فقدان سرمایه یکی از علل اصلی توسعه‌نیافتگی است. به دلیل اهمیت سرمایه‌گذاری، امروزه بسیاری از کشورهای جهان به واسطه کافی‌نبودن منابع داخلی برای سرمایه‌گذاری، تمایل شدیدی به جذب سرمایه‌های خارجی پیدا کرده‌اند.
نقش سرمایه‌گذاری خارجی در توسعه بخش کشاورزی
تاریخ انتشارشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۲۵
تجربه بسیاری از کشورها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری مداوم و پایدار در بخش کشاورزی در راستای دستیابی به هدف توسعه هزاره اول، باعث کاهش افراد گرسنه در جهان شده است؛ ازاین‌رو فائو با همکاری دولت‌ها، بخش خصوصی، سازمان‌های ملی و بین‌المللی و مؤسسات مالی برای افزایش حجم و اثربخشی سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و توسعه روستایی می‌کوشد. متأسفانه شرط لازم برای رشد کشاورزی، یعنی سرمایه‌گذاری در بسیاری از کشورها در دهه‌های اخیر راکد بوده یا کاهش یافته است، به‌ویژه در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا که گرسنگی نیز شایع است. فائو تخمین می‌زند برای تأمین مواد غذایی، تقاضای روبه‌رشد و جمعیت ٩میلیاردنفری سال ٢٠٥٠ به بیش از ٨٠ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری هر‌ساله در بخش کشاورزی نیاز است. امروزه سرمایه‌گذاران به دلیل قیمت‌های جهانی روبه‌رشد مواد غذایی، مشتاق سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی بوده و به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری در کشورهای درحال‌توسعه به‌ویژه در کشورهایی که منابع طبیعی فراوانی دارند، هستند؛ ازاین‌رو جریان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) در کشورهای درحال‌توسعه بین سال‌های ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٨ دو برابر شده است. عمده سرمایه‌گذاری خارجی به سمت فعالیتهای فراوری و توزیع و کمتر از ١٠ درصد به تولید محصولات اولیه کشاورزی اختصاص یافته است. از لحاظ مقصد سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، آفریقا مهم‌ترین منطقه برای سرمایه‌گذاری خارجی بوده است. از ٧٥٤ پروژه سرمایه‌گذاری خارجی در زمین کشاورزی، حدود ٥٦,٢ میلیون هکتار در آفریقا، ١٧.٧ میلیون هکتار در آسیا و هفت میلیون هکتار در آمریکای لاتین است (Anseeuw و همکاران ٢٠١٢). نمونه‌های فراوانی از موفقیت سرمایه‌گذاری خارجی در توسعه کشاورزی در جهان وجود دارد؛ برای نمونه می‌توان به سرمایه‌گذاری خارجی صندوق بین‌المللی کسب‌وکار مرغ گوشتی (APIF) انگلستان اشاره کرد. این صندوق در زمینه فراوری مواد غذایی در کشورهای فدراسیون روسیه، قزاقستان، گرجستان، مولداوی و اوکراین سرمایه‌گذاری کرده است. این صندوق یک شرکت تولید طیور گوشتی در فدراسیون روسیه تأسیس و با ارتقای کارخانه فراوری شروع به فعالیت کرد تا اینکه به مرحله بهره‌برداری رسید. این شرکت در ابتدا از سوی کارشناسان خارجی اداره و مدیریت می‌شد اما در نهایت صددرصد روسیه آن را هدایت و مدیریت کرد. در سال ٢٠٠٧، این شرکت با درآمد ١٥٠ میلیون دلار و سه هزار کارمند به یک شرکت روسی بزرگ‌تر فروخته شد. سرمایه اولیه سرمایه‌گذاری‌شده از طرف APIF حدود ٢٢.٥ میلیون دلار بوده که نتیجه و پیامد آن بازگشت ١٣٠ میلیون دلار برای صندوق بوده است. به عبارت دیگر سرمایه‌گذاری خارجی هم برای سرمایه‌گذار و هم کشور پذیرنده سرمایه، منافع اقتصادی و اجتماعی به همراه داشته است.
انتهای خبر/111
کد مطلب : ۱۵۸۴۹
