به راستی آیا اصلاح طلبان خود فراموش کرده اند در سالهای 76 الی 84، بدنه اجرایی و مدیریتی کشور را عمدتا از مدیران غیر اصلاح طلب تهی کردند؟
باز هم فرار به جلو به سبک اصطلاح طلبان
یوسفیان نماینده سابق مردم شیراز: آقای لنکرانی! اصلاح طلبی یعنی امکان نقد بی رحمانه!/ آیا اصلاح طلبان فارس مجددا به «آلزایمر سیاسی»مبتلا شده اند؟
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۰۳:۴۴
رضا یوسفیان کیست؟
رضا یوسفیان نماینده سابق مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی در دور ششم است. وی یکی از نمایندگان فعال اصلاح طلب در مجلس اصلاحات به شمار می رود که نقش وی در برخی حوادث سالهای انتهایی دهه هفتاد تامل برانگیز است. در بحبوحه حوادث و بحران های سال 78 و در هنگامی که سعید حجاریان به دست سعید عسکر ترور شد، بر اساس شایعه ای که توسط روزنامه های زنجیره ای آن دوران و در ادامه رسانه های ضد انقلاب بر سر زبان ها افتاد، ادعا شد همدست ضارب سعید حجاریان توسط قوه قضائیه دستگیر و زندانی نشده و آزاد است و این خوراک خبری برای رسانه های ضد انقلاب توسط رضا یوسفیان تهیه گردید. تیتر معروف «رضا یوسفیان نماینده مردم شیراز: مجیدی از ضاربان سعید حجاریان و متهم ردیف دوم پرونده ترور سعید حجاریان در زندان نیست/قوه قضائیه توضیح دهد» در بحبوحه بحران ها و فتنه های سال 78 در سطحی بسیار وسیع در صدر خبرهای رسانه های ضد انقلاب و روزنامه های زنجیره ای آن دوران قرار گرفت و تا مدتها بهانه ای برای تحت فشار قرار دادن و زیر سوال بردن نظام اسلامی بود این در حالی بود که ضاربان و همدستان سعید حجاریان همگی دستگیر و در دادگاه محاکمه شده و سپس به جزای اعمال خود رسیدند.
و اما از دیگر نقش های مخرب رضا یوسفیان می توان به ماجرای تحصن نمایندگان مجلس ششم اشاره کرد. اسم رضا یوسفیان را می توان در میان نمایندگان متحصن مجلس ششم در طول 28 روز تحصن جهت اعمال فشار به نظام اسلامی نیز یافت؛ بر این اساس بر مبنای یک گزارش رسمی منتشر شده در جلسه ای که روز سه شنبه دوم دیماه سال ۸۲ در منزل یکی از سران جریان اصلاحات برگزار می شود، برخی از نمایندگان مجلس ششم تصمیم می گیرند بعد از اعلام نتایج تعیین صلاحیت ها از سوی شورای نگهبان، یک طرح چند مرحله ای را با هدف متشنج کردن فضای سیاسی کشور و در نهایت به تعویق افتادن انتخابات به اجرا بگذارند که استعفای دسته جمعی نمایندگان محور اصلی این طراحی شوم بود که گرچه محور اصلی این طراحی توسط برخی نمایندگان از جمله رضا یوسفیان به اجرا درآمد، اما قاطعیت و درایت رهبر انقلاب و هوشیاری مردم این توطئه داخلی را خنثی نمود و البته هزینه تراشی رضا یوسفیان برای انقلاب اسلامی به همین جا نیز ختم نمی شود و اسم رضا یوسفیان را می توان در میان نمایندگان امضا کننده نامه معروف به جام زهر نیز مشاهده کرد. رضا یوسفیان از جمله نمایندگانی است که در مجلس ششم با نگارش و امضای نامه ای خطاب به رهبر انقلاب مدعی شد غالب ملت در حال حاضر ناراضی و نا امید، اکثریت نخبگان ساکت یا مهاجر، سرمایه های مادی گریزان و نیروهای خارجی از هر طرف کشور را احاطه کرده اند و به رهبر انقلاب توصیه نمود اگر قرار است در آینده جام زهری نوشیده شود لطفا هم اکنون آنرا بنوشید! با این اوصاف، میزان پایبندی شخصی چون رضا یوسفیان به آرمانها، رهبری و مصالح نظام اسلامی نه در قول، بلکه در عمل وی آشکار و عیان است. حال و در شرایطی که کمتر از یک سال به انتخابات مجلس دهم باقیمانده و اصلاح طلبان افراطی پس از سالها ناکامی و مواجهه به نه بزرگ ملت، دوباره برای فتح سنگر به سنگر برنامه ریزی کرده اند، پاسخ به این پرسش که چرا یوسفیان پس از یک دهه غیبت مجددا با نگارش یک نامه سیاسی و آکنده از فرار به جلو، به عرصه سیاسی بازگشته است چندان سخت نیست.
