آنگاه که عدالت اجتماعی به قربانگاه می رود! از پاداش بیست میلیونی برای بازیکنان فوتبال تا اعزام بازیگران به حج تمتع

به این دوخبر توجه کنید: خبر اول: بازیکنان تیم ملی فوتبال بابت برد برابر کره جنوبی هر کدام مبلغ بیست میلیون تومان پاداش گرفتند! خبر دوم: برخی از بازیگران سینما و تلویزیون از جمله تینا آخوندتبار، لعیا زنگنه، سحر قریشی، رزیتا غفاری، شهرزاد کمال‌زاده، سمانه پاکدل، زهرا عاملی، ماه‌چهره خلیلی با سهمیه دولتی به حج تمتع مشرف شدند! مورد اول: تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی برابر کره جنوبی به پیروزی رسید که همانند چند بازی گذشته، بازی نه چندان خوبی از خود به نمایش گذاشت و علیرغم ضعف های فاحش در خط دفاعی و میانی، با اقبال توانست برابر کره جنوبی به یک پیروزی ارزشمند دست پیدا کند؛ اما با این حال تمام بازیکنان تیم ملی فوتبال بابت این پیروزی با بخت و اقبال مبلغ بیست میلیون تومان پاداش گرفتند! بازیکنانی که هر کدام در طول یک فصل بالغ بر چند صد میلیون تومان دستمزد دریافت می کنند و با این حال هیچ خروجی و بازده مناسبی برای جامعه نداشته و ندارند. بازیکنانی که هر از گاهی فیلم های نامناسب اخلاقی برخی از آنان فضای اخلاقی و فرهنگ عمومی جامعه را مکدر می سازد و نتیجه پول های هنگفت پرداختی به آنها، بعضا بجز خرید خانه های گران قیمت در شمال تهران و رژه ماشین های مدل بالا و لوکسشان در خیابان های تهران چیز دیگری نیست! هر چند هستند بازیکنانی همچون علی دایی و کریم باقری که در دوران خود هم اسوه اخلاق مداری و سجایای اخلاقی بودند و هم پس از دوران بازیکنی شان به فعالیت سالم اقتصادی و اشتغال زایی روی آوردند، اما حقیقتا چند درصد بازیکنان فوتبال پر هیاهوی ما این چنین هستند؟ در کشورهایی چون روسیه و اسپانیا تیم های باشگاهی به صورت خصوصی اداره می شوند و نحوه پرداخت دستمزد به بازیکنان و کادر فنی بر اساس درآمد باشگاه تعیین می شود اما در فوتبال ملی ما کدام باشگاه خصوصی و درامد زاست؟ چرا باید سالانه ده ها میلیارد تومان صرف بازیکنان فوتبال شود و نه خود فوتبال؟ چرا این هزینه گزاف صرف زیرساخت های فوتبال نمی شود؟ به عنوان مثال ایران سالهاست به دلیل نبود ورزشگاه استاندارد نمی تواند تقاضای میزبانی تورنمنت های بین المللی نظیر جام ملت های آسیا و ... نماید چرا با صرف این مبلغ هنگفت بجز ورزشگاه آزادی هنوز یک ورزشگاه استاندارد در کشور وجود ندارد؟ چه میزان از این مبلغ هنگفت صرف استعداد یابی و گسترش آکادمی های فوتبال می شود و چه میزان صرف به کارگیری و جذب ستاره های فوتبال اعم از بازیکنان و مربیان؟ از طرفی چرا این مبلغ به گسترش ورزش همگانی و یا تمرکز بر ورزش قهرمانی در رشته های دیگری نظیر کشتی، والیبال، بسکتبال، رشته های رزمی و دیگر رشته هایی که در آنها توانایی ایستادن بر سکوهای اول جهانی را داریم نمی شود؟ این درحالیست که حقوق بسیاری از قهرمانان ملی و مدال آوران المپیک  به سالی 20 میلیون هم نمی رسد. پرداخت پاداش بیست میلیونی از بیت المال مسلمین به بازیکنان متمول فوتبال در ازای نمایش یک بازی ضعیف در حالی پرداخت می شود که حقوق و مزایای معوقه بسیاری از کاگران و کارمندان صنایع و پیمانکاران وابسته به دولت بعضا به بیش از سه ماه می رسد!       مورد دوم: طی چند سال گذشته، شاهد بوده ایم که از طرف نهاد ریاست جمهوری هر ساله تعدادی از بازیگران با سهمیه دولتی به حج تمتع مشرف می شوند. این در حالی است که افراد و آحاد جامعه بعضا برای تشرف به حج تمتع، باید بیش از ده سال به انتظار بنشینند تا موعد تشرف آنها فرا برسد! مسئولان فرهنگی هدف از این اقدام را آشنایی بازیگران با معارف و آموزه های اسلامی عنوان می کنند و امیدوارند این کار سبب کاهش ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی و عاملی در جهت رشد و افزایش معنویت در بین بازیگران باشد! طی سالهای گذشته افرادی چون محمدرضا گلزار، مهناز افشار و ... با سهمیه دولتی به حج تشرف یافته اند، سوال اینجاست که چه تغییری در حجاب و شئونات اخلاقی بازیگران مشرف شده به حج تمتع ایجاد شده است؟ به راستی آیا می توان انتظار داشت که آحاد جامعه به سمت اخلاق و معنویت سوق داده شوند در حالی که بازیگرانی که هر روز از رسانه ملی و سینما در معرض دید مردم هستند خود بزرگترین ناقضان حجاب و شئونات اسلامی باشند؟ تشرف به حج تمتع آرزوی هر مسلمانیست و قطعا از کلیه اقداماتی که در جهت افزایش معنویت و گسترش اخلاق بین بازیگران سینما و رسانه ملی صورت می گیرد باید حمایت جدی شود اما سوال اینجاست که صرف تشرف به حج در افرادی که سالهای پیش اعزام شده اند چه تحولی ایجاد کرده است؟ نحوه پوشش و رعایت شئونات اخلاقی در بین برخی از این بازیگران آیا بهتر شده است؟ آیا بهتر نیست بجای ارتکاب چنین اعمالی که قطعا از مصادیق بی عدالتی اجتماعی به شمار می رود، جهت افزایش معنویت و شئونات اسلامی به اقداماتی نظیر راه اندازی کلاس های بازیگری زیر نظر مراکز فرهنگی و اسلامی روی بیاوریم؟ کلاس هایی که خروجی آنها بازیگرانی توانمند و آشنا به فرهنگ و معارف اسلامی باشند، بازیگرانی که نیاز نباشد برای وجهه اجتماعی و اخلاقی آنها دست به دامان اعطای سهمیه دولتی حج تمتع و یا ساخت تیزرهای تبلیغاتی با موضوع حجاب باشیم! بازیگران مشرف شده به حج تمتع با سهمیه دولتی   چهره واقعی برخی بازیگران در سطح جامعه