به گزارش "حافظ نیوز"،میلاد پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) باعث بارش ابرهای رحمت در سرزمین تفتیده افکار و کویر عطشناک دلها گردید و از آن پس بود که انوار فیوضات الهی تابیدن گرفت و ظلمتها و تاریکیها رخت بربست و زندگی خاکی نشاط و طراوت حیات افلاکی یافت.
پیامبر اکرم(ص) از آنجا که رسول رحمت بود و به مهر الهی و صفا و خلوص دعوت میکرد، طبیعی بود که در میان گروهها و اقشار مختلف مردم، منادی وحدت میشد و آنان را از هر گونه فرقهگرایی و اختلاف و چند دستگی میرهاند و به وحدت و اتحاد که در پی خود قدرتو یکپارچگی را به ارمغان میآورد، ترغیب میکرد.
رسول گرامی اسلام باتلاش وقفهناپذیر و با پذیرش همه رنجها و سختیها برای متحد کردن ملل مسلمان، بزرگترین موفقیت و پیروزی را به دست آورد و با فرو ریختن پایههای نژادگرایی و امتیازات موهومی چون قومیت زدگی و تفاخر به آب و خاک، امتی واحد و بزرگ از همه ملیتها و نژادها و زبانها به وجود آورد.
در دل مسلم مقام مصطفاست
آبروی ما ز نام مصطفاست
خاک نجد از فیض او چالاک شد
آمد اندر وجد و بر افلاک شد
روز محشر اعتبار ماست او
در جهان هم پردهدار ماست او
ما که از قید وطن بیگانهایم
چون نگه نور دو چشمیم و یکیم
از حجاز و چین و ایرانیم ما
شبنم یک صبح خندانیم ما
مست چشم ساقی بطحاستیم
در جهان مثل میو میناستیم
امتیازات نسب را پاک سوخت
آتش او این خس و خاشاک سوخت
چون گل صد برگ ما را بو یکی است
اوست جان این نظام و او یکی است
اگر بخواهیم جایگاه والای پیامبر اکرم(ص) و نقش بزرگ او را در نفی تفرقهو مبارزه با اختلاف و فرقهگرایی بیابیم و نسبت به مجاهدتهای آن شخصیت والا در ایجاد وحدت و همبستگی به شناخت و آگاهی برسیم، کافی است آیات قرآن کریم را که بر قلب و جان پاکش نازل میگشت و او را به مبارزه و تلاش برای از میان بردن فرقهگرایی و تشتت و تثبیت وحدت و قدرت فرمان میداد، با دیده عقل بنگریم و در آنها تفکر کنیم.
1- در سوره آلعمران، آیه 103 میفرماید:"واعتصموا بحبلالله جمیعا ولا تفرقوا" یعنی همه با هم ریسمان الهی را محکم بگیرید و پراکنده نشوید. این آیه با کمال صراحت به موضوع "با هم" بودن و با هم دستورهای الهی را اجرا کردن و پراکنده اجرا نکردن توجه کرده است. اندک توجهی به مفهوم آیه میرساند که عنایت این کتاب آسمانی به این است که مسلمانان متفرق و پراکنده نباشند.
2- سوره آل عمران، آیه 105 میفرماید:"و لا تکونوا کالذین تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البینات و اولئک لهم عذاب عظیم" یعنی شما مانند دیگران (پیروان سایر ادیان) مباشید که پس از آنکه آیات روشن الهی برایشان آمد فرقه فرقه شدند و اختلاف پیدا کردند، برای چنین کسانی عذاب عظیم است.
3- اقیموا الدین و لاتتفرقوا فیه کبر علی المشرکین ما تدعوهم الیه(سوره شوری، آیه13) یعنی دین را بپا دارید و در آن پراکنده نشوید، آنچه تو به آن دعوت میکنی بر مشرکین گران و دشوار است.
این آیه کریمه میخواهد بفهماند چون مخالفان اسلام با هدفهای اسلام مخالفند آرزومند تفرق و پراکندگی آنها میباشند و از وحدت مسلمانان میترسند، آنها هستند که آتشهای تفرقه و اختلاف را دامن میزنند و موانع برای وحدت مسلمین ایجاد میکنند.
4- و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم (سوره انفال، آیه 46) یعنی با یکدیگر نزاع نکنید که سست خواهید شد و بوی شما از میان خواهد رفت. این آیه اتحاد مسلمانان را موجب قوت و قدرت و شوکت و بوی و خاصیت داشتن آنها معرفی میکند، میفرماید اگر در میان شما اختلاف افتد قوت و شوکت و بوی و خاصیت شما از میان میرود.
5- یا ایهاالذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقواالله لعلکم تفلحون: آل عمران، آیه200 (این آیه آخرین آیه از سوره آل عمران است) یعنیای اهل ایمان، صابر و خویشتندار باشید، یکدیگر را در خویشتنداری یاری نمایید و با یکدیگر پیوند داشته باشید، تقوای الهی داشته باشید،باشد که رستگار شوید.
رسول اکرم (ص) در سخنان گهربار خویش نیز همواره به وحدت مسلمین و پرهیز از تفرقه دعوت میکرد. از آن جمله این حدیث را شیعه و سنی از رسول اکرم(ص) روایت کردهاند:
"سه چیز است که هرگز دل هر مسلمان در مورد آنها نمیلغزد و خیانت نمیکند: عملی را خالصانه برای خدا به جا آوردن، خیرخواهی برای پیشوایان مسلمانان، همراهی و وحدت و ملازمت با جماعت مسلمین".
*وجود وتلاش پیامبر گرامی اسلام باعث بارش ابرهای رحمت در سرزمین تفتیده افکار و کویر عطشناک دلها گردید و زندگی خاکی نشاط و طراوت حیات افلاکی یافت. این رسول رحمت، منادی وحدت شد و ماموریت یافت که امتی واحد از همه ملتها و نژادها به وجود آورد.
انتهای خبر/111