کلام مقام معظم رهبری را باید نوعی اعتراض شدیداللحن به دستگاه های فرهنگی و اجتماعی کشور به حساب آورد...
تاملی بر سخنان اخیر رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان؛
چرا «آتش به اختیار» ؟
تاریخ انتشارچهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۳۹
فرمان آتش به اختیار زمانی صادر می شود که مرکز تصمیم گیری و فرماندهی، از کار افتاده باشد و یا تصمیمات غلط ابلاغ کند. به عبارت صحیحتر، هنگامی که مراکز اصلی تصمیم سازی و تصمیم گیری در کشور، اولویت ها را به درستی تشخیص ندهند و یا مسائل اصلی را در درجه چندم اولویت قرار دهند و یا حتی تصمیمات اشتباه و غلط بگیرند و برای حرکت اقشار مختلف مردم و به ویژه دانشجویان به سمت اهداف اصلی کشور، ریل گذاری اشتباه انجام دهند در چنین شرایطی دانشجوی انقلابی دیگر به لحاظ منطقی و عقلانی دلیلی ندارد که گوش به فرمان مرکز فرماندهی باشد.
آرمان گرایی که نیاز نسل جوان انقلابی و دانشجو است، نمی تواند از نهاد دستگاه های حاکمیتی بوروکراتیک و ایستا صادر شود. در چنین شرایطی، راهی نمی ماند جز اینکه بر بروکراسی حاکم که مانع شکوفایی توانمندی ها و ظرفیت های فراوان نسل جوان و انقلابی است غلبه کرد و فارق از آن، فرمان حرکت صادر کرد. به عبارت دیگر، حرکت انقلابی نسل جوان، اراده می‌خواهد و نه اداره های عریض و طویلی که خروجی هم ندارند!
و اما مهمترین نکته اینکه کلام مقام معظم رهبری را باید نوعی اعتراض شدیداللحن به دستگاه های فرهنگی و اجتماعی کشور به حساب آورد. هنگامی که وزارت خانه ای چون آموزش و پرورش درگیر اجرای سند ضد فرهنگی و سکولار 2030 است و حمایت دولت را نیز در پشت سر خود می بیند و یا هنگامی که علیرغم وضعیت اسفبار فرهنگ و هنر در کشور، دغدغه وزیر مربوطه پخش صدای ربنای کسی است که معتقد است اسلام 1400 سال است که با فرهنگ و هند و موسیقی کنار نیامده و یا هنگامی که در کارزار بیداری و مقاومت اسلامی، کمترین سطح ممکن از همکاری و همراهی ممکن از دستگاه دیپلماسی کشور به چشم می‌خورد، در چنین شرایطی راهی نمی‌ماند جز اینکه رهبر انقلاب خطاب به دانشجویان و آحاد اقشار انقلابی جامعه بگویند معطل تصمیمات و رویکردهای دولتی نباشید؛ بلکه بر اساس تکلیف انقلابی خود عمل کنید!
بنابراین، کلام اخیر رهبر انقلاب نه تنها دعوت به نافرمانی مدنی نیست بلکه تلنگری به دستگاه‌ها و ارگان‌های مختلف دولتی و حکومتی است که بدانید آحاد ملت برای حرکت به سمت آرمانها معطل شما نمی‌مانند...
نویسنده: امین رشیدی
کد مطلب : ۱۷۰۵۱
