۰
plusresetminus
نقدی متفاوت بر توافقنامه ژنو

دستاورد بزرگی که در سایۀ تک صدایی در رسانۀ ملی به هدر می رود!

تاریخ انتشارجمعه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۳۵
به راستی یک مناظره علمی و تخصصی میان موافقان و مخالفان این توافقنامه آیا به ضرر مصالح ملی است؟
حافظ نیوز/ مهدی نجفی - سرویس سیاسی - مذاکرات ایران و گروه کشورهای 5+1 در سال های اخیر، در موضوع فن آوری صلح آمیز هسته ای همواره با پیچیدگی های خاص و قابل توجه همراه بوده است، اما با آغاز فعالیت های دولت تدبیر و امید و حصول توافق اولیه ژنو، در ابتدا تصور میشد مقدمات تعامل مشترک با کشورهای غربی و به ویژه آمریکا در زمینۀ فعالیت های صلح آمیز هسته ای و دیگر زمینه ها فراهم شده است، لیکن با دقت نظر در برخی رویدادهای سیاسی و با اندکی تأمل و بررسی مفاد این توافقنامه می توان مدعی گردید نه تنها حق غنی سازی برای ایران مورد شناسائی قدرت های استکباری قرار نگرفته است بلکه محدودیت ها و فشارها در دیگر موضوعات مورد ادعا نظیر حقوق بشر و یا توانمندی موشکی ایران، به مراتب بیش از فعالیت های هسته ای ایران آغاز شده است که صدور قطعنامۀ ضد ایرانی و مداخله جویانۀ اتحادیۀ اروپا در زمینه حقوق بشر و ادعاهای مطرح شده در دور جدید مذاکرات مبنی بر لزوم محدودسازی توانمندی موشکی ایران، تنها نمونه ای از افق فشارهای مضاعف غرب در آیندۀ تعامل و دیپلماسی با ایران می باشد.

لذا آنچه باید مورد نظر دولتمردان دولت یازدهم قرار گیرد همانا ترمیم نقاط ضعف مشهود در هیأت مذاکره کننده و لزوم شجاعت و اتخاذ رویکرد انقلابی و مطالبه گر در سیاست خارجی دولت می باشد، لیکن در عمل نه تنها هیچ اراده ای مبنی بر ترمیم اشتباهات راهبردی هیأت ایرانی در این مذاکرات دیده نمی شود بلکه تیم دیپلماتیک وزارت امور خارجه با ادامۀ این روند انفعالی، در واقع تبعات جبران ناپذیری را برای آیندۀ فعالیت های صلح آمیز هسته ای  و دیگر موضوعات قابل بحث ترسیم خواهند نمود.

بدیهی است بیانات اخیر مقام معظم رهبری در دیدار مدیران، متخصصان و کارشناسان سازمان انرژی اتمی به وضوح بیانگر حساسیت ویژه در چگونگی انجام مذاکرات و نحوه انجام مذاکرات بر مبنای صیانت از دستاوردهای هسته ای و عدم مماشات و مدارا با غرب به بهای تضعیف دستاوردهای هسته ای و لزوم احتیاط هر چه بیشتر دولتمردان دیپلماسی کشور در مذاکرات آتی با گروه 1+5 می باشد.

باید اذعان نمود رونمایی مجدد از ماهیت دولتهای متخاصم به ویژه آمریکا، یکی از بزرگترین دستاوردهای این مذاکرات خواهد بود اما این سوال مطرح است که این دستاورد بزرگ چگونه باید برای عموم مردم و افکار عمومی تبیین و شفاف سازی شود؟ در شرایطی که در این روزها توافقنامه ژنو در حال نزدیک شدن به سرانجام نهایی خود می باشد منتقدان این توافقنامه همچنان نمی توانند از تریبون های رسانه ملی استفاده نموده و به بیان نظرات انتقادی خود بپردازند. به راستی یک مناظره علمی و تخصصی میان موافقان و مخالفان این توافقنامه آیا به ضرر مصالح ملی است؟

رسانۀ ملی تا چه زمانی به روند محافظه کارانه و برخوردهای سلبی و قهری با منتقدان ادامه خواهد داد؟ آیا نخبگان جامعه رویکرد مذکور را برخواهند تابید و آیا این مساله فاصله و شکاف میان رسانه ملی و طبقات مختلف جامعه را تشدید نخواهد کرد؟ در پاسخ باید گفت عدم ورود و حمایت خیل عظیمی از کارشناسان حقوقی و سیاسی کشور در حمایت از این توافقنامه و نیز بسط و گسترش موج اعتتراضات به مفاد آن، قطعا در آینده نزدیک فضای تک بعدی رسانه ای را در هم خواهد شکست و رسانه ملی ناگزیر خواهد شد در پاسخ به افکار عمومی بخشی از واقعیات این توافقنامه را برای مردم تشریح کند.

گرچه حملات سازمان یافته برخی رسانه های حامی دولت طی چند ماه اخیر به صدا و سیما، در اتخاذ این رویکرد از جانب رسانه ملی بی تاثیر نبوده  لیکن مایۀ تأسف فراوان است که جناب ضرغامی در واپسین ماه های حضورش در مسند ریاست رسانه ملی، همچنان تداوم رویکرد تک صدائی را در جهت منافع نظام تلقی می کند.

امید است ریاست محترم رسانۀ ملی با تغییر این رویه و ایجاد فضای مشورت و هم اندیشی و نقد و نظر در موضوع توافقامه ژنو اقدام نماید که حصول این امر می تواند تقویت موضع نظام اسلامی در مذاکرات آتی با غرب به ویژه مرحلۀ گام نهائی از این توافق را به همراه داشته باشد و مردم را در جریان این امر مهم بیش از پیش قرار دهد.
کد مطلب : ۲۲
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما