کدام عوامل مجددا حسن روحانی را به ریاست جمهوری رساند؟
تاریخ انتشاردوشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۴۷
اینک با پایان یافتن دوران رقابت های انتخابات ریاست جمهوری و فروکش کردن جو احساسات و هیجانات سیاسی، می توان منطقی تر از هر زمان دیگر به بررسی و تحلیل وقایع و رویدادهای انتخابات 96 پرداخت...
انتخابات 96
حافظ نیوز/سرویس سیاسی اینک با پایان یافتن دوران رقابت های انتخابات ریاست جمهوری و فروکش کردن جو احساسات و هیجانات سیاسی، می توان منطقی تر از هر زمان دیگر به بررسی و تحلیل وقایع و رویدادهای انتخابات 96 پرداخت و به این پرسش پاسخ داد که کدام عوامل مجددا حسن روحانی را به کرسی ریاست جمهوری رساند؟ 1-فقدان گفتمان توسط رقیب: سید ابراهیم رئیسی 40 روز قبل از روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تصمیم خود مبنی بر کاندیداتوری را رسما اعلام کرد و ستادهای خود را تشکیل داد. مسلما در چنین بازه زمانی اندکی، با توجه به رقیبی که 4 سال تمام تریبونهای رسمی کشور به تبلیغ وی پرداخته اند، سید ابراهیم رئیسی در بخش اعظمی از مناطق کشور ناشناخته ماند و تنها داشتن یک گفتمان مردمی و انقلابی می توانست وی را به صدر برساند. امری که در مناظرات و تبلیغات و سفرهای استانی و گفتگوهای وی نمود چندانی نیافت. 2-استراتژی غلط رقیب: تقریبا بسیاری از کارشناسان سیاسی کشور معتقد بودند کنار کشیدن سید ابراهیم رئیسی یا محمد باقر قالیباف به نفع یکدیگر، در واقع تنها به نفع حسن روحانی تمام می شود و این اتفاق در عمل نیز افتاد. قالیباف در بدنه متوسط شهری به ویژه در کلانشهری مثل تهران، بدنه رای مشخصی داشت که با انصراف او، تمام آرای قالیباف به سبد رای رئیسی سرازیر نشد بلکه طبق آمار و نظرسنجی های صورت گرفته، در حدود یک سوم آرای قالیباف به سبد رای روحانی ریخته شد؛ همان درصد رایی که شاید امروز حسن روحانی را مجددا به ریاست جمهوری رسانده است! 3-رئیسی هراسی: یکی از مشخص ترین و اصلی ترین استراتژی های حسن روحانی در این انتخابات، ترساندن عموم مردم از بابت رای دادن به سید ابراهیم رئیسی و روی کار آمدن وی بود.
سایه جنگ بر سر کشور، به راه انداختن جو امنیتی و محدودکردن آزادی های مدنی مهمترین اتهامات به رئیسی بود که تیم تبلیغاتی حسن روحانی در اردیبهشت 96 به شدت بر روی آن تمرکز کردند و اتفاقا از این حربه پاسخ مثبت نیز گرفتند. 4-به تحرک واداشتن طبقه متوسط و مرفه جامعه: در اردیبهشت 96، کسانی پای صندوق های رای آمدند و به حسن روحانی رای دادند که پیش از این، شاید در کمتر انتخاباتی شرکت کرده بودند. ادبیات و رویکردها و سخنرانی های بحث برانگیز حسن روحانی در جلب آرای اقشار مرفه و تا حدی طبقه متوسط شهری سبب سرازیر شدن بخش قابل توجهی از آرای خاموش جامعه به سمت وی شد. در طرف مقابل، یا بر اثر اتخلفات انتخاباتی و نرسیدن تعرفه رای و یا بر اثر دلسردی از بهبود شرایط جامعه، اقشار متوسط و رو به پایین جامعه که اتفاقا همیشه بخش اعظم رای دهندگان را تشکیل می داند، در این انتخابات غیبت چشمگیری داشتند تا جایی که بنا بر برخی اظهار نظرها، میزان مشارکت این اقشار در انتخابات 96 در حدود 10 میلیون نفر بوده در حالی که در سال 92، قریب 17 میلیون نفر بوده است. لذا این کاهش 7 میلیونی مشارکت کنندگان در انتخابات از قشر متوسط و مستضعف که طبیعتا بیشتر به سید ابراهیم رئیسی گرایش داشتند تا حسن روحانی، دیگر عاملی بود که در کنار 3 عامل مهم دیگر، توانست حسن روحانی را مجددا به ریاست جمهوری برساند.