حافظ خبر - روحانی: خاطرات هاشمی ضد و نقیض شده است/ شریعتمداری: آنچه که هاشمی می گوید با آثار مکتوب به جا مانده از حضرت امام منافات دارد

به گزارش "حافظ نیوز" حجت الاسلام حمید روحانی رئیس بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر درخصوص اظهارات هاشمی رفسنجانی و بیان خاطراتی ناگفته از حضرت امام خمینی(ره) به تسنیم گفت: آقای هاشمی به قدری خاطرات ضد و نقیض، خلاف واقع و خلاف حقیقت بیان کرده است که دیگر نمی توان حرف وی را معتبر دانست.
وی ادامه داد: خبرها، حرف ها و خاطراتی که وی ادعا می کند رخ داده یا توسط امام راحل گفته شده است، با در نظر گرفتن بعضی از حرفهای قبلی که اشتباه بودن آنها بر همگان روشن است نشان می دهد که نمی شود به آقای هاشمی در خصوص خاطرات نقل شده اعتماد کرد.
این تاریخ دان انقلاب اسلامی در خصوص نقل خاطرات آقای هاشمی از کسانی که در قید حیات نیستند، اظهار داشت: چرا آقای هاشمی خاطرات را از زبان کسانی نقل می کند که در قید حیات نبوده و رحلت کرده اند؟ در اظهاراتی که وی اخیراً گفته است این نکته وجود دارد که اگر همسر حضرت امام چنین سخنی را از امام خمینی نقل کرده اند چرا در زمان خود حیات بانو ثقفی بازگو نشد، چرا گذاشتند بعد از فوت همسر امام این خاطره را نقل کنند؟
روحانی با بیان اینکه این مسئله در زمان فوت حاج احمد آقای خمینی نیز وجود داشته است، تصریح کرد: هاشمی از کسانی نقل خاطره می کند که نمی توانند این خاطرات را تأیید یا تکذیب کنند. از این رو مشخص است که این خاطرات واقعیت ندارد و قابل استناد نیست.
وی در خصوص اینکه در سال ۸۴ همسر امام خمینی(ره) خاطره ای را به وی گفته اند، گفت: اگر همسر امام خاطره ای را در سال ۸۴ برای وی نقل کرده است، چرا آقای هاشمی تا این اندازه صبر کرده و پس از فوت این بانوی بزرگوار صحبت های ایشان را نقل کرده است؟
در همین راستا، مدیرمسئول روزنامه کیهان نیز نسبت به آخرین خاطره منتشر شده هاشمی رفسنجانی واکنش نشان داد. حسین شریعتمداری در یادداشتی نوشت: صبح دیروز آیت الله هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در همایش «بانوی انقلاب» که به منظور تجلیل از مقام و خدمات همسر مرحومه حضرت امام(ره) برپا شده بود، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره آن بانوی پرهیزگار به مسائلی بیرون از موضوع همایش اشاره داشتند که هر چند قلم زدن به انتقاد از اظهارات ایشان خوشایند نیست ولی از آنجا که پای ارزش های انقلاب در میان است، عبور بی تفاوت از کنار آنچه گفته اند نیز بایسته به نظر نمی رسد:
۱- آقای هاشمی می فرمایند: «در سال ۸۴ یک موی بدنم راضی نبود کاندیدا شوم. چرا که دولت آقای خاتمی بود و من گفتم نمی آیم، همسر امام مرا خواست و به من گفت: امام این انقلاب را به دست شماها سپردند. آیا شما می دانید اینها چه کسانی هستند؟ همین صحبت های همسر امام سبب شد من قبول کنم و پذیرفتم.» درباره این بخش از اظهارات ایشان پرسش هایی هست؛
الف: چرا جناب هاشمی رفسنجانی در نقل خاطرات و مسائل گذشته به درگذشتگان استناد می کنند که پی بردن به صحت و سقم آن نیازمند دسترسی به آنان است و این دسترسی امکان پذیر نیست؟ آقای هاشمی پیش از این هم از قول حضرت امام(ره) نقل کرده بودند که آن بزرگوار مخالف شعار مرگ بر آمریکا بوده اند! که البته آثار مکتوب و مضبوط حضرت امام (ره) با آنچه آقای هاشمی به آن حضرت نسبت داده اند کاملا مغایر و متضاد است. در اظهارات دیروز هم سخنانی را به همسر امام نسبت داده اند که مراجعه و پرس و جو از آن مرحومه نیز امکان پذیر نمی باشد!
