روزهای پس از باران و سیل سرکش سعدی، پر جنب و جوش و سخاوتمندانه است و حواشی زیبا و چشم‌های نگرانی برای دیدن دارد.
از پسر آفرود سوار که ساندویچ برای بچه‌ها می‌پیچد تا چشم‌های نگران از ریزش سقف نم گرفته
تاریخ انتشارشنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۳:۰۷
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی حافظ، پس از چند روز باران بند آمده و سیل سرکش نیز آرام شده است اما کوچه‌های خاکی بخشی از محله سعدی که عموماً فقیرنشین هم هستند، هنوز خیس از باران و پر از گل‌ولای است.
هنوز بعضی خانه‌ها غرق در آب است و جوی‌ها نیز روان از آب‌های گل‌آلودی که با سطل آب و بیل و... خلاصه دست‌های خسته اما پُر مهر جوانان شیرازی از گروه‌های مختلف مردمی به بیرون از خانه‌ها هدایت می‌شوند.
آدم‌ها با تیپ و قیافه‌های متنوع و از سنین مختلف به صورت گروهی یا فردی گوشه‌ای از کار را گرفته و به مردم سیل‌زده خدمات‌رسانی می‌کنند، هر چند موازی کاری یا بی‌نظمی هم در کارهایشان دیده می‌شود اما افراد با تجربه‌تر تلاش می‌کنند تا با تقسیم‌بندی گروها به فعالیت خالصانه و بی‌چشم داشت شهروندان خود سروسامان بدهند.
دومین کوچه بلوار شهید وفایی سعدی این روزها پر از جنب‌وجوش است، مردم با خودروهای شخصی خود اقلام غیر نقدی را به حوزه بسیج سلمان منتقل می‌کنند، البته با گذشت زمان اعلام فراخوان‌های کمک‌های غیر نقدی دقیق‌تر می‌شود تا کارها نیز با نظم بهتری پیش بروند.
نیروهای داوطلب هم‌زمان با فعالیتهای خود از وضعیت منطقه نیز تصاویری را در فضای مجازی منتشر می‌کنند و به حاشیه‌های جالب نیز می‌پردازند، از پسر آفرود سواری که برای کودکان ساندویچ لای کاغذ کاهی می‌پیچد تا خانواده‌ای که صندلی عقب خودروشان را پر از پوشک بچه کردند و ... خلاصه اینکه صحنه‌های زیبا برای دیدن کم نیست.
ساکنان منطقه که از سال‌ها پیش به اجبار و گرانی زمین و مسکن در شهر به حاشیه و دامن کوه پناه بردند و وضعیت مالی مناسبی هم ندارند، بیشتر نگران روزهای بعدشان هستند، اینکه چطور لوازم منزلشان را تهیه کنند یا خانه نم گرفته‌شان که احتمال ریزش دیوار یا سقف آن نیز دور از ذهن نیست را مرمت کنند.
نگرانی مهاجران کشور دوست و همسایه که بخشی از ساکنان سعدی را تشکیل می‌دهند شاید بیشتر از دیگر ساکنان باشد، برای گروه‌های مردم‌نهاد، اعضای گروه‌های جهادی و دانشجویان بسیجی و غیر بسیجی فرقی نمی‌کند که به چه کسانی کمک می‌کنند و آن‌ها را نیز از مهر خود محروم نمی‌کنند.
هرکدام از ساکنان به بخشی از مشکلاتشان اشاره می‌کنند و در موردش صحبت می‌کنند، یکی از تلویزیون سوخته می‌گوید، دیگری از پتوها و فرش‌های خیس و کثیف که چند هفته پیش با نزدیکی نوروز شسته شده بود، مادری از فرزند کوچکش می‌گوید که غصه کتاب و دفتری را دارد که آب آن‌ها را با خود برده و... حرف‌ها و گلایه‌های زیادی برای گفتن دارند به امید اینکه به گوش مسؤولان نیز برسد و پس از گذشت روزها و هفته‌ها آن را فراموش نکرده و به وعده‌هایشان نیز عمل کنند.
اهالی سعدی این روزها خیلی بیشتر از قبل مسؤولان مختلف را در محله خود می‌بینند، حتی اگر به چهره و اسم و فامیل هم آن‌ها را نشناسند اما از کت‌وشلوار اتو کرده یا عکاسان مختلف که مدام در حال تصویربرداری از آن‌ها هستند را می‌توانند بشناسند.
هرچند حضور مسؤولان شهری لازم و برای مردم نیز مایه دلگرمی است اما شاید دلشان بخواهد مسؤول شهرشان را ساده و خاکی‌تر و درد آشناتر در میان خودشان ببینند.
دراین‌بین نارنجی پوشان زحمت‌کش هم در بلوار و خیابان‌های اصلی و حتی در جوی‌ها و کانال‌های آب برای لایروبی دیده می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، اگرچه سیل ساعتی را میهمان ناخوانده شیراز و محله سعدی بود اما ویرانی‌های آن تا ماه‌ها و شاید سال‌ها ادامه خواهد داشت که نیاز به پیگیری و مطالبه جدی و ادامه‌دار دغدغه‌مندان و اهالی رسانه از مسؤولان مربوطه است.
سعدی به عنوان یکی از محلات محروم شیراز نباید پیش از گذشته در رنج و محرومیت فرو رود بلکه وضع عمومی ساکنان آن به آنچه مطلوب است نزدیک‌تر شود.
هنوز بعضی خانه‌ها غرق در آب است و جوی‌ها نیز روان از آب‌های گل‌آلودی که با سطل آب و بیل و... خلاصه دست‌های خسته اما پُر مهر جوانان شیرازی از گروه‌های مختلف مردمی به بیرون از خانه‌ها هدایت می‌شوند.
آدم‌ها با تیپ و قیافه‌های متنوع و از سنین مختلف به صورت گروهی یا فردی گوشه‌ای از کار را گرفته و به مردم سیل‌زده خدمات‌رسانی می‌کنند، هر چند موازی کاری یا بی‌نظمی هم در کارهایشان دیده می‌شود اما افراد با تجربه‌تر تلاش می‌کنند تا با تقسیم‌بندی گروها به فعالیت خالصانه و بی‌چشم داشت شهروندان خود سروسامان بدهند.
دومین کوچه بلوار شهید وفایی سعدی این روزها پر از جنب‌وجوش است، مردم با خودروهای شخصی خود اقلام غیر نقدی را به حوزه بسیج سلمان منتقل می‌کنند، البته با گذشت زمان اعلام فراخوان‌های کمک‌های غیر نقدی دقیق‌تر می‌شود تا کارها نیز با نظم بهتری پیش بروند.
نیروهای داوطلب هم‌زمان با فعالیتهای خود از وضعیت منطقه نیز تصاویری را در فضای مجازی منتشر می‌کنند و به حاشیه‌های جالب نیز می‌پردازند، از پسر آفرود سواری که برای کودکان ساندویچ لای کاغذ کاهی می‌پیچد تا خانواده‌ای که صندلی عقب خودروشان را پر از پوشک بچه کردند و ... خلاصه اینکه صحنه‌های زیبا برای دیدن کم نیست.
ساکنان منطقه که از سال‌ها پیش به اجبار و گرانی زمین و مسکن در شهر به حاشیه و دامن کوه پناه بردند و وضعیت مالی مناسبی هم ندارند، بیشتر نگران روزهای بعدشان هستند، اینکه چطور لوازم منزلشان را تهیه کنند یا خانه نم گرفته‌شان که احتمال ریزش دیوار یا سقف آن نیز دور از ذهن نیست را مرمت کنند.
نگرانی مهاجران کشور دوست و همسایه که بخشی از ساکنان سعدی را تشکیل می‌دهند شاید بیشتر از دیگر ساکنان باشد، برای گروه‌های مردم‌نهاد، اعضای گروه‌های جهادی و دانشجویان بسیجی و غیر بسیجی فرقی نمی‌کند که به چه کسانی کمک می‌کنند و آن‌ها را نیز از مهر خود محروم نمی‌کنند.
هرکدام از ساکنان به بخشی از مشکلاتشان اشاره می‌کنند و در موردش صحبت می‌کنند، یکی از تلویزیون سوخته می‌گوید، دیگری از پتوها و فرش‌های خیس و کثیف که چند هفته پیش با نزدیکی نوروز شسته شده بود، مادری از فرزند کوچکش می‌گوید که غصه کتاب و دفتری را دارد که آب آن‌ها را با خود برده و... حرف‌ها و گلایه‌های زیادی برای گفتن دارند به امید اینکه به گوش مسؤولان نیز برسد و پس از گذشت روزها و هفته‌ها آن را فراموش نکرده و به وعده‌هایشان نیز عمل کنند.
اهالی سعدی این روزها خیلی بیشتر از قبل مسؤولان مختلف را در محله خود می‌بینند، حتی اگر به چهره و اسم و فامیل هم آن‌ها را نشناسند اما از کت‌وشلوار اتو کرده یا عکاسان مختلف که مدام در حال تصویربرداری از آن‌ها هستند را می‌توانند بشناسند.
هرچند حضور مسؤولان شهری لازم و برای مردم نیز مایه دلگرمی است اما شاید دلشان بخواهد مسؤول شهرشان را ساده و خاکی‌تر و درد آشناتر در میان خودشان ببینند.
دراین‌بین نارنجی پوشان زحمت‌کش هم در بلوار و خیابان‌های اصلی و حتی در جوی‌ها و کانال‌های آب برای لایروبی دیده می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، اگرچه سیل ساعتی را میهمان ناخوانده شیراز و محله سعدی بود اما ویرانی‌های آن تا ماه‌ها و شاید سال‌ها ادامه خواهد داشت که نیاز به پیگیری و مطالبه جدی و ادامه‌دار دغدغه‌مندان و اهالی رسانه از مسؤولان مربوطه است.
سعدی به عنوان یکی از محلات محروم شیراز نباید پیش از گذشته در رنج و محرومیت فرو رود بلکه وضع عمومی ساکنان آن به آنچه مطلوب است نزدیک‌تر شود.
کد مطلب : ۱۹۸۹۹
