انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم با پیروزی حسن روحانی به پایان رسید اما نمی توان پرونده آن را بسته شده دانست.
درس‌های فراموش‌نشدنی انتخابات ۹۶ که حسن روحانی باید از سید ابراهیم رئیسی بیاموزد
تاریخ انتشارپنجشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۷
سید ابراهیم رئیسی به واسطه سالها حضور در سازمان بازرسی کل کشور و همچنین معاون اول قوه قضائیه و همچنین دیگر مسئولیت هایی که بر عهده داشته است، به خوبی از پرونده های مختلف قضایی، اقتصادی و حتی امنیتی رقبای انتخاباتی خود خبر داشت و می توانست از آنها جهت تخریب و زیر سوال بردن رقیبانش استفاده کند.
اما وی، ضمن کسب تجربه از فتنه سال 88 و اشراف نسبت به ریشه ها و عوامل آغازکننده آن تلاش کرد مناظره ها در یک فضای منطقی سیر کند و فضای عمومی جامعه به سمت التهابات کاذب سوق پیدا نکند و هیچیک از موارد پشت پرده ای که وی از رقبایش اطلاع داشت و هرکدام از آنها می توانست ورق را به نفع وی بازگرداند را افشا نکرد.
در واقع سید ابراهیم رئیسی کاملا اخلاق مدارانه و بر اساس مصالح و منافع ملی رقابت کرد و تلاش نکرد ردای ریاست جمهوری را به هر قیمت ممکن بر تن کند.
اما در نقطه مقابل، برخی رقبای انتخاباتی سید ابراهیم رئیسی چه در مناظرات و چه در سخنرانی های پس از آن، ترجیح دادند ژست اپوزسیون نظام را بگیرند و ارکان دفاعی کشور و حتی آرمان هایی که اساسا برای آنها این انقلاب برپا شده بود را زیرسوال ببرند از جمله اینکه نسبت به صنعت هسته ای و موشکی کشور نقدهای بسیار جدی مطرح شد که تعجب دلسوزان نظام و کارشناسان سیاسی کشور و ذوق زدگی دشمنان ملت ایران را نیز در پی داشت.
روحانی در خلال یکی از مناظرات، از اینکه سپاه پاسداران به هنگام تهدید آمریکا و اسرائیل، زرادخانه‌های موشکی ایران را به نمایش گذاشته بود، اظهار ناخرسندی کرده و آن را کارشکنی در مقابل برجام خوانده بود!
روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل نیز در این زمینه نوشت: حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران در مناظره‌های انتخاباتی، سپاه پاسداران را متهم کرد که با نوشتن شعار علیه اسرائیل روی موشک‌ها، اقدام به مانع‌تراشی در توافق هسته‌ای کرده است. او گفت چرا شهرهای زیرزمینی موشک را نشان دادند؟
روزنامه جروزالم‌پست دیگر رسانه مهم رژیم صهیونیستی هم با برجسته کردن سخنان روحانی نوشت؛ او تندروها را متهم به اخلال در توافق هسته‌ای کرد و گفت نباید روی موشک‌ها نوشته می‌شد ”اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود.“
و یا برخی موارد دیگر که در سخنان حسن روحانی از جمله:
- اگر شما جوانان در خانه بنشینید، بدانید که در پیاده رو های ما هم دیوار خواهد بود. آنها می خواستند پیاده روی زنانه و مردانه ایجاد کنند، همانطور که در محل کارشان بخشنامه تفکیک جنسیتی را ایجاد کردند.
- اردیبهشت 96 هم یکبار دیگر مردم ایران اعلام می‌کنند آنهایی که در طول 38 سال فقط اعدام و زندان بلد بودند، را قبول ندارند.
- میخواهند ناامنی را به کشور بازگرداند و می خواهند آرامش منطقه را برهم بزنند.
- از آزادی انتقاد و بیان سخن می گویند. یا للعجب! همانها که زبان ها را بریدند و دهان ها رو دوختند!
این سخنان حسن روحانی می توانست فضای کشور را در مسیری قرار بدهد که بوی فتنه و آتش از آن به مشام برسد. خودکامگی برای جلب رای، نباید به قیمت رقیب هراسی، دیو و دلبرنمایی، احساساتی کردن جوانان و طرفداران و برانگیختن نفرت نسبت به رقیبان و طرفداران آن ها، و در نهایت به جان هم انداختن توده های مردم تمام شود.
هزینه کردن از سرمایه اجتماعی کشور برای پیش برد منافع فردی، خطایی نابخشودنی است که در سال 1388 عده ای با وعده های مردم فریبانه و عده ای دیگر با طغیان در مقابل قانون و نظام به آن دست زدند و زخمی را ایجاد کردند که آثار آن به زحمت در حال بهبود است. بنابراین، شاید مهمترین درسی که سید ابراهیم رئیسی با رفتار و گفتارش در طول ایام رقابت های انتخاباتی به حسن روحانی و حتی اسحاق جهانگیری و دیگر اصلاح طلبان داد این بود که نباید برای رسیدن به ریاست جمهوری، کشور را در آستانه بحران و فتنه قرار داد!
نویسنده: سجاد زارع
کد مطلب : ۱۶۸۹۶
