به راستی چه کسی مقصر اصلی رویداد تلخ حادث شده در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در روز دانشجوست؟ پاسخ یک کلمه است: هادی غفاری!
یک اتفاق ناگوار زیر ذره بین انصاف
چه کسی مقصر اصلی حوادث روز دانشجو در شیراز بود؟ استانداری یا دانشگاه یا ...؟ / آیا رسانه های شیراز در کما به سر می برند؟!
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۲۸
مقصر اصلی کیست؟ استانداری فارس و یا دانشگاه علوم پزشکی شیراز و یا ...؟
این روزها که دکتر ایمانیه در حال طی طریق به سمت کربلای معلی می باشد، فهمیدن چند و چون ماجرا از زبان رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد. اما بنا بر رویه قانونی و سیر منطقی، نخست کلیه درخواست های تشکل های دانشجویی برای برگزاری نشست ها و همایش های دانشجویی از طریق نمایندگان آنها در شورای فرهنگی دانشگاه به تصویب می رسد. سپس موضوع نشست به همراه سخنران مدعو در کمیته دانشجویی استانداری مطرح شده و در صورت تایید در آن کمیته که زیر نظر مسئولان سیاسی استانداری اداره می شود، به دانشگاه برای اجرا ابلاغ می گردد.
حال این سوال مطرح است که به راستی چه کسی مقصر اصلی رویداد تلخ حادث شده در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در روز دانشجوست؟ پاسخ یک کلمه است: هادی غفاری! همان کسی که همه خطوط قرمز نظام اسلامی را درنوردید و به مقام عظمای ولایت توهین نمود و سران خیانت کار فتنه را تطهیر کرد! فهم این گزاره گویا در این چند روز، برای برخی جریانات سیاسی به قدری دشوار بوده است که سعی کرده اند از این رهیافت با طرف مقابل و رقیب خود به هر بهانه ای تصفیه حساب کنند! آنچه که مسلم است این است که وجود امثال هادی غفاری همچنان لکه ننگی بر دامان اصلاح طلبان محسوب می شود، به ویژه همانهایی که تشکل های مطبوعشان و مسئولان وابسته به آنها در استان فارس، در طی سه روز گذشته حتی در کلام نیز اقدام موهن هادی غفاری اصلاح طلب را محکوم نکرده اند!
و اما از مقصر اصلی این حوادث که بگذریم، دعوت کننده هادی غفاری به شیراز تشکل دانشجویی انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی است، تشکلی که گرچه با دعوت از هادی غفاری نشان داد خط فکری اش تا چه میزان با نظام اسلامی قرابت دارد اما به انجمن اسلامی و دانشجویان این تشکل دانشجویی شاید نتوان خرده گرفت چرا که فضای پر شور و نشاط دانشجویی گاهی با افراط و تفریط همراه می شود و با توجه به میانگین سنی پایین فعالان دانشجویی، می توان انگشت اتهام را به سمت مسئولانی نشانه رفت که مسئول نظارت و کنترل رفتارهای دانشجویان و صدور مجوز برای فعالیت های سیاسی آنها هستند. همانگونه که اشاره شد دکتر ایمانیه رئیس این دانشگاه در مسیر کربلای معلی است و دسترسی به وی و انتظار پاسخگویی مستند تا روزی که ایشان از سفر بازگردد غیر ممکن به نظر می رسد، از سویی دیگر گرچه استانداری فارس در اعلامیه ای رسمی عنوان کرده است: «برگزاری جلسه روز دانشجو و دعوت از سخنران این مراسم با مجوز هیأت نظارت دانشگاه علوم پزشکی شیراز صورت گرفته و هیچگونه مجوزی از سوی استانداری در این رابطه صادر نشده و هشدارهای لازم امنیتی نیز در خصوص شیوه برگزاری مراسم روز دانشجو به دست‌اندرکاران مراسم داده شده است، لذا طرح هرگونه مطلب و موضوعات شبهه‌افکنانه در افکار عمومی از طریق فضاهای مجازی، رسانه‌ها و تجمعات غیرقانونی مبنی بر دعوت، دخالت، تصمیم‌گیری و صدور مجوز از سوی استانداری قویاً تکذیب می‌شود» اما اگر کمیته دانشجویی استانداری فارس بر اساس رویه منطقی و سیر قانونی مرسوم، مهر تایید بر حضور هادی غفاری زده باشد و یا آنگونه که مدیرکل دانشجویی این دانشگاه اعلام کرده است:«در جلسه‌ای با حضور نمایندگان دانشگاه‌های استان در استانداری اعلام کردیم که برای صدور مجوز سخنرانی، هنوز منتظر جواب استعلام از دستگاه‌های امنیتی هستیم که مسئولین استانداری عنوان کردند نیازی نیست منتظر جواب باشید! و مراحل بعدی کار را پیگیری کنید» در این صورت دیگر نیازی به منتظر ماندن برای بازگشت دکتر ایمانیه نیز احساس نمی شود چرا که دیگر ابهامی باقی نمانده است!
و اما در سوی دیگر این ماجرا، گفته می شود مناظره ای که به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه شیراز بنا بود برگزار شود، با دستور مستقیم فرماندار شیراز ملغی شده است و این مسئله در صورت صحت خود بیانگر میزان توانایی مسئولین سیاسی استان فارس برای ورود به مسائل دانشجویی و دانشگاهی است!
رسانه های شیراز خوابند؟!
رسانه را چشم همیشه بیدار جامعه دانسته اند. اما این چشمان همیشه بیدار گویا در سه روز گذشته، در شیراز به کما و خواب عمیق فرو رفته اند. به نحوی که می توان به تلخی ادعا کرد بسیاری از یک میلیون و چهارصد هزار شهروند محترم شیرازی که در جریان بسیاری از مسائل رخ داده در این چند روز نبوده اند، با تورق صفحات بسیاری از رسانه های مکتوب و مجازی این شهر در سه روز گذشته اصلا متوجه بروز اتفاقات رخ داده نشده اند! به راستی هدف برخی رسانه های شیراز از بایکوت و سانسور و یا عدم پرداخت مناسب به این وقایع چه بوده است؟ این مسئله صحیح است که این قبیل بحرانها را نباید به اولویت نخست رسانه ای تبدیل کرد اما بایکوت خبری و یا رد شدن بی سر و صدا از کنار این وقایع که صدای رسای اعتراض نماینده رهبر انقلاب در استان را به دنبال داشته است رنگ و بوی عدول از رسالت خبری و حتی خیانت به مردم نمی دهد؟! به راستی رسانه ای که برای آگاهی رساندن مردم حاضر به پرداخت هزینه نباشد چگونه رسانه ایست؟!
کد مطلب : ۴۵۲۵
