسادت ها و رقابت های مخرب در حال لطمه زدن به فارس است/ییش از 5 میلیارد دلار در شش شهرستان استان سرمایه گذاری شده/ دولت با کلنگ زنی برخی طرح ها مخالف بود

جناب آقای دکتر قادری، گفته می شود که کلنگ زنی ها وافتتاح ها فقط در چهار شهرستان فارس بوده و بقیه شهرستانها ازاین سفر واز ناحیه واحدهای احداثی بهره ای نبرده اند نظر شما در این رابطه چیست؟
معمولا در احداث واحدهای صنعتی خصوصا صنایع بزرگ وپیشرفته و بعلت نیاز به سرمایه گذاری کلان وضعیت بگونه ای است که اولا نمی توان تعداد زیادی از این واحدها را احداث کرد دوم اینکه تفاوت توانمندی های هر شهرستان بگونه ای است که در همه این شهرستان ها ظرفیت احداث واحدهای بزرگ یکسان نیست وبرخی از شهرستان هانسبت به دیگر شهرستان هامزیت های بیشتری دارند سوم اینکه فرآیند احداث یک واحد بزرگ تولیدی بگونه ای است که کلنگ زنی یک واحد بررگ یک تصمیم یک شبه و محدود به افق زمانی کم نیست وباید مقدمات آن از قبل فراهم شده باشد. با این توضیح اگر چه در سفر دولت بظاهر پنج پروژه کلنگ خورد ویک پروژه افتتاح شد و در تبلبغات فقط از چهار شهر شهرستان شیراز ، لامرد ، مهر و آباده نام برده شد ولی واقعیت چیز دیگری است. از بین پروژه های کلنگ زنی شده ، پروژه GTL (تبدیل گاز طبیعی به فرآورده های نفتی) پروژه ای است که تابحال در کشور اجرا نشده و نسبت به اجرای آن بعلت عدم خرید لیسانس و در اختیار نگذاشتن تکنولوژی توسط کشورهای غربی تردید های جدی وجود دارد و تا آخرین لحظه هم وزارت نفت نسبت به کلنگ زنی آن رضایت نداشت و لذا خیلی به اجرای این پروژه امبدواری وجود ندارد.
در ثانی این یک پروژه صد درصد خصوصی است و لامرد از معدود شهرستان هایی است که دسترسی مناسب و فراوان به گاز وجود دارد وامکان تامین گاز این پروژه فراهم است.
از دیگر پروژه های کلنگ زنی شده ، تولید آلومینیوم و احداث نیرو گاه است که این دو پروژه در واقع یک پروژه هستند چرا که احداث آلومینیوم بدون احداث نیروگاه موضوعیتی ندارد و این صنعت یک صنعت انرژی بر است و تقریبا بیشتر برق تولیدی این نیروگاه به مصرف تولید آلومینیوم می رسد و تنها نقطه ای که از نظر دسترسی به دریا و تامین انرژی مناسب احداث این واحد تولیدی است لامرد است وبه همین خاطر از سالها قبل منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر فارس در این شهرستان احداث شده است علاوه بر آن چون تمام ماده اولیه (بوکسیت) مورد نیاز این پروژه از کشور گینه تامین می شود غیر از منطقه لامرد، احداث آن در هیج نقطه ای از استان توجیه اقتصادی ندارد.
از اینها گذسته تا آنجا که بنده اطلاع دارم پروژه احداث آلومینیوم و نیروگاه آن پروژه هایی نیستند که در همین چند ماه گذشته مطرح شده باشند و مجوز آنها مربوط به امسال و پارسال و حتی دولت فعلی باشد. قدمت این دو پروژه به حدود 10 سال قبل یعنی سال 84 زمان وزارت دکتر طهماسبی بعنوان وزیر صنایع ومعادن در دولت اول احمدی نژاد بر می گردد و زمین آن فنس کشی و حدود 3000 مترمربع فضاهای اداری و اقامتی این پروژه حدود 10 سال است که ساخته شده ولی بعلت گیرهای اداری و مشکلات فاینانس و تامین منابع آن شروع آن معطل مانده است.
خلاصه کردن مجوز وشروع کار این پروژه به همین چندماه و دولت فعلی ناشی از بی اطلاعی و یا غرض ورزی سیاسی است. در ضمن نقش استاندار فعلی فارس نیز در پبگیری این پروژه به ده درصد هم نمی رسد چه رسد به اینکه شروع این پروژه را بخواهیم به جنوبی بودن استاندار مربوط کنیم.
اتان گیری پروژه دیگری است که در شهرستان مهر کلنگ زنی شده واین پروژه نقطه شروع احداث پنج واحد بزرگ پتروشیمی در فیروزآباد ، فسا ، جهرم ، داراب و استهبان است که این کلنگ زنی در مهر به تنهایی نیست و کلنگ زنی در شش سهرستان است. حجم سرمایه گذاری این مجموعه بیش از 5 میلیارد دلار است که فقط یک میلیارد دلار آن در شهرستان مهر و مابقی در شهرستانهای ذکر شده است. خوشبختانه پروژه های وابسته به اتان گیری پالایشگاه پارسیان همگی شروع شده اند و بهتر این بود که در این سفر کلنگ زنی و شروع عملیات این پروژه هانیز اعلام و رسانه ای می شد.
با این توضیح کلنگ زنی ها و افتتاح ها تنها محدود به 4 شهرستان نشده و عملا 9 شهرستان را شامل شده است. از اینها گذشته بزرگترین پروژه این سفر طرح توسعه پالایشگاه شیراز با اعتباری بالغ بر 1/8 میلیارد دلار بود که در شیراز کلنگ زنی و شروع شد و اعتبار این پروژه از اعتبار مجموع دو پروژه آلومینیوم و نیروگاه آن بیشتر است. جدا از این کلنگ زنی ها ، چند پروژه مهم دیگر نیز در سفر تعیین تکلیف و کلنگ زنی شد که ارزش این پروژه ها هم کم نیست. اولین پروژه فاینانس خط دوم قطار شهری شیراز با رقمی معادل 500 میلیون دلار ، شروع عملیات ترمینال خارجی فرودگاه شیرازبالغ بر100 میلیارد تومان و آزاد سازی پنج هرار هکتار از معادن سنگ آهن نیریز بود . این آخری اهمیتش از هر پروژه دیگری بیشتر است و خودش زمینه را برای احداث و کلنگ زنی چندین پروژه جدید را فراهم می کند وامکان سرمایه گذاری بیش از 10 میلیارد دلاری در معادن وصنایع وابسته به آن در نیریز و شهرستانهای همجوار فراهم می شود.
با توجه به اینکه خود دولت اصراری بر کلنگ زنی این پروژه ها نداشت چرا برخی از نمایندگان واز جمله شما اصراربراین کلنگ زنی ها داشتید؟
اعتقاد بنده و تعداد دیگری از دوستان نماینده این بود همانگونه که عده ای برای احداث واحدهای صنعتی در استان تلاش می کنند ، عده ای هم برای شکل نگرفتن واحدهای صنعتی در تلاش هستند این مانع تراشی ها تنها خارج از استان نیست بلکه در درون استان هم مانع تراشی هایی وجود دارد. کلنگ زنی این پروژه هادر سفر دولت وبا اعلام رییس جمهور بسیاری از این مانع تراشی ها را کم می کند و سرعت انجام این پروژه هارا زیاد می کند. این پروژه ها برای تکمیل شدن نیاز به منابع ارزی و ریالی از بانک ها وصندوق توسعه ملی و فاینانس خارجی دارندکه بدون داشتن زور وقدرت سفر استانی دولت براحتی نمی توان از عهده مخالفت بانک ها برآمد. توجهکبه معطل ماندن حدود 8 ماه برای گرفتن یک بخش از استعلام های سازمان حفاظت محیط زیست برای طرح توسعه پالایشگاه شیراز خیلی از مشکلات را روشن می کنند واز گذراندن همین یک مشکل شما پی به بقیه مشکلات خواهید برد. جالب این است که بعد از کلنگ زنی این پروژه شاهد مخالفت خوانیهایی برای احداث این پروژه هستیم . اگر این پروژه در سفر کلنگ نمی خورد، امبدی به شروع آن نبود. اگر مردم از خون دل هایی که ما برای پادار شدن این پروژه در برنامه پنجم خورده ایم و یا فشارهایی که برای جلوگیری از حذف سهمیه 120 هزار بشکه ای میعانات گازی این پروژه متحمل شده ایم اطلاع داشتند بیستر بما حق می دادند که چرا این پروژه را در سفر دولت و با اعلام رییس جمهور کلنگ زنی کرده ایم.
شما پشت صحنه این جو سازی ها در کلنگ زنی ها را در چه می بینید؟
مشکل استان فارس و درواقع یکی از مشکلات مهم توسعه نیافتگی استان در این حسادت ها و رقابت های مخرب است . در شرایطی که در استان های دیگر اگر بر سر هر مساله ای با هم دعوا داشته باشند بر سر مساله توسعه استان باهم دعوا ندارند. در فارس اصل دعواها سر توسعه استان است. مگر استعدادهای همه شهرستان ها با هم یکسان است که همه باید مثل هم توسعه پیدا کنند؟ مگر تلاش همه نمایندگان و مسوولین همه سهرستان ها با هم برابر است که همه باید پا به پای همدیگر پیش بروند؟ این چه منطقی است که اگر نماینده ای تلاش بیشتری می کند بجای کمک کردن به او برای تخریب او و متوقف کردن او بسیج شویم؟ چرا باید موفقیت خود را در تخریب دیگران بدانیم؟
این چه منطقی است که وقتی یک پروژه ملی وبا مصوبه شورای عالی امنیت ملی و با تایید رهبری می خواهد در استان اجرا شود و فارس بخشی از مرزهای از دست رفته آبی خود را دوباره بدست آورد و از قبل آن کل استان شکوفا شود عده ای آن را در حد یک خواسته محلی وشهرستانی تنزل داده و بجای کمک به تسریع این پروژه در داخل استان سنگ اندازی می کنند؟
این درد را به کجا ببریم که در جریان این پروژه های وابسته به زنجیره جداسازی اتان ، پروپان ، میعانات گازی و متان در پالایشگاه پارسیان بخش مهمی از زنجیره ارزش این پروژه از استان خارج شده و هیچ کس در استان کمترین اعتراضی هم نمی کند ولی بخاطر کلنگ زنی فقط بخش جزیی ازاین پروژه ، عده ای فریاد می زنند که چرا این پروژه در مهر کلنگ زنی شده است؟ آیا آقایان معترض نمی دانند که مردم سهرستان لامرد که بیش از 80 در صد گاز پالایشگاه پارسیان از حوزه های گازی این شهرستان است هیچ سهمی از صنایع مرتبط با این زنجیره ندارند وسهم مردم شهرستان مهر از این صنایع به اندازه سهم هر یک از شهرستان های فیروزآباد، فسا ، جهرم ، داراب واستهبان است؟
اگر جایی برای اعتراض وجود دارد مردم لامرد ومهر باید معترض باشند ویا دیگران؟ همه می گویند که در وابستگی به کشاورزی اشتباه کردیم و باید در استان صنعت احداث کنیم واز من نماینده نوعی می خواهند که بدنبال احداث صنعت در فارس بروم . من باید حریف رقابت های مخرب خارج از استان برای صنعتی نشدن فارس باشم ویا مواظب تخریب های غضنفرهای استان باشم که به دروازه استان گل نزنند و تلاش های ما را برای صنعتی شدن استان خراب نکنند؟ هر نماینده هر چقدر هم توانمند باشد و بتواند در این رقابت های شدید سهم استان را از کل کشور بگیرد قطعا نمی تواند از عهده تخریب ها و مانع تراشی های داخلی استان برآید؟ به عنوان مثال مگر در این استان و در شهر شیراز قبلا مجوز احداث مجتمع آموزشی و تفریحی وزارت نفت گرفته نشد، چرا عده ای در استان تمام تلاش خود را برای عدم انجام این پروژه بکار بردند و موفق به حذف آن شدند؟
اگر در استان این کار شکنی ها کم شودو هر نقطه را متناسب با ظرفیت و توانایی که دارد مورد توجه قرار دهیم مشکل استان حل می شود. در شیراز و غرب استان جا برای فعالیت های گردشگری، آموزشی ، بهداشتی ، درمانی ، اداری وخدماتی وجود دارد.لذا فعالیت ها باید در این راستا انجام شود و در شرق و شمال استان معادن خوب وغنی داریم و باید در این حوزه کار کنیم. در جنوب استان انرژی و دسترسی به دریا داریم باید روی صنایع انرژی بر ، صنایع آب بر وصنایع وابسته به حمل ونقل دریایی کار کنیم. اگر استان را بصورت بک مجموعه و با توانمندی های متفاوت ببینیم مشکلات استان حل خواهد شد.