تحرکات جدید تکفیری ها در ادلب و حومه آن همچون جسر الشغور نمی توانست بدون کمک ترکیه، قطر و عربستان و حتی رژیم صهیونیستی صورت گیرد و دور جدید تحرکات تکفیری ها درست بلافاصله بعد از تجاوز نظامی عربستان به یمن صورت گرفت.
بلافاصله بعد از آنکه استفان دی میستورا نماینده سازمان ملل در امور حل بحران سوریه از آغاز دور جدید رایزنی های خود برای گفتوگو با گروههای مخالف سوری به استثنای داعش و القاعده و دیگر بازیگران دخیل در حل بحران سوریه خبر داد ، برخی از منابع خبری بخصوص رسانه های قطری و عربستانی از حمله هوایی رژیم صهیونیستی به انبار موشکی ارتش سوریه در بلندی های قلمون واقع در مرز لبنان خبر دادند و در همان حال منابع غربی و عربی از اقدام تکفیری ها بخصوص گروه النصره وابسته به القاعده برای تصرف منطقه استراتژیک واقع در حومه ادلب خبر دادند که این شهر نیز حدود یک ماه پیش اندکی بعد از تجاوز نظامی عربستان به یمن به تصرف القاعده در آمده بود . حال با این تحولات چند سوال مطرح است : نخست اینکه چه ارتباطی می تواند بین تحرکات نظامی القاعده و اعلام مواضع جدید دی میستورا مبنی بر آغاز دور جدید تماس های سیاسی برای حل بحران سوریه وجود داشته باشد و دوم اینکه آیا تقارن تحرکات تکفیری ها در حومه ادلب و حملات هوایی رژیم صهیونیستی به پایگاه نظامی ارتش سوریه درمنطقه استراتژیک قلمون تصادفی بوده یا اینکه بخشی از یک طرح مشترک بوده است ؟ خیز تکفیری ها و حامیان منطقهای آنها علیه رایزنیهای جدید دی میستورا
دی میستورا نماینده سازمان ملل در امور حل بحران سوریه در اظهارات اخیر خود از لزوم گفتگو با همه گروههای مخالف و بازیگران دخیل در بحران سوریه سخن گفت اما دو گروه تکفیری داعش و القاعده را از آن مستثنی کرد . علت این استثناء نیز مشخص است و علاوه بر مخالفت دولت سوریه با مشارکت دادن تکفیری ها در هر مذاکره ، قطعنامه های سازمان ملل نیز درخصوص تروریستی بودن داعش و النصره (شاخه سوری القاعده )صراحت دارد و هرگونه گفتگو و تعامل با این گروهها را ممنوع کرده است .
با اینحال از آنجا که همچنان برخی از بقایای ائتلاف فروپاشیده موسوم به دوستان سوریه یا همان ائتلاف برانداز شامل ترکیه ، قطر ، عربستان و رژیم صهیونیستی کماکان رویکرد براندازانه قبلی خود را دنبال می کنند و به استثنای تکفیری ها نیروی دیگری برای خود نمی بینند که حداقل در صورت ورود به مذاکرات سیاسی قدرت چانه زنی آنها را افزایش دهد لذا همچنان به حمایت های تسلیحاتی خود از تکفیری ها اعم از داعش و القاعده ادامه می دهند. از این دید تحرکات جدید تکفیری ها در ادلب و حومه آن همچون جسر الشغور نمی توانست بدون کمک ترکیه، قطر و عربستان و حتی رژیم صهیونیستی صورت گیرد . از جمله مصادیق موجود در این زمینه این است که دور جدید تحرکات تکفیری ها درست بلافاصله بعد از تجاوز نظامی عربستان به یمن صورت گرفت و این نشان می دهد که تصمیم به هر دو اقدام در یک اتاق فکر اتخاذ شده است و لذا همزمانی هر دو تجاوز نمی توانست تصادفی باشد .
اما نکته قابل تامل در این زمینه این است که هر چند ترکیه در یمن همکاری مورد انتظارعربستان را از خود نشان نداد و در ائتلاف خودساخته این کشور مشارکت نکرد اما در سوریه هر دو کشور به همراه قطر در کنار هم قرار دارند . با وجود اینکه کشورهای اروپایی نیز در هفته ها و ماههای اخیر علائمی از تمایل خود را برای اصلاح و ترمیم روابط خود با سوریه نشان دادند و در این راستا هیات های پارلمانی مختلف به سوریه سفر کرد و یا تلویزیون های رسمی اروپایی مصاحبه اختصاصی خود را با بشار اسد پخش کردند اما ترکیه تا آخرین لحظه از مواضع خود در لزوم اقدام نظامی علیه سوریه عقب نشینی نکرد و بعد از آنکه از آمریکا مجوز آموزش مخالفان سوری را دریافت کرد حداقل در ظاهر از تاکیدعلنی بر لزوم اقدام نظامی به سوریه دست برداشت .
