عصر دیروز پس از حدود کمی کمتر از دو سال، مجدد به همراه خانواده به تماشای فیلم عرق سرد (clod sweat) نشستم.
در نگاه سطحی به فیلم مذکور نکاتی همچون مظلومت زنان جلب توجه می کند که چگونه و به راحتی بازیچه دست یک مرد قرار می گیرند و در این فیلم زنی که یازده سال تمام برای رسیدن به هدف خود که فینال فوتسال بانوان آسیا بوده تلاش کرده با نظر شوهر خود اجازه حضور در این مسابقه مهم و حساس را پیدا نمی کند.
حال اگر دقیق تر به این فیلم نگاه کنیم، برخی از آفت های کنونی جامعه را می توان دید، زیر آب زنی هایی که وجود دارد، بی معرفتی های کسانی که تا هستی دور و برت هستند و روزی که مشکلی برایت پیش بیاید، به راحتی پشتت را خالی می کنند و متاسفانه کسانی که ظاهری خوب و دینمدار دارند اما در باطن و در ذات خود بویی از خصلت هایی که در دین گفته شده نبرده اند.
علیرغم اینکه در این فیلم امیر جدیدی در نقش یاسر شاه حسینی، همسر افروز اردستانی کاپیتان تیم فوتسال بانوان چهره منفور فیلم است اما شاید خانم ریحانه نوری با بازی سحر دولتشاهی چهره ای به مراتب منفور باشد اگر به دقت به حرکات، رفتارها و گفتارش دقت شود. وی در قالب چادر و با ادعای دیانت دروغ می گوید، میان دو نفر را بهم می زند، بجای تلاش در بهبود روابط زن و شوهر، دوبهم زنی می کند، با این حالیکه خود یک زن می باشد، به راحتی همجنسان خود را برای ت و از همه بدتر خودخواهی وی و منافعش در قسمت هایی نمایان می شود.
دردناک تر آماریست که در پایان فیلم ارائه می شود که در سال 1396 هشت شیرزن ورزشکار که هدفی جز اعتلا و موفقیت کشورمان، ایران نداشته اند، به وسیله همسران خود ممنوع الخروج شدند و هیچ آماری از زنان کم نام و نشان تر در دسترس نبوده است.
متاسفانه یا خوشبختانه واقعیت جامعه امروز ما بسیار شبیه این فیلم می باشد، جایی که زنان اختیار چندانی از خود در برخی امور ندارند و واقعیت دیگر سواستفاده افرادیست که به اسم خدا و دین به منصبی رسیده و از آن در جهت منافع شخصی خود سواستفاده می کنند.
به قلم
مه داد (محمد صادقی)
منبع:
http://nedayekhabar.blogfa.com/post/62