حکایت تئاتر خیابانی و هنرمندان این عرصه، دردهایی است که دلی را برای درد دل باقی نگذاشته‌اند.
تئاتر خیابانی فارس چشم‌انتظار روزهای بهتر
تاریخ انتشارشنبه ۹ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۴۱
در این نوع تئاتر، بازیگر به‌دوراز تمامی عناصر دست و پاگیر تئاتر صحنه‌ای، تلاش می‌کند تا مخاطبان خود را به هیجان و تفکر وادار کند و هنرمندان بایدها و نبایدهای اجتماع را به زبانی قابل‌فهم برای عموم مردم و در قالب نمایش به اشتراک می‌گذارند.
در حال حاضر و در جهان، تئاترهای خیابانی بسیاری که نشان‌دهنده رویکرد هر چه بیشتر اجتماع به این هنر که می‌تواند دردهای جامعه را به ساده‌ترین روایت بیان کند اجرا می‌شود.
تئاتر خیابانی در ایران باسابقه 400 ساله، یک پدیده وارداتی از غرب نیست و منابع مکتوبی در آداب «معرکه‌گیری» به‌نوعی تئاتر خیابانی به‌حساب می‌آید و آثار مکتوبی از دوران صفویه درزمینهٔ این هنر فاخر وجود دارد.
این هنر نسل به نسل به ما رسیده است اما این روزها، زمزمه بی‌توجهی به تئاتر خیابانی در بین هنرمندان این رشته در فارس بیشتر شنیده می‌شود؛ هنرمندانی که وقتی پای حرف‌هاشان می‌نشینیم آن‌قدر درد هست که دلی باقی نمانده است.
هنرمندان از وجود و سرمایه‌های مادی خود برای عشق ورزیدن به مردم استفاده می‌کنند؛ اما برای شرکت در جشنواره‌های مرتبط که یکی از اهداف همه هنرمندان عرصه‌های مختلف برای دیده شدن در سطح کلان است؛ با مشکلات هزینه‌ای روبه‌رو می‌شوند.
دردمندانه‌تر آن است که گاهی اوقات آثار آن‌ها که هدف اولشان اجرا و دیده شدن در بین مردم است به‌خوبی اکران نمی‌شود و دستگاه‌هایی که برای فرهنگ‌سازی نیاز به حضور در بین مردم دارند از این ابزار که صدها سال مورداستفاده بشر قرارگرفته بهره نمی‌برند تا هم خدمتی به خود و هم به جامعه هنرمندان کرده باشند.
اگرچه به گفته برخی کارشناسان مشکلات تئاتر خیابانی کشور ساختاری است؛ اما امید می‌رود که با تشکیل کمیته تئاتر خیابانی که چندی پیش از سوی انجمن نمایش فارس و با حضور هنرمندان این رشته شکل گرفت، شاهد حل بخشی از این مشکلات باشیم؛ گرچه در این میان نباید تمامی دستگاه‌هایی که نیاز به فرهنگ‌سازی دارند را نادیده گرفت.
منبع: فارس
کد مطلب : ۱۸۵۴۱
