یادداشت//
محمد صادقی؛ دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شیراز //
حافظ خبر
ضیافت افطار سالانه تشکل دانشجویی فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز در ادریبهشت ۹۸ در دانشگاه شیراز با حضور پررنگ چهرههای سرشناس اصلاح طلب شیراز, شهردار و معاونان شهرداری شیراز و تعدادی از اعضای شورای شهر شیراز و تعداد اندکی از دانشجویان این دانشگاه برگزار شد.
بر اساس تصاویر منتشر شده از این جلسه، شاید با ذرهبین بتوان اندک دانشجویی در آن یافت در حالیکه حضور پررنگ چهرههای سیاسی اصلاحطلب و مسئولان شهرداری و نمایندگان شورا بسیار جلب توجه می کند, به راستی مگر این افطاری یک تشکل دانشجویی نیست؟!
اخبار واصله از این جلسه حکایت از آن دارد که این میتینگ سیاسی، در واقع یک زمینهسازی در راستای انتخابات مجلس بوده که بخش بیشتر هزینه برگزاری آن نیز از بیرون دانشگاه تامین شده است!
روزگاری تشکلهای دانشجویی در جامعه به استقلال، مطالبه گری و
آرمانخواهی شهره بودند تا جایی که وابستگی به احزاب بیرون دانشگاه، یک لکه ننگ برای تشکلهای دانشجویی محسوب میشد اما متاسفانه حرکت برخی تشکلها در این سال ها به سمت حلقههای قدرت و سهمخواهی در ازای حمایتهای انتخاباتی، به عنوان یکی از اصلیترین عوامل انحراف جنبش دانشجویی از رسالت خویش مطرح شده است که این اتفاق، تشکلهای دانشجویی را عملا به پیاده نظام احزاب تبدیل میکند.
در این میان، در کنار معدود دانشجویانی که از طریق بازی در زمین احزاب از نردبان قدرت بالا میروند، با خیل عظیمی از دانشجویان دیگر مواجه هستیم که بر اثر این انحراف بزرگ تشکلهای دانشجویی از آرمانها و رسالت اصلی خود، عطای فعالیت سیاسی در دانشگاه را به لقایش بخشیده و در ادامه به نوعی بدبینی به عالم سیاست دچار میشوند.
روی سخن این مقال، نه با اندک دانشجویانی که حاضرند به قیمت پیاده نظام شدن احزاب، از نردبان قدرت بالا برکند، بلکه با ارگانها و نهادهایی است که برای برگزاری چنین میتینگهایی حاضرند دهها میلیون تومان از بیت المال هزینه کنند... ایکاش آنها میدانستند که چه بلای بزرگی دارند بر سر دانشجو و دانشگاه میآورند!