حضور احمدی نژاد در شیراز حائز نکات مهمی است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم...
به بهانه حضور رئیس جمهور سابق کشورمان در شیراز؛
از احمدی نژادی که می شناختیم تا احمدی نژادی که هست!
تاریخ انتشارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۱۷
1- احمدی نژاد قطعا نیت انتخاباتی دارد و دوست دارد همچنان در عرصه سیاست باقی و مطرح بماند. این را حتی اشخاصی که از بهره هوشی سیاسی اندکی نیز بهره می برند می توانند بفهمند. اینکه او علیرغم نهی رهبر انقلاب، به انتخابات به صورت مستقیم ورود می کند و یا از شخص خاصی حمایت می کند چندان معلوم نیست؛ اما مسلما نحوه و اصل حضور وی در انتخابات 96 بیش از هرچیز وابسته به استقبالهای مردمی است که از او در این روزها صورت می گیرد.
2- حضور پرشور مردم در سخنرانی های احمدی نژاد در شهرهای مختلف کشور حاکی از آن است که وی قطعا پایگاه رای مهمی در بدنه های مختلف اجتماعی دارد و هرچه که کارنامه دولت تدبیر و امید در عرصه های مختلف سیاسی و اقتصادی بدتر می شود، این جایگاه احمدی نژاد است که تقویت می شود. احمدی نژاد همچنان ساده و بی آلایش با مردم سروکار دارد و ابایی ندارد که در حلقه مردمی که از روی شوق و یا برای رساندن نامه، وی را محاصره می کنند گیر بیفتد. احمدی نژاد هنوز هم بدون کاروانی از خودروهای امنیتی به این طرف و آن طرف می رود و این مشی صحیح، چیزی نیست که مردم بی واکنش و بی تفاوت از کنار آن عبور کنند به ویژه که این روزها تیم های حفاظتی و تشریفات سنگین برخی مسئولان بدجوری خار چشم مردم شده است.
3- در پیام رهبر انقلاب در نهی احمدی نژاد از ورود به عرصه انتخابات، یک نکته بسیار مهم وجود دارد: پرهیز از ایجاد فضای دوقطبی در جامعه! تعارف ندارد تخصص ویژه احمدی نژاد در همین دو قطبی و ایجاد چند دستگی در لایه های مختلف اجتماعی و سیاسی است. اینکه این مرزبندی ها چقدر حق است و چقدر باطل مسئله امروز نیست؛ مسئله امروز کشور ما آرامش و امنیتی است که قطعا با محرک های درونی همچون رفتارهای احمدی نژادی برهم خواهد خورد و بیم تکرار اردوکشی های خیابانی و افزایش تنازعات اجتماعی به صورت بسیار جدی وجود خواهد داشت.
4- احمدی نژاد حتی اگر در شرایط جدید کشور و پس از رحلت مرحوم هاشمی رفسنجانی هم پا به عرصه انتخابات بگذارد و تایید صلاحیت نیز بشود، قطعا گزینه طیف های ارزشی سیاسی و اجتماعی نخواهد بود و نهایتا چند طیف خاص به حمایت از او خواهند پرداخت. اما به واقع علت رویگردانی دوستان پیشین و جریانات سیاسی ارزشی و اصولگرا از احمدی نژاد چیست؟ به صورت خلاصه می توان به چند مورد اشاره کرد.
نخست اینکه قطعا احمدی نژاد 84 به لحاظ ویژگی های فردی ومدیریتی، احمدی نژاد 92 نبوده و احمدی نژاد 96 در قامت احتمالی رئیس جمهور نیز قطعا احمدی نژادی از جنس احمدی نژاد 92 خواهد بود و نه احمدی نژاد انقلابی و پاک دست و تابع محض ولایت فقیه و معتقد به مدیریت عقلانی کشور و ...
احمدی نژادی که در سال 92 با آن مواجه بودیم احمدی نژادیست که می تواند 11 روز از ریاست جمهوری کناره گیری کند و خانه نشین شود و اینچنین نظام اسلامی را در معرض بزرگترین چالش ها قرار دهد! احمدی نژادی که در سال 92 با آن مواجه شدیم احمدی نژادیست که می تواند در خانه ملت یکشنبه های سیاه رقم بزند و با عتاب صریح و بی سابقه رهبر انقلاب مواجه شود، می تواند شعار صدور انقلاب اسلامی را سر بدهد اما بیداری اسلامی را بازی آمریکایی بداند و پای کار حمایت عملی و علنی از تثبیت محور مقاومت در منطقه نیاید؛ احمدی نژادی که شناخته ایم می تواند در نیم ساعت قریب پنج وزیر را در یک بحث چالشی عزل کند و خود همزمان سرپرست برخی وزارتخانه ها شود! و احمدی نژادی که در سال 92 خود را به ملت شناساند احمدی نژادی است که در ساحت اقتصاد و صنعت و فرهنگ، خود نظریه پرداز، تئورسین و مجری احکام است ولو اینکه خیل عظیمی از کارشناسان و صاحب نظران کشور به وی بگویند که داری کشور را به سمت پرتگاه می بری! و نهایتا احمدی نژاد شناخته نمی شود مگر با حلقه خاصی از اطرافیانش؛ افرادی که رهبر انقلاب حضور برخی از آنها را آسیب برای وی و طرفدارانش می داند اما احمدی نژاد همچنان بر حضور آنها در راس دولتش اصرار می ورزد.
حال با این اوصاف چگونه می توان به احمدی نژاد مجددا دل بست و از مردم خواست که او را بار دیگر راهی پاستور کنند؟!
نویسنده: سجاد زارع
کد مطلب : ۱۶۴۰۸