عربستان نیز با وجود اینکه خطر داعش را در یک قدمی کاخ های شاهزاده ها می بیند اما از لج ایران و همچنین برای جبران خلاء ناشی از ناتوانی در توسل به جنگ زمینی دریمن بار دیگر به حمایت از گروههای تکفیری در یمن و سوریه روی آورده است و حتی به تلاش هایی برای حل اختلافات داخلی این گروهها دست زده است . دو شاخص دیگر نیز در این زمینه جلب توجه می کند . نخست تهدید صریح نماینده عربستان در سازمان ملل است که سوریه را به تجاوز نظامی مشابه به یمن تهدید کرد و بلافاصله با پاسخ بشار جعفری نماینده سوریه مواجه شد. دوم درخواست خطیب مسجد الاحرام از پادشاه سعودی برای حمله نظامی به سوریه است . در این میان مرموزانه ترین رفتار را قطر در پیش گرفته است و برخلاف سال های اولیه آغاز بحران سوریه که در خط مقدم پروژه براندازی حرکت می کرد اکنون بیشتر در سایه و در پشت ترکیه و عربستان گام برمی دارد و رد پای زیادی از خود برجای نمی گذارد . نقش و جایگاه رژیم صهیونیستی در مقابله با تحرکات سازمان ملل برای حل سیاسی بحران سوریه
از زمانی که پروژه براندازی دولت سوریه در دستور کار قرار گرفته است رژیم صهیونیستی بارها هر زمان که گروههای تکفیری و دیگر مخالفان مسلح و برانداز سوری در موقعیت بد قرار گرفته اند با دست زدن به حملات هوایی و بمباران اهداف ارتش سوریه کوشیده است برای آنها فضای تنفسی ایجاد کند . در آخرین مورد از این موارد طبق برخی منابع خبری بخصوص منابع قطری و سعودی هواپیماهای این رژیم انبارموشکی و تسلیحاتی ارتش سوریه درمنطقه کوهستانی قلمون واقع در مرز لبنان را بمباران کردند و درست بلافاصله بعد از این حملات بود که گروههای تکفیری به تحرکات خود در حومه ادلب ادامه دادند و در این راستا بخش های وسیعی از منطقه جسرالشغور را نیز به تصرف خود درآوردند .
با توجه به اینکه دور جدید حملات رژیم صهیونیستی نیز بلافاصله بعد از اعلام دور جدید تحرکات سیاسی استفان دی میستورا برای حل سیاسی بحران صورت گرفت بر این اساس یکی از اهداف این حملات می تواند به شکست کشاندن این تحرکات باشد. تاکنون بحران سوریه و دیگر بحران های منطقه حاشیه امن برای ادامه بی سروصدای اقدامات توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی درسرزمین های اشغالی فراهم کرده بود و بر همین اساس این رژیم به هیچ وجه حاضر و مایل نیست استفاده مجانی از این بحران ها را از دست بدهد .
آنچه این رژیم را به وحشت انداخته این است که از یکسو درخواست های جهانی برای تشکیل دولت فلسطینی روز به روز افزایش می یابد و از دیگر سو برخی دیگر از پرونده های بین المللی همچون بحث هسته ای ایران رو به حل است که این مسئله بیش از پیش بحران فلسطین را از حاشیه به متن می آورد و زمینه را برای افزایش فشارهای بین المللی فراهم می کند. از این دید به نظر می رسد این رژیم نهایت تلاش خود را بکار خواهد گرفت تا به هر طریق ممکن از حل بحران ها و پرونده های منطقه ای جلوگیری کند و در صورت ناکامی بحران های دیگری بوجود خواهد آورد و از این دید با توجه به نفوذی که رژیم صهیونیستی بر تکفیری ها دارد عربستان از قابلیت زیادی برای بحران سازی دارد و به نظر می رسد سرویس های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی روابط و همکاری های خود را با سرویس های عربستان به گونه ایی مدیریت می کنند که با دادن اطلاعات و آدرس غلط به شاهزاده های تازه به قدرت رسیده سعودی این کشور را وارد تونل تاریک سازند که امکان برون رفت از آن وجود نداشته باشند . نـــــــــــــــتــــــیـــــــــــجه گـــــــــــــــــــــیـــــری
از آنچه گفته شد چند نکته قابل استنباط و نتیجه گیری است : نخست اینکه گروههای تکفیری و رژیم صهیونیستی همچنان در یک جبهه عمل می کنند. دوم اینکه نوعی ائتلاف نانوشته بین این رژیم وحامیان گروههای تکفیری اعم از قطر ، ترکیه و عربستان در قبال سوریه برقرار شده است و سوم اینکه این ائتلاف نه تنها علیه سوریه بلکه علیه سازمان ملل و تحرکات سازنده نماینده ویژه آن نیز نشانهگیری شده است. احمد کاظم زاده تحلیل گر خاورمیانه