به گزارش "حافظ نیوز"،شهادت میدهم که در آن روزهای اولیه هجمه داعش و معارضه به اقصی نقاط سوریه، در ایران هیچکس، مطلقا هیچکس به جز رهبر انقلاب امیدوار به پیروزی مقاومت و مطمئن به شکست جبهه سعودی-قطری-عثمانی و بقیه اراذل و اوباش منطقهای آمریکا در برابر دولت اسد نبود.
هیچکس جرات دفاع از بشار را نداشت. رئیسجمهور وقت که میگفت باید بیداری انسانی در سوریه را بپذیریم و با آقای اردوغان همراه شویم. تاریخ شهادت خواهد داد که هیچ قدمی برای سوریه بر نداشت.
او که هیچ، حتی بزرگان انقلابی و نظامی با تردید و حتی حیرت میگفتند که «آقا میفرمایند اسد باید بماند و این جنگ انشالله به نفع مقاومت تمام میشود»
در آن روزها که شهرهای سوریه یکی پس از دیگری سقوط میکرد و داعشیها به دمشق رسیده بودند؛ همه میگفتند اگر اسد سقوط کند، حزبالله فلان میشود و فلسطین بهمان. فلان استراتژیست متبحرمان میگفت باید راهی برای ارتباط با حزب_الله غیر از سوریه پیدا کنیم. آن دیگری میگفت به جای اصرار بر بقای اسد به فکر یک دولت انتقالی میانهرو باشیم. غربگراها و لیبرالها و رفقای ایرانی شیوخ خلیج که دیگر بماند.
اما یک نفر، به اندازه یک ملت، شجاع، به اندازه یک تاریخ، حکیم، به اندازه همه سیاستمداران جهان، باهوش و از همه اینها مهمتر خدایی داشت بزرگتر از همه هیمنه استکبار و ایادی خبیثش در منطقه.
آقای ما اینگونه است...
رهبرم، به شادی جوانان حلب قسم، به پیروزیهای پی در پی مقاومت در سوریه و لبنان و عراق و یمن؛ یادم نخواهد رفت این همه حکمت و تدبیر و شجاعت و وعدههای صادق تو را...
عبدالمطهر_محمدخانی
انتهای خبر/111