هنوز مشخص نیست که دیپلمات ها در ماه مارس دقیقا به دنبال چه هستند اما هر چه که هست تمام تلاش و قوای خود را معطوف به پیشبرد مذاکرات تا نوروز ۹۴ کرده اند.
مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5، بالاخص آمریکا، در حالی ادامه دارد که تا زمان دستیابی به "تفاهم سیاسی"، "توافق سیاسی"، و یا "توافق برای چارچوب سیاسی" در حدود یک ماه دیگر باقی است. در حالی که مقامات وزرات خارجه می گویند گفتگوها برای دستیابی به تفاهمی سیاسی "درباره چگونگی تداوم مذاکرات" در جریان است (جزئیات بیشتر)، در آن سو آمریکایی ها این مذاکرات را تلاش برای دستیابی به توافقی تا "ضرب الاجل 31 مارس" دانسته اند، امری که در صورت محقق نشدن آن ادامه مذاکرات را بی فایده می دانند. اما تلاش های گسترده و فشرده ای که در روزهای اخیر در ژنو انجام می شود نشان می دهد که ماه مارس اهمیت زیادی برای مذاکرات داشته؛ شاید چیزی بیش از "تفاهم درباره چگونگی ادامه مذاکرات". هیأت ها با اضافه شدن چهر ه هایی جدید راهی ژنو شدند و مذاکرات بعدی نیز تنها به یک هفته بعد (11 بهمن) موکول شد تا ماه مارس به عنوان برهه ای حساس خودنمایی کند.
روزهای گذشته (جمعه تا دوشنبه) مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی با افزوده شدن چهره هایی چون علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی هسته ای، حسین فریدون، برادر و دستیار ویژه رئیس جمهور و ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا، در هتل پرزیدنت ویلسون ژنو به مذاکره با یکدیگر پرداختند. ظریف حضور صالحی را به دلیل جزئیات فنی و تخصصی مطروحه در مذاکرات ضروری دانسته و آمریکایی ها نیز می گویند پس از تصمیم صالحی برای حضور در ژنو آنها نیز مونیز را اعزام کردند. در این مذاکرات نیز به مانند دوره های قبلی، بخش اعظمی از بحث ها به گفتگوهای بین دیپلمات های ایرانی و آمریکایی در سطوح وزراء، معاونین و کارشناسان، اختصاص یافت و یک نشست جامع بین ایران و گروه 1+5 با حضور معاونان و مدیران سیاسی برگزار شد. روز گذشته (دوشنبه)، دیپلمات ها با رضایت نسبی این مذاکرات را ترک کردند. وزیر امور خارجه کشورمان می گوید: "ظرف سه روز گذشته گفتگوهای جدی، مفید و سازنده ای با کشورهای ١+٥، به ویژه با طرف آمریکایی که با وزرای خارجه و انرژی خود در این مذاکرات حضور یافته بود، داشتیم." یک مقام ارشد آمریکایی نیز در پایان این دور از مذاکرات اعلام کرد "که در این دور از مذاکرات هسته ای با ایران پیشرفت حاصل شده و به مسائلی پیچیده پرداخته شده است."
روز گذشته خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز در خبری که صحت آن توسط هیچ مرجع رسمی تأیید نشده به توافقی احتمالی پرداخت که ظاهرا دیپلمات های ایرانی و آمریکا اکنون در حال شکل دادن به جزئیات آن هستند. در این گزارش مدت زمان توافق احتمالی تا 15 سال و تعداد سانتریفیوژ هایی که ایران می تواند در چرخه غنی سازی نگه دارد تا 6500 عدد قلمداد شده است. لغو تحریم ها نیز به صورت تدریجی خواهد بود. (جزئیات بیشتر) علاوه بر سخنان متعارفی که دیپلمات ها در پایان هر مذاکره ای بیان می کنند و نیز ادعاهایی که معمولا توسط رسانه های غربی در بحبوحه مذاکرات مطرح می شود، عیان است که تلاش همه جانبه ای به کار گرفته شده تا در اواخر مارس به آنچه که سخنگوی وزارت امور خارجه "تفاهم سیاسی" خوانده است دست یافته شود. هنوز مشخص نیست که ماهیت و محتوای این "تفاهم سیاسی" دقیقا چیست و شاید اگر پیشرفت ها در مذاکرات ادامه یابند در نوروز 94 معنای دقیق این عبارت را متوجه خواهیم شد.