اشرفی گفت: آئین نامه ساماندهی متکدیان، سال 78 تصویب شده است. در سال 92 تصمیم به بازنگری آن گرفته شد. این نشان می دهد که آن ها می دانند این قانون جوابگو نیست؛ اما متاسفانه تابه حال بازنگری محقق نشده است.
هزینه ی خلوت کردن ورودی چرخه کارتن خوابی شاید ده یا بیست درصد ساماندهی کارتن خواب‌هاست
تاریخ انتشارپنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۰۷
به گزارش حافظ خبر، خانم اشرفی، فعال فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای در برنامه شهربانوهای کارتن آباد که به همت مجمع دانشجویی آرمان برگزار شد، به ذکر مواردی که در زیر می خوانید پرداخت:
آئین نامه ساماندهی متکدیان، سال 78 تصویب شده است. در سال 92 تصمیم به بازنگری آن گرفته شد. این نشان می دهد که آن ها می دانند این قانون جوابگو نیست؛ اما متاسفانه تابه حال بازنگری محقق نشده است.
آمار دقیقی در مورد کارتن خواب های شیراز یا ایران وجود ندارد. نهاد ها معمولا یا آمار دقیق ندارند یا آمار دقیق را اعلام نمی کنند. توجیه خودشان را هم دارند؛ مانند: تشویش اذهان عمومی، حفظ آبروی جمهوری اسلامی و غیره. اما آیا حفظ آبروی جمهوری اسلامی در عدم اعلام آمار است یا نبود کارتن خواب؟
نگاه فصلی به این معضل و صرفا چند اقدام‌نمادین آفت‌زاست. به مسئله کارتن خواب ها تنها در فصل های سرد سال توجه می شود؛ کسی به این فکر کرده است که در فصل بهار و تابستان کارتن خواب ها کجا می روند؟
حتی اگر موتور محرک ما ترحم هم باشد، سنسور های ما ضعیف شده اند. حتما باید یک نفر جان بسپارد تا ما یک مقدار فعالیت ان هم نمادین انجام دهیم؟
اقداماتی مانند تهیه غذای گرم، لباس، اردوگاه ماده ۱۶ لازم است اما کافی نیست. مهمترین کار ما در مبارزه با کارتن خوابی می تواند این باشد که خلوت شدن ورودی چرخه کارتن خوابی را مطالبه کنیم و این ورودی خلوت شود.
سهولت دسترسی به مواد یکی از ریشه های افزایش جمعیت کارتن خواب هاست.
هزینه ی خلوت کردن ورودی چرخه کارتن خوابی شاید ده یا بیست درصد ساماندهی کارتن خواب‌هاست.
ظرفیت اردوگاه ماده 16 شیراز، حدودا 240 نفر است. جمعیت کارتن خواب های شیراز که شهری مهاجر پذیر هم هست چقدر است؟!
همه کارتن خواب ها معتاد نیستند؛ اگر کارتن خواب های معتاد از غیر معتاد جدا شوند، کارتن خوابهای غیر معتاد خیلی راحت تر به زندگی بر خواهند گشت. این به معنای نادیده گرفتن جمعیت کارتن خواب های معتاد نیست؛ اما در حال حاضر که مکان جهت اسکان برای کارتن خواب ها کم است بهتر است معتادین کارتن خواب از غیر معتاد ها جدا شوند.
آئین نامه ساماندهی متکدیان، سال 78 تصویب شده است. در سال 92 تصمیم به بازنگری آن گرفته شد. این نشان می دهد که آن ها می دانند این قانون جوابگو نیست؛ اما متاسفانه تابه حال بازنگری محقق نشده است.
آمار دقیقی در مورد کارتن خواب های شیراز یا ایران وجود ندارد. نهاد ها معمولا یا آمار دقیق ندارند یا آمار دقیق را اعلام نمی کنند. توجیه خودشان را هم دارند؛ مانند: تشویش اذهان عمومی، حفظ آبروی جمهوری اسلامی و غیره. اما آیا حفظ آبروی جمهوری اسلامی در عدم اعلام آمار است یا نبود کارتن خواب؟
نگاه فصلی به این معضل و صرفا چند اقدام‌نمادین آفت‌زاست. به مسئله کارتن خواب ها تنها در فصل های سرد سال توجه می شود؛ کسی به این فکر کرده است که در فصل بهار و تابستان کارتن خواب ها کجا می روند؟
حتی اگر موتور محرک ما ترحم هم باشد، سنسور های ما ضعیف شده اند. حتما باید یک نفر جان بسپارد تا ما یک مقدار فعالیت ان هم نمادین انجام دهیم؟
اقداماتی مانند تهیه غذای گرم، لباس، اردوگاه ماده ۱۶ لازم است اما کافی نیست. مهمترین کار ما در مبارزه با کارتن خوابی می تواند این باشد که خلوت شدن ورودی چرخه کارتن خوابی را مطالبه کنیم و این ورودی خلوت شود.
سهولت دسترسی به مواد یکی از ریشه های افزایش جمعیت کارتن خواب هاست.
هزینه ی خلوت کردن ورودی چرخه کارتن خوابی شاید ده یا بیست درصد ساماندهی کارتن خواب‌هاست.
ظرفیت اردوگاه ماده 16 شیراز، حدودا 240 نفر است. جمعیت کارتن خواب های شیراز که شهری مهاجر پذیر هم هست چقدر است؟!
همه کارتن خواب ها معتاد نیستند؛ اگر کارتن خواب های معتاد از غیر معتاد جدا شوند، کارتن خوابهای غیر معتاد خیلی راحت تر به زندگی بر خواهند گشت. این به معنای نادیده گرفتن جمعیت کارتن خواب های معتاد نیست؛ اما در حال حاضر که مکان جهت اسکان برای کارتن خواب ها کم است بهتر است معتادین کارتن خواب از غیر معتاد ها جدا شوند.
کد مطلب : ۱۹۷۵۵
