۰
plusresetminus
گزیده از نکات مطرح شده توسط خانم یوسفی در برنامه شهربانوهای کارتن آباد ؛

به صفر رساندن زنان کارتن خواب حداقلی ترین اقدام ممکن است!

تاریخ انتشاريکشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۳۰
به گفته یوسفی متاسفانه با بررسی عملکردها میتوان دریافت که یک نگاه از بالا به پایین نسبت به کارتن خواب ها وجود دارد و "معضل" تلقی می شوند؛ نه بعنوان یک شهروند که در نتیجه بی عدالتی های موجود تحت استضعاف قرار گرفته و از حقوق اولیه زندگی محروم شده اند!
به صفر رساندن زنان کارتن خواب حداقلی ترین اقدام ممکن است!
به گزارش حافظ خبر، گزیده از نکات مطرح شده توسط خانم یوسفی در برنامه شهربانوهای کارتن آباد به شرح زیر می باشد:

 متاسفانه با بررسی عملکردها میتوان دریافت که یک نگاه از بالا به پایین نسبت به کارتن خواب ها وجود دارد و "معضل" تلقی می شوند؛ نه بعنوان یک شهروند که در نتیجه بی عدالتی های موجود تحت استضعاف قرار گرفته و از حقوق اولیه زندگی محروم شده اند!

دلیل توجه بیشتر به زنان کارتن خواب، این است که جایگاه زن در ساختن جامعه بسیار مهم است و با تباه شدن استعداد و هویت هر زن، ظرفیت [بالقوه] یک خانواده سلب شده است.

برای مسئولان مدعی مبارزه با کارتن خوابی، حداقلی ترین اقدام، به صفر رساندن زنان کارتن خواب است!!

در کارتن خوابی احتمال بزهکاری، دزدی، تکدی گری و... وجود دارد اما در مساله زنان کارتن خواب احتمال تن فروشی و افزایش ظرفیت فحشا و فساد در جامعه هم مطرح خواهد شد! خیابان خوابی درواقع یک کلنی از انواع بزه هاست و در جامعه تکثیر می شود و دامن تر و خشک را خواهد گرفت.

کارتن خوابی دستاورد توسعه نامتوازن در جامعه است که قِبَل آن به قول مقلّدانش, اندکی خس و خاشاک در زیر چرخ دنده های توسعه له خواهند شد و غافل ازینکه در سیستم الهی همه انسان ها از حق زندگی کردن برخوردارند و این نوع تقسیم بندی ها تاسف برانگیز است! میزان سرمایه نشان دهنده میزان لیاقت برای زندگی کردن نیست و تلخ است که باید از بدیهی ترین گزاره های انسانی بعد از 40 سال صحبت کرد!

برخی به جای استفاده از واژه "مستضعف" که به معنی کسی است که "تحت استضعاف قرار گرفته" عبارت "قشر آسیب پذیر" را به کار میبرند تا به طرز ماهرانه ای وجود سیاست های نادرست ظلم کننده به کل فراموش شود!

آمار کارتن خوابی در کشورهای دیگر بیشتر است؛ اما نمود آن در ایران نگران کننده تر است زیرا این پدیده در کشورهای دیگر اپیدمی شده است و در ایران اینطور نیست؛ دوم اینکه جامعه ما اسلامی ست و برای جامعه اسلامی ننگ است که حتی یک کارتن خواب در آن وجود داشته باشد و نکند روزی برسد که به جای حذف کامل این نابرابری مانند سایر کشورهای به اصطلاح توسعه یافته به یک همزیستی مسالمت آمیز با خیابان خواب ها برسیم!

وقتی مسئولین آمار درستی از کارتن خوابی ارائه نمی دهند، خوشبینانه ترین حالت این است که اصل ننگین بودن پدیده کارتن خوابی در جامعه اسلامی را پذیرفته اند اما امیدواریم که دلیل دیگری مثل نبود اراده ای برای حل آن و یا وجود انگیزه یا منافعی برای عدم حل آن وجود نداشته باشد!

وقتی گفتمان غالب بر تفکر مسئولین جامعه (نه آنچه به زبان می آورند) "خانواده محور" نباشد و فرد گرا باشد، دلیلی ندارد بردارهای عملکرد مسئولین به سمتی برود که باعث اصلاح آسیب های علت و معلول فروپاشی خانواده بشود! همچنین وقتی در جامعه عدالت وجود نداشته باشد، یکی از بزرگترین اثراتش از هم پاشیدن خانواده ها به دلایل مختلف است؛ خانواده های مستضعف به دلیل فقر و آسیب های اجتماعی و خانواده های مرفه به دلیل تبعات ثانویه بسته فرهنگی توسعه غربی!

برخی که بحث خشونت علیه زن را فریاد میزنند، جالب است که بیش تر به خشونت های احتمالی داخل خانه توسط همسران واکنش نشان می دهند و زنان را به مبارزه علیه مردان میخوانند اما پیگیری خشونت های اجتماعی مثل اعتیاد زنان و خیابان گردی و تن فروشی و قاچاق دختران و فروش خیابانی نوزاد و .. گویا به صلاح حق خواهی هایشان نیست! و گرنه تاکنون چاره ای برای نابودی خاموش زنان خیابانی شده بود.

پیوست جامع فرهنگی تراز انقلاب برای قوانین اسلامی در کشور وجود ندارد و این باعث می شود شاهد قرائت ها و خروجی های نادرستی از اسلام در جامعه باشیم! فعلا چاره ای جز آگاه کردن مردم و پیگیری و مطالبه اجرای قوانین نداریم.

مسئول باید بداند که اگر مسئولیتش را درست انجام ندهد، مردم کاری خواهند کرد که از کار برکنار شود و این باید تبدیل به گفتمان عمومی شود.

گاهی اقدامات دانشجویان خواهان حق مستضعفین، حالت خیریه پیدا میکند و این آسیب است. وظیفه جریان دانشجویی مطالبه از مسئولین و پیگیری و تداوم مطالبه و جریان سازی برای بیداری اجتماعی است.

انقدر ان جی او ها تعدادشان زیاد شده که گاهی مسئولیت مسئولین فراموش می شود! مطالبه ما ایجاد زمینه خودباوری و اشتغال در طبقه محروم است نه صرف اعانه دادن!

در نهادهای مسئول برای حل پدیده کارتن خوابی جدای از بحث انداختن مسئولیت بر دوش همدیگر، مسئله موازی کاری هم وجود دارد و این مانع رسیدن به خروجی مشخصی است!

علاوه بر گرمخانه باید دوره های مشاوره و اشتغال این افراد در نظر گرفته شود. کمپ های تربیتی باید وجود داشته باشد.

علاوه بر سیاستگذاران از مدیران فرهنگی، اجرایی، نخبگان و.. انتظار می رود منسجم تر به اینطور پدیده ها واکنش بدهند.
کد مطلب : ۱۹۷۸۹
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما