هنگامی که سیاست ورزی نمی گذارد اقتصاد مقاومتی محقق شود؛
چرا در سال آینده ۶۸ میلیون نفر باید یارانه بگیر باقی بمانند؟
تاریخ انتشاريکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۴۲
آیا در حال حاضر، 68 میلیون نفر از جمعیت کشور همچنان محتاج به دریافت قریب 45 هزار تومان یارانه در ماه هستند؟ قطعا اینگونه نیست!
یارانه نقدی
حافظ نیوز/سرویس اقتصادی۶۸ میلیون نفر یارانه بگیر باقی می مانند!
این خبری است که محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت طی روزهای قبل در صحن علنی مجلس بر زبان آورد و نشان داد فرسنگ ها فاصله میان قول تا عمل در حوزه اقتصاد وجود دارد چرا که با تصویب حدود ۳۷ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان برای پرداخت یارانههای نقدی در سال آینده ، تامین هزینه یارانه حدود ۶۸ میلیون نفر تضمین میشود.
این در شرایطی است که بر اساس آنچه که مدتی پیش رئیس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده بود نزدیک به ۷۷ میلیون یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی در هر ماه پرداخت میشود.
با این حال آخرین توضیحات نوبخت حاکی از آن است که تا اول بهمنماه نزدیک به ۴ میلیون و ۸۵۴ هزار نفر از دریافت یارانه محروم شدهاند. اینها کسانی هستند که ناخالص دریافتی آنها در طول ماه بیش از ۳ میلیون تومان بوده است. بر این اساس اگر قرار باشد دولت در توزیع نقدی بر مبنای بودجه ۳۷ هزار میلیاردی عمل کند، باید از ۷۷ میلیون موجود تا بیش از ۹ میلیون نفر را حذف کند تا در سال بعد منابع پرداختی با کسری مواجه نشود.
گرچه حذف یارانه اقشار پردرامد جامعه یک امر بدیهی است که دولتها به سبب ترس از ریزش رای قاعدتا با ترس و واهمه به سمت آن می روند، اما این سوال همچنان باقیست که چرا در کشور ما 68 میلیون نفر در سال آتی باید همچنان یارانه بگیر باقی بمانند؟
آیا در حال حاضر، این تعداد از جمعیت کشور همچنان محتاج به دریافت قریب 45 هزار تومان یارانه در ماه هستند؟
قطعا اینگونه نیست! بلکه برخی اقشار و دهک های جمعیتی برای گذران زندگی خود به یارانه بسیار بیشتری نیازمندند و برخی دهک ها و اقشار نیز اساسا این 45 هزار تومان در ماه، هیچ تاثیری در زندگی شان نخواهد داشت.
حال جای این پرسش مطرح است که چرا پس از گذشت سالها از طرح اولیه موضوع پرداخت یارانه های نقدی و اذعان کارشناسان به اثرات مخرب آن، هنوز یک سیستم جامع آماری که مشخص کند هر خانواده ایرانی چقدر درامد و ثروت دارد در کشور ما وجود نداشته و برنامه ریزی های دولت نیز به سمت تحقق این امر پیش نمی رود؟
این در حالی است که اگر این روزها در کوچه و خیابان های شهرها قدم بزنیم، از مردم درباره بیکاری، رکود و گرانی سخنهای فراوانی خواهیم شنید؛ گلایه هایی که اگر یارانه اقشار پردرامد حذف شود و پول حاصل از آن، به سمت تولید و اشتغال هدایت شود بی شک دیگر وجود نخواهد داشت.