آیا اصلاح طلبان فارس مجددا به «آلزایمر سیاسی»مبتلا شده اند؟
همانطور که در ابتدا اشاره گردید، رضا یوسفیان در نامه اخیر خویش به دکتر لنکرانی به مواردی اشاره می کند از جمله «اصلاح طلبی یعنی در اوج قدرت، مخالف خود را از حقوق شهروندی نظیر تحصیل، شغل، آزادی بیان و انتخاب محروم ننماییم» به راستی آیا اصلاح طلبان خود فراموش کرده اند در سالهای 76 الی 84، بدنه اجرایی و مدیریتی کشور را عمدتا از مدیران غیر اصلاح طلب تهی کرده و از سویی، با به راه اندازی روزنامه های زنجیره ای به زعم خود تلاش کردند ارکان مختلف نظام را یکی پس از دیگری فتح و سپس استحاله نمایند؟ آیا ملت ایران از یاد برده اند دوران اصلاحات دوران بحران های امنیتی و اجتماعی خودساخته بود تا جایی که رئیس این دولت در انتهای کار خویش رسما اعلام کرد «از اردوگاه اصلاح طلبان صدای دشمن را می شنوم» آیا تاریخ فراموش کرده است در دوران اصلاحات با روزنامه رسالت که یکی از معدود منتقدان انگشت شمار دولت وقت بود چه برخوردی صورت گرفت؟ و البته محک زدن میزان تحمل شنیدن صدای مخالف توسط اصلاح طلبان نیاز چندانی به ورق زدن صفحات تاریخ ندارد، کافیست اخبار کتک خوردن جانباز کرمانی در جلسه اصلاح طلبان کرمان طی هفته های اخیر مورد واکاوی قرار گیرد تا میزان صحت ادعای اشخاصی چون رضا یوسفیان نظیر «آزادی در اندیشه اصلاح طلبان، یعنی آزادی مخالف. اصلاح طلبی یعنی تحمل عقیده مخالف، گفت و گو، تساهل و تسامح. اصلاح طلبی یعنی امکان انتقاد بی رحمانه» مشخص گردد.
اصلاح طلبان فارس چه هدفی دنبال می کنند؟
هنگامی که اقدامات اصلاح طلبان فارس طی ماه های اخیر مورد واکاوی قرار می گیرد، نتایج تامل برانگیزی حاصل می شود. از جلسات سیاسی و غیر سیاسی انبوهی که در این ایام توسط موسوی لاری وزیر کشور دولت اصلاحات برگزار می شود تا پررنگ شدن حضور دیگر چهره های این جریان نظیر انصاری لاری در مراسمات و مجامع عمومی و نامه نگاری های سیاسی دیگر اعضای این جریان نظیر یوسفیان، همه حاکی از آن است که اصلاح طلبان در پی ظهور و احیای مجدد برای حضور در عرصه اجتماعی و انتخابات و نهایتا راهیابی به مجلس و سپس نزدیکی بیشتر به بدنه دولت هستند. اتفاقی که با نزدیک شدن به موسم انتخابات در اسفند 94، قطعا شدت بیشتری خواهد گرفت. اما اتفاقی که در این میان باید به آن توجه کرد، «نه بزرگ ملت» به جریان اصلاحات است. از سال 82 و دومین انتخابات شوراهای شهر و روستا تا کنون، هیچ گاه و در هیچ انتخاباتی اصلاح طلبان پیروز عرصه نبوده اند و همواره با نه بزرگ ملت مواجه شده اند. حال باید دید آیا نه بزرگ ملت در انتخابات 94 برای چندمین بار پیاپی نیز تکرار خواهد شد یا اینکه اصلاح طلبان مجددا به عرصه سیاست باز خواهند گشت؟
کد مطلب : ۵۸۱۳
نظرات شما
محمدی
۵۱
دست شما درد نکنه واقعا به درستی به گذشته خیانت بار یوسفیان اشاره کردید
یوسفیان ادعا کرده در دوره دکتر لنکرانی به خاطر اعتقاد سیاسی بعضی پزشکان از طبابت منع شدند که دروغ آشکار است بسیاری از همفکران ایشان در فارس نه تنها از طبابت منع نشدند بلکه پستهای مدیریتی در علوم پزشکی در اختیار داشتند به علاوه خود جناب دکتر با استفاده از سهمیه به دوره تخصصی ورود پیداکردند
