چه کسانی فضای جامعه و دانشگاه ها را به سمت «دو قطبی شدن» هدایت می کنند؟/ آیا عده ای در حال پی ریزی «فتنه آینده» هستند؟
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۰۲:۲۷
مسلما دو قطبی شدن فضای جامعه که از دانشگاه ها آغاز می شود کشور ما را به سوی فتنه های جدید پیش خواهد برد
حافظ نیوز/ طی چند روز و بلکه چند ماه گذشته کشور ما شاهد اتفاقات تامل برانگیزی از سوی برخی چهره های سیاسی و حتی برخی مسئولان می باشد. در شیراز، منازعه حقوقی بر سر مالکیت یک زمین میان دو نهاد آموزشی دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی، از سوی مسئولان دانشگاه شیراز رنگ و بوی سیاسی به خود می گیرد، مسئولان دانشگاه شیراز همتای خود در دانشگاه علوم پزشکی را که او نیز یک مدیر در همین دولت است، دروغگو و فریبکار خطاب می کنند و با تعطیلی کلاسهای درس دانشگاه، دانشجویان را به تحصن و اعتراض فرا می خوانند و این هنوز پایان ماجرا نیست.
رصد اتفاقات اخیر و چند ماه گذشته برخی از دانشگاه های کشور نشان می دهد تنش و درگیری فیزیکی میان دو گروه از دانشجویان با دو طیف فکری سیاسی، پس از گذشت دو دهه برقراری آرامش در دانشگاه ها متاسفانه دوباره آغاز شده است. از نشست «واکاوی نقش جنبش دانشجویی در جامعه سیاسی ایران» در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که چند ماه پیش صورت گرفت و با حاشیه هایی همچون ضرب و شتم دانشجویان و پخش کلیپی از سران فتنه همراه بود تا درگیری چندماه گذشته گروه هایی از دانشجویان در دانشگاه امیرکبیر هنگام حضور سعید جلیلی و اعتراضات در برخی دیگر از مراکز آموزشی نظیر برخی واحدهای دانشگاه های آزاد، همه حاکی از تلاش جریانی خاص جهت دو قطبی کردن فضای دانشجویی و نهایتا رودررو قرار دادن طیف های مختلفی از مردم مقابل یکدیگر می باشد. دو قطبی شدن و بروز تنش در دانشگاه ها از آن جهت با اهمیت است که دانشگاه ها را از عرصه کمک به توسعه علم و پیشرفت کشور دور می کند و منجر به افت علمی در دانشگاه ها می شود و همانگونه که پیش تر نیز مقام معظم رهبری و برخی از ائمه جمعه نیز تصریح کرده اند، یکی از بزرگترین مخاطرات داخلی کشور ما دو قطبی شدن فضای جامعه و دانشگاه است. تکفیر منتقدان از سوی برخی مسئولان و جریانات سیاسی و ایراد اتهامات مختلف به طرف مقابل، از جمله عوامل مهمی است که طی ماه های اخیر فضای برخی مجامع و مراکز آموزشی را ملتهب و چند قطبی نموده است.
در نقطه مقابل، ایده برگزاری «کرسی های آزاد اندیشی» که چند سال پیش از سوی رهبر انقلاب مطرح و بارها مورد تاکید قرار گرفته است راهکاری است که با اجرای آن می شود جریانات مختلف فکری و سیاسی را به تضارب آرا و گفتمان منطقی دعوت نمود اما مهجوریت این ایده راهبردی در دانشگاه ها در ماه هایی که برخی مسئولان و جریانات سیاسی، احساسات کاذب و التهاب را به برخی جمع های دانشجویی تزریق می کنند، بیش از پیش احساس می شود.
گرچه بعید به نظر می رسد تلاش برخی جریانات برای دو قطبی کردن فضای جامعه و دانشگاه ها از چشم دستگاه های نظارتی دور مانده باشد، اما ابهام موجود آن است که چرا با این جریانات و بعضا مسئولان برخورد مناسب صورت نمی گیرد؟ آیا سرنوشت تلخ کشورهایی نظیر مصر و لیبی و یا اوکراین که در آن گروه هایی از مردم رودرروی یکدیگر قرار گرفتند و کشورشان را به آشوب و نابودی زیرساخت ها کشانده و امنیت را از عموم مردم سلب کردند نباید عبرتی برای این روزهای کشور ما باشد؟
مسلما دو قطبی شدن فضای جامعه که از دانشگاه ها آغاز می شود و به اقشار گوناگون جامعه سرایت می کند کشور ما را به سوی فتنه های جدید سوق خواهد داد و اگر تحریم و تهدید خارجی نتوانسته است پیشرفت ملت ما را متوقف کند، قطعا دو قطبی شدن فضای جامعه تحقق پیشرفت، عدالت و برقراری امنیت را در کشور ما به مخاطره خواهد انداخت.
حضور سخنگوی سابق شورای نگهبان و رییس اسبق دانشگاه شیراز که در زمان خود متهم به محفاظت نکردن از اموال این دانشگاه بوده و کارنامه قابل قبولی نداشته در صدر این ماجرا عجیب است. چرا بعضی از اشخاص برای تجدیداعتبار خودشان در این ماجراها تغییر ریل می دهند؟ آیا ریاست این قدر ارزش دارد؟