پس از خمینی، آنچه که باید از او باقی می‌ماند و مورد توجه قرار می‌گرفت، رسم او بود و نه اسم او!
به بهانه نیمه خرداد؛ سالروز ارتحال بنیانگزار کبیر انقلاب اسلامی؛
از اسم خمینی تا رسم خمینی
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۴۸
اما پس از خمینی، آنچه که باید از او باقی می‌ماند و مورد توجه قرار می‌گرفت، رسم او بود و نه اسم او!
قرار نبوده و نیست در نظامی که یگانه معیار برتری افراد در آن "ان اکرمکم عندالله اتقیکم" هست باز هم عده ای به علت انتصابات نسبی و سببی، طبقه ویژه‌ای را تشکیل دهند و از برخی مواهب و امتیازاتی که روح الله کبیر به عمرش هم آن‌ها را ندیده و نچشیده بود و از قضا، برای برچیده شدن آن‌ها سخت مبارزه می‌کرد برخوردار شوند.
از یمن، زیر بمباران شدید و رستاخیز آتش و خون به تهران می‌آیند؛ از بحرین، در گیر و دار قیام مردمی و تعقیب و گریز خیابانی و جنگ‌های خانه به خانه خود را به تهران می‌رسانند؛ از اروپا و آمریکا گرفته تا آفریقا و هرکجا که پژواک صدای امام روح الله رسیده باشد در نیمه خرداد نمایندگانی به تهران و مرقد امام می‌آیند اما با چه صحنه ای مواجه می‌شوند؟ مانور تجمل و اشرافیت غیر قابل تصور در ساخت بارگاه برای امام مستضعفان و محرومان جهان! امامی که در طول زندگی‌اش چه آن‌روز که در تبعید بود و چه آن‌روز که رهبر یک امت بزرگ بود، به یک زندگی بسیار ساده قناعت کرده و از کاخ به کوخ پناه برده بود، حال پس از رحلتش آن‌ها که دم از خط او و حفظ آثارش می‌زنند بارگاهی برایش می‌سازند که تنه به تنه بارگاه سلاطین می‌زند!
گیرم که پس از خمینی، فرزندانش یا نوادگانش و یا منصوبانش تصمیم بگیرند به کاخ‌ها پناه ببرند و یا از ایران با ثروتی که معلوم نیست از کجا آورده‌اند به ینگه دنیا کوچ کنند و یا رسم خمینی و مرام استکبارستیزی او را تحریف کنند؛ این چه ربطی به آرمان امام روح الله دارد؟ چرا باید گمان کنیم که رسم خمینی همان است که صاحبان اسم خمینی انجام می‌دهند؟ صاحبان حقیقی اسم خمینی آن‌ها هستند که رسمش را به جا می‌آورند و تبعیت از ولایت فقیه را یک تکلیف واقعی می‌دانند و به یک تبعیت صوری بسنده نمی‌کنند؛ فرزندان خمینی جوان‌هایی هستند در یمن و بحرین و سوریه و عراق و ... که طی همه این سالها لحظه‌ای دست از مبارزه با استکبار نکشیدند...
اگر دیر بجنبیم، امام روح الله را به راحتی آب خوردن تحریف می‌کنند و کار را به جایی می‌رسانند که خواهند گفت امام می‌خواست با آمریکا سازش کند و با رئیس جمهورش پالوده بخورد و از جماران به کاخ سعد آباد نقل مکان کند و ... دیر بجنبیم اماممان را از ما می‌گیرند!
نویسنده: امین رشیدی
کد مطلب : ۱۶۹۸۵
