به نظر می رسد القاب پرطمطراق امروز بلای جان فارس شده اند. زنگ تعطیلی کشاورزی بسان ناقوس ناکوکی به صدا درآمده و باید درصدد یافتن راهکارهایی به منظور خروج از بحران برآمد. در گذشته، دلخوشی به منابع طبیعی پرمایه سبب شد فارس از مسیر پیشرفت های صنعتی فروافتاده و با قدرت هرچه تمام به کشاورزی و استخراج منابع خدادادی بپردازد.
فارس؛ گذشته‌ای باشکوه و امروزی پرابهام!
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۲۷
به استان های مجاور نگاه کنیم. خوزستان و بوشهر در پناه طلای سیاه و بنادر، به زیرساخت های عظیم صنعتی دست یافته اند و این صنایع کلان توانسته اند آمار اشتغال و گردش مالی منطقه را ارتقا بخشند. در استان اصفهان نیز کارخانه های بزرگی به فعالیت مشغول اند که با فعالیت در مسیر صادرات و ارزآوری، این استان را به یکی از متمول ترین مناطق کشور تبدیل ساخته اند. اما در این میان، استان فارس به شکل بی رویه ای در حال استخراج منابع است و اثرات شوم آن در زندگی مردمانش ملموس شده است.
در دهه های شصت و هفتاد عنوان پررنگ و لعاب پایتخت کشاورزی به فارس اطلاق شد. روش های نادرست غرقابی، فرسوده کردن خاک های حاصلخیز و کشت محصولاتی که توجیه منطقی نداشت، سبب شد در چند دهه بعد سرزمین دیرینه فارس با مشکلات افت آب های زیرزمینی روبرو شده و عمق چاه ها در بعضی مناطق به پانصد تا هفتصدمتر برسد. بنابر نظر کارشناسان، بهره برداری از آب های فسیلی می تواند مضراتی برای سلامتی جامعه داشته و خطرات دیگری نظیر فرونشست زمین و حتی فعال شدن گسل ها را به همراه دارد. امروزه فرزندان کشاورزان زحمتکشی که در دهه های شصت و هفتاد غله مورد نیاز ایران را تامین می کردند، به دلیل خشکسالی و خشم زمین چاره ای جز مهاجرت به کلان شهرها ندارند.
آشکار است که شهروندان نیز به مشکلات خود دچار بوده و هیچ کس فرش قرمزی به منظور خوش آمد گویی و استقبال از آنها پهن نمی کند. بسیاری از آن ها در عین اصالت، توانمندی و شایستگی چاره ای جز تجربه شوم حاشیه نشینی در شهرها و قرار گرفتن در معرض خطرات بی شمار آن را ندارند. با درک این مسائل است که امروزه کارشناسان حوزه کشاورزی و منابع طبیعی مباحثی چون کشت فراسرزمینی را به منظور جلوگیری از تبدیل زمین های نیمه خشک به کویرهای برهوتی پیشنهاد می کنند؛ چراکه ناقوس تعطیلی کشاورزی و دامداری در بسیاری از نقاط فارس به صدا درآمده و دیگر نمی توان از بنیه نحیف فارس به منظور تهیه غلات استراتژیک بهره برداری کرد.
در این میان، از یاد نبریم که باغداران، دامداران و کشاورزان فارس در برهه کنونی به شدت نیازمند حمایت های همه جانبه هستند. سرزمین های حاصلخیز آنان در گذشته هواداران زیادی داشت و در چشم برهم زدنی، به اجاره چندین ساله درآمده و به فروش می رسید. اما استخراج بی رویه منابع زیرزمینی و قهر آسمان سبب شد مزارع طلایی فارس بی ارزش شده و روزگار دشواری را تجربه کنند. به منظور کاستن از درد و رنج روزافزونی که اهالی روستاهای فارس با آن دست و پنجه نرم می کنند، باید اقدامات گسترده ای را در اسرع وقت ساماندهی کرد.
وام های بلندمدت با کارمزدهای اندک، آموزش شیوه های نوین کسب درآمد، حمایت از پایداری روستانشینی، ارائه خدمات بهداشتی و عواملی از این دست، می تواند ادای دینی به مردم فارس باشد. در کنار آن باید به صنایعی که با راهکارهایی نظیر تعدیل نیرو از بحران های اقتصادی جان به در برده اند، بسته های حمایتی عرضه کرد و از انقراض آنها به هر وسیله ممکن جلوگیری نمود. یقین داشته باشیم که در صورت تسهیل قوانین، سرمایه گذاران فرااستانی و بین المللی برای فعالیت در خطه استراتژیک فارس چراغ سبز نشان داده و در مدتی کمتر از یک دهه، شاهد شکوفایی صنعت و رکود بیکاری در فارس خواهیم بود.
چنانچه شرایطی فراهم شود که پراکندگی صنایع به شیوه عادلانه ای صورت گیرد، شاید رویکردهای گذشته تا حدودی جبران مافات شود و در بلندمدت، شاهد جان گرفتن قسمتی از منابع از دست رفته باشیم. از یاد نبریم که فارس یک گام با خلیج فارس فاصله دارد و با اتکا به خطوط ریلی، می توان در زمینه اقتصادی، اقدامات تاثیرگذاری در این استان استراتژیک انجام داد.
کد مطلب : ۱۹۰۵۳
