کاندیدایی که نتواند در یک مناظره زنده دو کلام حرف حساب بزند و با افکار عمومی بازی نکند چطور می‌تواند ۴ سال رئیس جمهور یک مملکت ۸۰ میلیونی و در راس قوه اجرایی کشور باشد؟!
نقدی بر یک تصمیم ناروا
چه کسی از لغو مناظره های زنده انتخاباتی بیشترین سود را می برد؟
تاریخ انتشارشنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۰۷:۴۴
این در حالی است که پیش تر معاون سیمای رسانه ملی از پخش زنده این مناظرات خبر داده بود. جالب آنکه از قالیباف و رئیسی گرفته تا روحانی و جهانگیری همه بر لزوم پخش مستقیم مناظرات تاکید کرده اند و حتی هاشمی طبا و میرسلیم هم اگر تا این لحظه بیانیه نداده باشند، حتما تا دقایق یا ساعات آینده بیانیه می دهند و می گویند ما هم می گوییم مناظرات باید زنده پخش شود!
واقعیت آن است که مناظره زنده یک بار در سال ۸۸ کشور را بهم ریخت و در فتنه فروبرد! فقط کافیست فرض کنید در انتخابات سال ۸۸، خبر از آن مناظرات جنجالی نبود! آیا فتنه با این ابعادش اتفاق می فتاد؟
سال ۸۸ هرچه بود گذشت؛ در سال ۹۶ به نظر می رسد ملت از بلوغ سیاسی بیشتری برخوردار شده‌اند و مجموعه نظام هم در برابر تکانه های پیش بینی نشده و بی سابقه اجتماعی و سیاسی تا حد زیادی واکسینه شده و می تواند بحران احتمالی را مدیریت کند.
این درست است که مناظرات ضبط شده از بروز هیجانات کاذب جلوگیری می کند اما مناظره ضبط شده هیچ لطفی ندارد! مثل پخش مسابقه فینال جام جهانی فوتبال به صورت ضبط شده و غیر مستقیم است! فقط حرص آدم را در می آورد و به مخاطبان و افکار عمومی هم القا می‌کند که نامزدها حرف‌های بسیار مهمی زده‌اند که قطعا سانسور شده!
از این جهت، همانطور که پخش مناظرات به صورت زنده به افزایش هیجان و مشارکت عمومی کمک می‌کند، مناظرات ضبط شده از شور و هیجان و حتی میزان مشارکت عمومی کم می‌کند.
و توجه به این نکته نیز مهم است که کاندیدایی که نتواند در یک مناظره زنده دو کلام حرف حساب بزند و با افکار عمومی بازی نکند چطور می‌تواند ۴ سال رئیس جمهور یک مملکت ۸۰ میلیونی و در راس قوه اجرایی کشور باشد؟! از این جهت مناظرات زنده واقعیت یک کاندیدا را حداقل برای مخاطبان افشا می‌کند.
در این میان، انگشت اتهام لغو مناظرات بیش از هرکس و هرچیز، به سمت تنها یک نهاد دراز است: وزارت کشور دولت تدبیر و امید!
کد مطلب : ۱۶۷۲۶
