در دیدار رهبر انقلاب با عوامل فیلم شیار ۱۴۳ چه گذشت؟
از تمجید رهبر انقلاب از هنرمندی «مریلا زارعی» و «نرگس آبیار» تا تعبیری جالب از «افسانه جومونگ» و تعجب از کسانی که «شیار 143» را ضد ارزشی می دانند
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۰۹
به نظر من ما ۵۰ سال دیگر هم بایستى درباره دفاع مقدس بنویسیم، بگوییم، توصیف کنیم، تشریح کنیم، انواع و اقسام هنرها را به خدمت بگیریم، براى اینکه این حادثه عظیم را تبیین کنیم.
به گزارش "حافظ نیوز" به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله العظمی خامنه ای، بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار عوامل تولید فیلم سینمایى «شیار 143» به شرح ذیل است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم من فیلم را دیدم(1)؛ بسیار فیلم خوبى بود. ما از سینما سررشته نداریم، امّا به عنوان مستمع، بالاخره یک داورى اى انسان پیدا می کند؛ هم از لحاظ داستان، که یکى از کمبودهاى اساسىِ فیلم هاى ما نداشتنِ داستان خوب و پر کشش است، این فیلم یک داستان خوب و جذّاب [داشت] و داراى پیچ داستانى - که خیلى هم قشنگ این پیچ، در فیلم باز شد - بود؛ هم از لحاظ کارگردانى، این خانم آبیار - که لابد اینجا تشریف دارند -(2) خیلى خیلى خوب فیلم را کارگردانى کرده بودند؛ هم از لحاظ بازىِ قهرمان اصلى، خانم زارعى - که نمی دانم ایشان اینجا تشریف دارند یا نه -(3) واقعاً سنگ تمام گذاشته بودند و خیلى خوب بود؛ از لحاظ محتوا و مضمون هم این فیلم کاملاً فیلم ارزشى بود.
من تعجّب می کنم چطور ممکن است کسى تصوّر کند که فیلم «شیار 143» ضدّ ارزش یا ضدّ دفاع مقدّس است؛ من نمی فهمم از کجاى فیلم، این در مى آید. (4) بله، آن مادر به این در و آن در می زند براى اینکه یک نشان یا اثرى از پسرش پیدا کند؛ این روشن است، این چیز کاملاً طبیعى اى است؛ اتّفاقاً اهمّیّت ماجراى دفاع مقدّس در همین است؛ مادر، با این هویّت، با این تشخّص، با این احساس غیر قابل توصیف - که واقعاً احساس مادر نسبت به فرزند اصلاً قابل توصیف نیست و ماها که نمی توانیم مادر باشیم، اصلاً درک نمیکنیم عظمت این احساس را - با یک چنین احساسى این مادر، هم تحمّل میکند هجرت فرزند خودش را به سوى جبهه هاى جنگ، هم تحمّل می کند شهادت او را، هم افتخار می کند.
ما در طول این هشت سال دفاع مقدّس و بعد از آن، از مادرانْ گِله نشنفتیم، بلکه به عکس، مادرها را حماسى تر از بسیارى از پدرها یافتیم.
من این توفیق را داشته ام که با بعضى از خانواده هاى شهدا روى فرششان، زیر سقفشان، بنشینم و صمیمانه با آنها حرف بزنم؛ تا الان ندیده ام - هیچ یادم نمى آید، حتّى یک مورد هم در بین شاید هزاران مورد - که مادرى از شهادت فرزندش گِله کرده باشد؛ نه، به عکس، مادرها افتخار می کنند، اظهار سربلندى می کنند، اظهار سرافرازى می کنند؛ این خیلى مهم است.
این مادر با این احساسات مادرانه که براى فرزندش یک چنین فداکارى اى دارد و حاضر نمی شود که آن بچّه مثلاً در محلّ کارش گرسنه بماند یا مانند اینها، در عین حال شهادت او را تحمّل میکند، هجرت او را تحمّل میکند، فراق او را تحمّل می کند و هیچ گِله اى نمی کند، هیچ شکایتى نمی کند؛ اینها خیلى به نظر من نکات مهمّى است. و در آنجا خیلى خوب بازیگرى انجام گرفته، خیلى خوب کارگردانى انجام گرفته، صحنه ها خیلى خوب انتخاب شده؛ بسیار فیلم خوبى بود.
بله، بنده هم مثل شما آقایان معتقدم که از ظرفیّت دفاع مقدّس در سینماى کشور ما استفاده نشده؛ خود سینماى ما انصافاً یک ظرفیّت بالایى دارد، یعنى کسانى که اهل این فنّند و بلدند و مطّلعند و واردند و قضاوتشان می تواند مرجع فهم انسان قرار بگیرد، معتقدند که سینماى ایران از لحاظ ظرفیّت کارگردانى و گریم و بازیگرى و مانند اینها، جزو سینماهاى برجسته ى دنیا است؛ و این درست است. این ظرفیّت عظیم بایستى با ظرفیّت بسیار عظیم دفاع مقدّس التقاء(5) پیدا کند؛ این اتّفاق هنوز درست نیفتاده.
