عدم تلاش جدی و برنامه ریزی و اختصاص بودجه های مناسب و استفاده همزمان از توان دیپلماسی کشور برای مهار پدیده ریزگردها در کشورهای مبدا و مولد، موجب می شود اقدامات صورت گرفته با معضل آلودگی هوا نوعا روبنایی و سطحی باشد.
برنامه ششم توسعه برای حل معضل ”آلودگی شهرها“ چه تمهیداتی اندیشیده است؟
تاریخ انتشارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۲۳:۲۵
وجود گرد و غبار در تابستان ها بر فراز هوای شهرها در مناطق شرقی کشور مثل زاهدان و زابل و در مناطق غربی مانند اهواز و کرمانشاه از جمله پدیده های غالب آلودگی هوا در فصول گرم می باشد. منبع و منشا این الودگی ها نیز از کشور های عربستان و عراق می باشد و با ورود به فصل سرد و زمستان تشکیل جزیره حرارتی و بارش باران های اسیدی به ترتیب در مناطق مرکزی و نواحی صنعتی، شاهد پدیده ای دیگر از آلودگی هوا می باشیم که اثرات این نوع آلودگی به همانند نوع اول موجب اثرات زیانباری بر سلامت افراد جامعه دارد.
از جمله اثرات وجود گرد و غبارها در فصول گرم می توان به بیمارهای ریوی و احساس خفگی در محیط شهر ها و همچنین تعطیلی مدارس، تعطیلی سازمان های و ادارات دولتی، به تعویق افتادن تولیدات کارخانه های صنعتی که همگی از جمله نتایج آلودگی هوا هستند اشاره کرد؛ رویدادی که کم و بیش در فصل های سرد نیز قابل رویت است. علاوه بر این موارد، می توان به احتمال ریزش باران های اسیدی نیز اشاره کرد که برای آحاد افراد جامعه مضر بوده و اثرات زیانباری بر کاهش عمر ساختمان ها، بناهای تاریخی ، فرهنگی و باستانی، اسیب به محصولات کشاورزی و مناطق طبیعی حفاظت شده ملی به همراه دارد.
لذا در حال حاضر که اقتصاد مقاومتی نیز به عنوان شالوده برنامه ریزی های کشور و بنیان اقتصاد ملی مد نظر است، به نظر می رسد پیشگیری به عنوان مهمترین راهکار جهت حفظ سلامت افراد جامعه و کاهش هزینه های دولت باید مد نظر باشد.
متاسفانه استفاده از وسائط نقلیه عمومی نظیر خطوط اتوبسرانی شهری و مترو و خطوط تاکسیرانی آنچنان که باید فراگیر نیست و البته در این باره فرهنگ سازی عمومی موثری نیز انجام نگرفته است. علاوه بر این، قیمت نازل و ارزان بنزین نیز که می توان ادعا کرد یکی از ارزان ترین حامل های انرژی در سطح جهان است، سبب می شود خودروهای تک سرنشین همچنان در شهرها جولان دهند و به آلودگی مزمن هوا دامن بزنند.
در کنار این موارد، عدم تلاش جدی و برنامه ریزی و اختصاص بودجه های مناسب و استفاده همزمان از توان دیپلماسی کشور برای مهار پدیده ریزگردها در کشورهای مبدا و مولد، موجب می شود اقدامات صورت گرفته با معضل آلودگی هوا نوعا روبنایی و سطحی باشد.
به این موارد، می توان عدم مکان یابی صحیح برای احداث شهرک های صنعتی و شهرهای جدید، عدم گسترش فضای سبز در مناطق مختلف شهری، عدم استفاده از دستگاه های تصفیه هوا در مناطق پر رفت و آمد شهری و نهایتا عدم تحقق دولت الکترونیک را نیز افزود. اینها معضلاتی است که برای حل ریشه ای آن باید در برنامه ششم توسعه فکری اساسی شود و امید می رود با استفاده از یک فرهنگ سازی صحیح از طرف شهروندان و سرمایه گذاری های معقولانه از سمت دولت، نهایتا بتوان به سبک زندگی مطلوب و هوای پاک دست یافت.
نویسنده: محمدرضا زارع - مدیرعامل شرکت فنی مهندسی آذرخش جنوب
کد مطلب : ۱۵۵۱۱
