کدام جریان داخلی، سازش با استکبار جهانی را دنبال می کند؟
افزایش تهدیدات آمریکا و خط و نشان اوباما علیه ایران؛ حاصل سیاست تنش زدائی با استکبار جهانی!
تاریخ انتشارسه شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۶:۴۰
وجود فریب کاری و عدم تعهد به توافقات بین المللی از بدیهیات رفتارهای سیاسی دولتمردان آمریکائی است و این مساله بدیهی هیچ ارتباطی به دولتی که در ایران بر سر کار است و سلیقه سیاسی که دنبال می کند ندارد.
حافظ نیوز/ تهدیدات مقامات آمریکائی علیه نظام اسلامی در طول تاریخ انقلاب، برگرفته از خوی تجاوز گری ابرقدرت ها در مقابله با استقلال خواهی ملت ها بالأخص ملت مسلمان ایران بوده است.لذا اتخاذ برخی رویکردها در دستگاه دیپلماسی کشور می تواند موجبات تضعیف اقتدار و امنیت دفاعی کشور و تقویت دیپلماسی تهاجمی استکبار بر علیه نظام اسلامی را فراهم سازد.
طرح مولفۀ تنش زدائی در سیاست خارجی در مواجهه با استکبار و تلاش برای جلب اعتماد قدرت های استکباری قطعا از جمله مواردی است که غالباً موجبات تشدید تهدیدات قدرت های زورگو علیه ملت ایران را فراهم نموده است لذا ضروررت اجتناب از طرح سیاست موهوم تنش زدائی در مواجهه با قدرت های زورگو بیش از گذشته احساس می گردد. سکانداران دستگاه دیپلماسی باید بدانند آنچه موجب عزت ایران اسلامی در عرصه بین المللی است نمایش قدرت نظام است و نه نمایش ضعف و اذعان بر کاستی ها.
در روز های اخیر رئیس جمهور آمریکا در راستای ادامۀ سیاست های خصمانه علیه ایران، با اذعان بر تهاجم و تهدید نظامی بر علیه کشورمان و تقویت اجماع جهانی علیه ایران، ماهیت واقعی مدعیان دموکراسی و عیار تعهد این قدرت ها را به توافقات بین المللی به ویژه توافق ژنو، بر همگان را آشکار نمود، لذا وجود فریب کاری و عدم تعهد به توافقات بین المللی از بدیهیات رفتارهای سیاسی دولتمردان آمریکائی و متحدانش در عرصه های بین المللی خواهد بود و این مساله بدیهی هیچ ارتباطی به دولتی که در ایران بر سر کار است و سلیقه سیاسی که دنبال می کند ندارد، لکن خوش بینی مفرط برخی مدعیان اعتدال در تعامل بی رویه و منافی با عزت ملت ایران و کشورهای اسلامی با قدرت های استکباری و طرح سیاست سست و موهوم تنش زدائی در مواجهه با قدرت های زور گو در نوع خود بهت و حیرت هر انسان عزتمند را فراهم می سازد.
بدیهی است حمایت های مردمی از اصول و آرمان های انقلاب اسلامی به عنوان تکیه گاه عظیم همۀ مسئولان در نظام اسلامی مورد نظر می باشد لذا ضرورت بهره گیری از این ظرفیت عظیم و امتیاز ویژه در مواجهه با قدرت های استکباری به شدت احساس می گردد، از این رو خروش ملت ایران و هم چنین پیام استکبار ستیزانۀ ملت ایران در 22 بهمن باید به عنوان ظرفیت عظیم دیپلماسی کشور در عرصۀ سیاست خارجی مورد نظر و اهتمام ویژه قرار گیرد، اما با همۀ این اوصاف برخی صداها در دستگاه دیپلماسی کشور همواره در مواجهه با قدرت های استکباری با طرح شعار تنش زدائی و اعتماد سازی در عمل، انفعال دستگاه دیپلماسی کشور و تشدید تهدیدات مقامات استکباری را فراهم می آورند، لذا باید پرسید ضرورت استفاده از ظرفیت عظیم ملت ایران در مناسبت های مختلف از قبیل راهپیایی 22 بهمن که می تواند دیپلماسی کشور را در عرصه های بین المللی از اقتدار و انسجام بیشتری برخوردار سازد، چرا مورد توجه قرار نمی گیرد؟ باید این پرسش اساسی را مطرح نمود که دلیل طرح سیاست منفعلانه دوران اصلاحات مبنی بر تنش زدائی و اعتماد سازی با دولت های استکباری در دولت یازدهم چیست؟ به راستی دیپلماسی دولت تدبیر و امید چه میزان از این طرفیت عظیم مردمی و انقلابی در عرصۀ سیاست خارجی بهره می گیرد ؟آیا با طرح مولفۀ تنش زدائی که نظام اسلامی را با تشدید تهدیدات مواجه می سازد خصومت و دشمنی غرب نسبت به انقلاب اسلامی مرتفع خواهد شد؟ باید اذعان نمود برخی دولتمردان با اشتباه راهبردی با اتهام زنی به دولت سابق ،تشدید خصومت های غرب علیه ایران را برگرفته از مشی انقلابی و به زعم این افراد( افراطی ) قلمداد می کنند ،حال آنکه ریشۀخصومت استکبا ر علیه انقلاب اسلامی منبعث از دشمنی آشکار قدرت های غربی با اصل اسلام می باشد،از این رو مقام معظم رهبری در تبیین مقولۀ دشمن شناسی و عدم نتیجه بخش بودن طرح تنش زدائی در مواجهه با قدرت های استکباری فرمودند: «مسأله اين است كه وقتى تفكر اسلامى و پايه ى اسلامى به مرحله ى عمل رسيد و بنا شد نظام حكومتى تشكيل دهد، اين با خط كشى ها و محاسبات رايج نظم مادى جهان ناسازگارى خواهد داشت؛ اين چيز قهرى و طبيعى است. هر قدر هم ما ظواهر سياسى را درست كنيم و تنش زدايى و امثال آن را مطرح كنيم، مشكل اساسى آنها را از بين نمى برد» لذا اقتدار نظام اسلامی با طرح برخی سیاست های منفعلانه و به اصطلاح اعتماد ساز برقرار نخواهد شد بلکه باید با در پیش گرفتن دیپلماسی تهاجمی در مواجهه با استکبار در دیپلماسی نظام اسلامی اقدام نمود، زیرا سیاست های فریبکارانۀ دولت های غربی خود به عنوان مانع اساسی در اعتماد دولت های مستقل و ملت های آزاده به قدرت های استکباری مورد ارزیابی می باشد از این رو این دولت های غربی اند که بیش از همۀ کشورها باید در راستای اعتماد سازی و تنش زدائی برای دیگر ملت ها اقدام نمایند. در خاتمه امید است دولت یازدهم با تغییر رویکرد تقلیدی خود از شعار توسعۀ سیاسی دوران اصلاحات به دیپلماسی انقلابی و استکبار ستیز و تهاجمی در عمل با بهره گیری از توان و ظرفیت عظیم مردمی و با تبعیت از منویات مقام معظم رهبری در راستای اقتدار روز افزون نظام اسلامی در عرصه های بین المللی گام بردارد.