بله، مواردى از این قبیل ما در طول این سالها داریم، لکن نسبت به آنچه می توانسته وجود داشته باشد، خیلى کم است. عدّه اى - که من نمی دانم چه جور می شود انگیزه هاى اینها را آدم تحلیل کند - با ورود سینما به مسائل مربوط به دفاع مقدّس، علناً مخالفت می کنند! من نمی دانم چه فکر می کنند؛ به اسم اینکه جنگ است، به اسم اینکه خشونت است! صد سال از شروع جنگ جهانى می گذرد - امسال صدمین سال است -(6) هنوز در آمریکا و در خیلى جاهاى دیگر دارند فیلم می سازند [آن هم] در چه گستره ى وسیعى! حتّى آن طور که به من گزارش کردند، دانش آموزها و بچّه هاى دبیرستانى را وارد این میدان فیلمسازى می کنند و از آنها می خواهند و به آنها امکانات می دهند براى اینکه بسازند؛ [چون] معتقدند که این می تواند نسل جدید را با انگیزه هاى سالم دولت مردان شان آشنا کند.
ما یک چنین افتخار بزرگى داریم: همه ى دنیا با ما مقابله کردند، همه در یک جبهه قرار گرفتند - اینکه دیگر خلاف واقع نیست، اینکه جلوى چشم همه ى ما بوده است - همه ى دنیا در مقابل ما صف کشیدند، همه ى قدرت هاى نظامى به نحوى در جبهه ى مقابل نظام جمهورى اسلامى در جنگ تحمیلى، در هشت سال، ایستادند؛ و جمهورى اسلامى فائق آمد، پیروز شد؛ این خیلى چیز بزرگى است، این خیلى چیز عظیمى است، این خیلى پدیده ى مهمّى است در تاریخ یک ملّت.
و این مجموعه کارى که در دفاع مقدّس شد، یک مجموعه ى درهم تنیده ى مرکّبِ عجیب و غریبى بود؛ زن ها، مردها، پدرها، مادرها، جوان ها، شهرى، روستایى، بازارى، دانشجو، دانش آموز، مساجد، حسینیّه ها، همه و همه به نحوى وارد این قضیّه شدند؛ هرکدام از اینها یک موضوع است و این موضوعات می تواند وارد بخش هاى هنرىِ کشور ما بشود، وارد سینماى ما بشود، که حالا شما - تهیّه کننده و کارگردان محترمتان - از نگاه یک مادر نگاه کردید، و شد. این بسیار چیز جالبى بود و خوب از آب در آمد.
حالا بروید در مسجد و فعّالیّت هایى را که در یک مسجد از سوى مردم انجام گرفته است، با آن نگاه هنرمندانه تبیین کنید، یک قصّه در بیاورید و روشن کنید؛ بروید در یک دبیرستان، بچّه هایى که گاهى معلّمشان آنها را تشویق می کرد که بروند، گاهى مجموعه ى معلّم و مدیر مخالفت می کردند که اینها بروند جبهه، و اینها با شوق فراوان می رفتند جبهه و فداکارى می کردند؛ بروید داخل مجموعه هایى که جنگ را پشتیبانى میکردند، برایشان از مال خودشان، از امکانات ضعیف خودشان استفاده میکردند؛ بروید سراغ آن کسانى که جنازه ى شهدا را تشییع می کردند، این مسئله ى تشییع جنازه ى شهدا ماجراى عظیمى است که وقتى شهیدى یا شهیدانى وارد شهرى می شدند، چه اتّفاق بزرگى آنجا مى افتاد؛ اینها همه موضوعاتى است که می تواند موضوعِ محورى و مرکزى براى سینماى ما قرار بگیرد، [امّا] این کارها اتّفاق نیفتاده است. بله، ایشان(7) درست می گویند که ما احتیاج نداریم به اسطوره سازى. دیگران مجبورند اسطوره سازى کنند؛ یا یک مورد خاصّى را پیداکنند، صدسال، دویست سال، پانصدسال درباره ى آن حرف بزنند! مثلاً یک زنى - فرض کنید - یک جایى در دنیا یک فداکارى اى کرده، اسمش را به عنوان یک نامِ آشناى براى همه ى بشریّت تبدیل کنند. ما صدها و هزارها از این قبیل زن، از این قبیل مرد، از این قبیل جوان، از این قبیل قهرمان، در داخل کشورمان داشتیم و همین دفاع مقدّس یک عرصه اى بود که اینها بُروز کرد، ظهور کرد. نگذاریم این تاریخ از بین برود.
