همترین دستاورد رقابت سیاسی امروز مجلس، مشخص شدن عیار بسیار پایین «لیست امید» در بزنگاه های مهم سیاسی بود؛ لیستی که اعضای آن بعضا راهنما به چپ می زنند اما به راست می پیچند.
نقدی بر ائتلافی که «امیدی» به آن نیست؛
چه شد که «علی لاریجانی» باز هم رئیس مجلس شد؟
تاریخ انتشارچهارشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۲۳:۴۳
🔸این اتفاق کم و بیش درباره افرادی که به اسم اصولگرا به مجلس راه یافتند نیز صدق می‌کند. افرادی که راهنما به راست می زنند اما به چپ می‌پیچند! از اصولگرایی دم می زنند اما به #برجام رای می‌دهند، نقد به دولت را بر نمی‌تابند و سوال از وزیر و رئیس جمهور را در ازای امتیازات گوناگون، پس می‌گیرند و البته هنگامی که اوضاع دگرگون می‌شود، یادشان می‌افتد که اصولگرا هستند و نطق‌های انقلابی می‌کنند! از این جهت، مجلس دهم مجلسی متمایز در تاریخ انقلاب است که نباید روی آن، حساب ویژه‌ای باز کرد و انتظار داشت رفتار سیاسی نمایندگان در آن، قابل پیش بینی باشد.
🔸اما انتخاب رئیس چنین مجلسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. جریان رسانه‌ای اصلاح طلب، در اسفند 94 مدعی بود که اکثریت کرسی‌های مجلس دهم را به دست آورده است اما با این وجود، از انتخاب رئیس مجلسی که باب میل این جریان باشد بازماند! پس از کسب تجربه شکست در سال 95، اینک در سال 97 بار دیگر اصلاح طلبان مجلس دهم جمع شدند و به قول #مسعود_رضایی نماینده مردم شیراز در مجلس، عزمشان را جزم کردند تا ضمن «ائتلاف تاکتیکی» و گردآوری 160 نفری که با حضور در لیست امید به مجلس راه یافته‌اند، لاریجانی را از اریکه قدرت به پایین بکشند اما آن کس که صبح امروز، بار دیگر خندان و شاداب بر روی صندلی ریاست مجلس نشست علی لاریجانی بود و نه محمدرضا عارف! آن هم با کسب 147 رای در برابر 124 رای آن هم در شرایطی که برخی از این 124 رای نیز از سوی اصولگرایان منتقد لاریجانی به سبد انداخته شد!
بنابراین، بی شک مهمترین دستاورد رقابت سیاسی امروز مجلس، مشخص شدن عیار بسیار پایین «لیست امید» در بزنگاه‌های مهم سیاسی بود؛ لیستی که رفتار سیاسی اعضای آن وابسته به قاعده و قانون خاصی نیست و بیشتر تصمیمی می‌گیرند که منفعت بیشتری برایشان داشته باشد! و چنین دستاورد فاجعه باری، رهاورد اعتماد به همان کسی است که تَکرار می‌کرد!
نویسنده: سجاد زارع
کد مطلب : ۱۹۴۱۶