ب: فرموده اند همسر امام(ره) به ایشان گفته اند: «حضرت امام(ره) این انقلاب را به دست شماها سپردند. آیا شما می دانید اینها چه کسانی هستند؟ همین صحبت همسر امام سبب شد من قبول کردم و پذیرفتم.» به یقین آقای هاشمی اطلاع دارند که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ علاوه بر آقای هاشمی، آقایان علی لاریجانی، محسن رضایی، مهدی کروبی، مصطفی معین، محمدباقر قالیباف، محمود احمدی نژاد و محسن مهرعلیزاده نامزد بودند. و جای این سؤال است که آیا همسر مرحومه امام(ره) هیچیک از نامزدهای یاد شده را لایق ریاست جمهوری نمی دانستند؟! و با بیان «آیا شما می دانید اینها چه کسانی هستند»؟! آنان را تحقیر کرده اند؟! این برخورد از سوی بانوی، پرهیزگاری نظیر همسر حضرت امام(ره) باور کردنی نیست.
ج: با توجه به اینکه آقای هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ موفق به کسب آراء مردم نشده و از رقیب خود شکست خورده بود، پیشنهاد منتسب به همسر حضرت امام(ره) را چگونه باید تفسیر کرد؟ آیا مقصود همسر امام راحل(ره) از توصیه به نامزدی آقای هاشمی در انتخابات ۸۴ این بوده است که ناکامی ایشان در کسب آراء مردم را به نمایش بگذارند؟! این برداشت که با بخش دیگر توصیه همسر امام به آقای هاشمی مغایرت دارد. آنجا که به نقل از آن مرحومه آورده اند؛ «امام این انقلاب را به دست شماها سپردند»!
۲- آقای رفسنجانی در سخنان دیروز خود، نقل قول غیرقابل قبول دیگری نیز به حضرت امام(ره) نسبت داده و گفته اند؛ «امام به این نتیجه رسید که باید تا قبل از خودشان جنگ را تمام کنند. البته گفتند جام زهر را نوشیدم. اما دو سه ماه پس از جنگ به خود من گفتند که جام زهر برای من شیرین شد»! در این باره گفتنی است که؛
الف: این روزها برخی از پژوهشگران تاریخ معاصر با استناد به رخدادها و اسناد سال های پایانی جنگ و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی امام(ره)، نتیجه می گیرند که جناب هاشمی رفسنجانی در زمینه سازی برای پذیرش قطعنامه و به تعبیر حضرت امام «نوشیدن جام زهر» نقش ویژه و مؤثری داشته است. که بدون قضاوت درباره آن و با اعتقاد به اینکه همه تصمیم های حضرت امام(ره) ریشه الهی داشته و با مصلحت اندیشی برای اسلام و انقلاب اتخاذ شده بود. به نظر می رسد آقای هاشمی با انتساب این جمله به امام راحل که «دو سه ماه پس از جنگ به خود من گفتند جام زهر برای من شیرین شد»! در پی رفع اتهام از خود بوده اند.
ب: سخن مورد اشاره آقای هاشمی در متن و محتوای خود این مضمون را نیز القاء می کند که اگرچه پذیرش قطعنامه برای امام راحل(ره) به منزله نوشیدن جام زهر بوده است ولی تلاش آقای هاشمی در زمینه سازی برای پذیرش آن- بخوانید جام زهر- از دوراندیشی و درایت بیشتر ایشان نسبت به حضرت امام(ره) حکایت می کند! و حاکی از آن است که حضرت امام(ره) چند ماه بعد از نوشیدن جام زهر به درایت آقای هاشمی پی برده و - به قول ایشان- متوجه شیرینی و حلاوت آن شده اند!
ج: و اما؛ نگران کننده تر از دو نکته یاد شده آن که؛ این روزها یک جریان سیاسی نه چندان ناشناخته، اصرار دارد و به دهها زبان و بیان، برای مردم و نظام اسلامی در تقابل با آمریکا نسخه تسلیم می پیچد و این توهم را در شیپور فریب می دمد که برخورداری از آینده روشن و از جمله گشایش اقتصادی فقط در گرو تن دادن به خواسته های آمریکا و متحدانش است! و توصیه می کند که در چالش هسته ای چاره ای جز کوتاه آمدن و دست کشیدن از این فناوری نیست و یا در منطقه نیز نباید با حمایت از جنبش های مقاومت آمریکا و اسرائیل و رژیم های دست نشانده را در مقابل خود داشته باشیم! که درباره ذلت آور بودن این دیدگاه و سرانجام فاجعه آمیز آن، یعنی تبدیل ایران اسلامی به کشوری فقیر و ضعیف و بی آینده، گزارش های مستندی داشته ایم و نیازی به تکرار آن نیست اما، جریان مورد اشاره در پاسخ به این پرسش که چرا باید به ذلت در مقابل دشمنان خونریز و غارتگر تن بدهیم؟ اعلام می کند که این کوتاه آمدن در مقابل دشمن و تن دادن به خواسته های آمریکا و متحدانش چیزی شبیه نوشیدن جام زهر از سوی امام(ره) است که چاره ای جز آن نیست!
با توجه به دیدگاه مورد اشاره آیا این توهم در ذهن مخاطبان شکل نمی گیرد که آقای هاشمی -خدای نخواسته- قصد دارد نتیجه کوتاه آمدن در مقابل دشمن را «شیرین» معرفی کند؟! بگذریم از این واقعیت که اساسا مقایسه پذیرش قطعنامه با تن دادن به ذلت در برابر دشمن قیاس مع الفارق است. آیا حضرت امام(ره) بعد از پذیرش قطعنامه از مقابله با آمریکا و متحدانش دست کشیدند؟! یا با صراحت و اصرار بیشتری بر آن تأکید ورزیدند؟! و...
۳- آقای هاشمی می گوید؛ «آدم های خشکه مقدس، جاهل و نادان نیز هستند که معتقدند امروز همه مصیبت این است که چند زن بدحجاب در خیابان باشد. بله این مصیبت است و این زنها باید حداقل حجاب اسلامی را داشته باشند اما، مسئله این است که بقیه مسائل مانند زندان ها، ظلم ها، سرکوب ها و حق هایی که از مردم ضایع می شود چه می شود؟» در این باره نیز گفتنی است؛
الف: بدیهی است که به قول ایشان، خانم ها باید حداقل حجاب اسلامی را داشته باشند و باز هم به قول ایشان، بدحجابی فقط یکی از مشکلات است. ولی چه کسی این مسئله را اصلی ترین مشکل قلمداد کرده است؟! و اما، باید از آقای هاشمی پرسید آیا حضرتعالی نبودید که روز ۱۲ اردیبهشت ۶۵ در خطبه نماز جمعه تهران، پیشنهاد می کردید خانم های بدحجاب باید به اردوگاه های بازسازی منتقل بشوند و فرموده بودید این خانم ها باید خودشان در اردوگاه ها کار کنند و مخارج خویش را تأمین کنند زیرا اکثرا از قشر مرفه هستند و با پول های بادآورده که خودشان یا شوهرانشان دزدیده اند زندگی می کنند و...!!
جناب هاشمی! حالا یک بار دیگر سخنان دیروزتان را مرور بفرمائید!
ب: در حالی که دشمنان بیرونی با تحریف واقعیات، جمهوری اسلامی را به حق کشی و سرکوب و ظلم به مردم و زندانیان متهم می کنند! آقای هاشمی بر این توهمات و فضاسازی های کاذب، تاکید می ورزد و البته حتی یک نمونه نیز برای ادعاهای خود ارائه نمی کند.
ج: فرموده اند مسائل زندان ها، ظلم ها سرکوب ها و حق هایی که از مردم ضایع می شود چه می شود؟ که با عرض پوزش باید گفت؛ آیا دریافت رشوه های چندین میلیون دلاری از شرکت های نفتی بیگانه برای حراج بیت المال و به نفع بیگانگان ظلم به ملت نیست؟ آیا درخواست از بیگانگان برای افزایش تحریم ها علیه ایران، پایمال کردن حق ملت نیست؟ آیا همراهی با مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس در فتنه ۸۸ و دمیدن در اتهام تقلب، همسویی با دشمنان و ضایع کردن حق ملت نیست؟! اگر موارد یاد شده مصداق، ظلم و حق کشی و... نیست، پس چیست؟! و باید پرسید؛ بازداشت و رسیدگی به جرایم یاد شده ظلم و حق کشی است یا نادیده گرفتن آن؟!
و بالاخره یاد آن روزها به خیر که مواضع و عملکرد انقلابی آقای هاشمی رفسنجانی و حضور پرشور ایشان در جبهه ها و... خشم دشمنان ایران اسلامی و رضایت توده های مردم پاکباخته را در پی داشت. امید آن که اردوگاه پیشین خود را ترک نکند.
منبع: جهان نیوز