شما مى بینید که این حضرات کُره اى ها - من از کار اینها خوشم مى آید - تاریخ ندارند؛ لذا میگویند «افسانه ى جومونگ»، افسانه ى فلان. یعنى از اوّل حساب را تصفیه می کنند؛ [می گویند] افسانه است، واقعیّت نیست. یک چیزى در مى آورند، یک تاریخ براى گذشته ى خودشان درست می کنند، که وقتى یک جوان کُره اى به این فداکارى ها و به این شجاعت ها و به این کارهاى عجیب غریبِ سینمایى نگاه می کند، خب احساس هیجان می کند، احساس هویّت می کند، احساس افتخار می کند. ما اینها را در واقعیّت زندگى خودمان داریم، اتّفاق افتاده، پیش آمده؛ چرا از اینها استفاده نمی کنیم؟ به نظر من یک قصور بزرگى - نمی گوییم تقصیر؛ لااقل قصور بزرگى - اتّفاق افتاده است، باید جبران بشود. به نظر من ما پنجاه سال دیگر هم بایستى درباره ى دفاع مقدّس بنویسیم، بگوییم، توصیف کنیم، تشریح کنیم، انواع و اقسام هنرها را به خدمت بگیریم، براى اینکه این حادثه ى عظیم را تبیین کنیم.
به هرحال من از تهیّه کننده ها، (8) از کارگردان، از بازیگرها، از عوامل تولید و همه ى کسانى که هستند، تشکّر میکنم. فیلم خوبى بود؛ ما هم لذّت بردیم، نشستیم تماشا کردیم، مثل بقیّه ى مردم متأثّر شدیم، و ان شاءالله که مردم هم از آن حدّاکثر استفاده را بکنند. والسّلام علیکم و رحمةالله
1) این فیلم که در سى ودوّمین جشنواره ى فیلم فجر به نمایش درآمد - جوایز «بهترین فیلم از نگاه مردمى» و «بهترین بازیگر نقش اوّل زن» را دریافت کرد. 2) خانم نرگس آبیار (نویسنده و کارگردان فیلم) در جلسه حضور داشتند. 3) خانم مریلا زارعى (بازیگر نقش اوّل زن) در جلسه حضور نداشتند. 4) در سخنان تهیّه کننده ى فیلم به این مطلب اشاره شده بود که از مراحل ابتدایى تولید فیلم و دریافت پروانه ى ساخت، مطرح میشد که این فیلم یک فیلم ضدّجنگ و حتّى ضدّارزش است. 5) به هم رسیدن 6) جنگ جهانى اوّل در سال 1914 میلادى آغاز شد. 7) آقاى محمّدحسین قاسمى (از تهیّه کنندگان فیلم) 8) تهیّه کنندگان فیلم: آقایان محمّدحسین قاسمى و ابوذر پورمحمّدى.
با عرض ادب واحترام سلام،جناب آقای حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، اینجانب محمدهادی قربانی،فرزند اکبر،من ۳۰سال سن دارم، چندین سال نامزد دارم،ولی بعلت مشکلات مالی (اجاره نشینی و کارگری)نمی توانم ازدواج کنم مدتی هم هست،بعلت گران شدن مصالح ساختمانی_ کار،کارگری هم کم شده،من نیز فن خاصی جز کارگری بلد نیستم،اطرافیانم هم توان مالی کمک به من را ندارند تا ازدواج کنم،ضامن برای وام هم ندارم اگر شخصی ضامنم شود توان پرداختن قسط ها را ندارم،تصمیم گرفتم برای شما نامه بفرستم،شاید فرجی شد رهبر عزیزم.
خواهشمندم اگر امکانش هست به من کمک مالی شود تا از فکر و سردرگمی دربیام ازدواج و زندگی بهتری کنم مدتی هست اجاره خونه برام مشکل بزرگ شده،اگر حتی به اندازه اجاره خونه به من کمک مالی کنید،یه مشکل از مشکلات بزرگ من را حل کردید بخدا روم نمیشه اینها حضوری به شخصی بگم چند ماهی باز اجاره خونه زیاد شد برعکس کار هم کم شده،
بهزیستی و کمیته امداد هم رفتم حضوری ولی کمکم نکردن.
.شماره تماس من ۰۹۳۳۶۱۶۶۴۷۷ مجبور نبودم شماره عابرم نمیفرستادم،شماره عابر بانک ملت(۶۱۰۴۳۳۷۸۵۹۷۷۶۹۹۷)بنام محمدهادی قربانی.
تو راخدا کمک کن
موفق،سربلند و سلامت باشی در پناه الله خیلی ممنون و متشکرم
خواهشمندم اگر امکانش هست به من کمک مالی شود تا از فکر و سردرگمی دربیام ازدواج و زندگی بهتری کنم مدتی هست اجاره خونه برام مشکل بزرگ شده،اگر حتی به اندازه اجاره خونه به من کمک مالی کنید،یه مشکل از مشکلات بزرگ من را حل کردید بخدا روم نمیشه اینها حضوری به شخصی بگم چند ماهی باز اجاره خونه زیاد شد برعکس کار هم کم شده،
بهزیستی و کمیته امداد هم رفتم حضوری ولی کمکم نکردن.
.شماره تماس من ۰۹۳۳۶۱۶۶۴۷۷ مجبور نبودم شماره عابرم نمیفرستادم،شماره عابر بانک ملت(۶۱۰۴۳۳۷۸۵۹۷۷۶۹۹۷)بنام محمدهادی قربانی.
تو راخدا کمک کن
موفق،سربلند و سلامت باشی در پناه الله خیلی ممنون و متشکرم