در هفته های اخیر چند نفر از مقامات و صاحبنظران بانکی کشور در تلاشند چنین القاء کنند که دلیل مشهود نبودن نتایج برجام، عدم امکان انجام تبادلات بانکی به "دلار" است.
یادداشت
آیا هدف ازسخنان اخیر سیف، فشار برای آغاز برجام 2 است؟
تاریخ انتشاردوشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۴۱
به گزارش " حافظ نیوز" در هفته های اخیر چند نفر از مقامات و صاحبنظران بانکی کشور در تلاشند چنین القاء کنند که دلیل مشهود نبودن نتایج برجام، عدم امکان انجام تبادلات بانکی به "دلار" است و بارها در محافل مختلف چنین استدلال کردهاند که هر گونه جابجایی پول در سطح بین المللی نیازمند این است که ابتدا پول کشور مبدا به دلار تبدیل شده و دوباره دلار به پول کشور مقصد تبدیل شود و چون دلار همواره واسط بین هر گونه جابجایی پول در جهان است عملاً تا زمانی که دسترسی به "دلار" برای ایران محقق نشود، هیچگونه جابجایی پول در سطح جهان توسط ایرانیها قابل انجام نیست. دکتر سیف در اول خرداد در مصاحبه با روزنامه انگلیسی گاردین گفته است: "اگر ما بخواهیم ریال عمان را به یورو تبدیل کنیم، نیازی به دلار نداریم، اما نظام (مالی) به گونه‌ای طراحی شده که این پول باید اول به دلار تبدیل شود و بعد به یورو. آنها باید راهی برای حل این مشکل پیدا کنند". در این زمینه گفتنی هایی است.
1. مطابق با نظامهای پرداخت، برای جابجایی پول در درون یک کشور، در ازای کسر پول از یک حساب، موجودی حساب دیگری می تواند افزایش یابد. برای جابجایی پول در سطح بین المللی، نمی توان مستقیما موجودی یک حساب روپیه ای را کسر و متقابل موجودی یک حساب یورویی را افزایش داد. برای جابجایی پول از روپیه به یورو، باید یک حساب روپیه ای کسر و یک حساب روپیه ای دیگر افزایش موجودی داشته باشد و متقابل این عمل نیز یک حساب یورویی کسر و حساب یورویی دیگری افزایش یابد. لذا در حالتی که قرار است روپیه ایران در هند به یورو تبدیل شود، هیچ نیازی به "دلار" وجود ندارد و سیستمهای بانکی هند و اروپا به سادگی می توانند این عمل را انجام دهند. مساله اصلی در اینجا عدم تمایل بانکهای بزرگ اروپایی برای انجام این فرآیند است و نه اینکه نیاز است این دو پول به دلار تبدیل شوند؛
2. جالب است بدانید در سال 2014، یک چهارم از کل تجارت خارجی چین (معادل 1600 میلیارد دلار و 16 برابر کل تجارت خارجی ایران) با پول ملی این کشور یعنی یوآن تسویه شده است و نه با سایر ارزها مانند دلار، یورو، پوند و امثالهم. چین با 41 کشور توافقاتی را امضاء کرده است که بر مبنای آنها پرداختهای مرتبط با تجارت بین دو کشور بر اساس پولهای ملی آنها انجام می شود و نه با دلار، یورو، ین، پوند و امثالهم.
3. آقای دکتر سیف با این سابقه حضور در بانکهای مختلف و آقای دکتر قنبری رئیس دایره حقوقی بانک مرکزی بعید است ندانند که برای تبدیل یک پول به پول دیگر نیازی به تبدیل آنها به دلار نیست. پس هدف آنها از طرح چندباره این موضوع چیست؟ چرا چنین وانمود می کنند که برای مشخص شدن نتایج برجام، باید وارد مذاکرات دوجانبه با آمریکا برای کسب اجازه تبدیل پولهای ملی به دلار شویم؟ در برجام 1 که خواسته های غربی ها محقق شد و دستاورد ایران عبارت "تقریبا هیچ!" بود. در برجام 2 (بخوانید مذاکره برای دوستی با آمریکا)، قرار است ایران چه امتیازی بدهد تا کدخدا از خر شیطان پایین بیاید و اجازه بدهد ما ذلیلانه از پولش استفاده کنیم؟ حزب الله را بدهیم؟ سوریه را رها کنیم تا تکفیریها نقشه خاورمیانه را عوض کنند؟ زنهایمان بی حجاب شوند؟ موشکهایمان را تقدیم کنیم و تبدیل به افغانستان 2 شویم؟ چه چیز دیگری را باید بدهیم تا کدخدا راضی شود؟
4. در کنار هم قرار دادن این قطعات این پازل خطرناک، نگران کننده است. چرا سیف و همکارانشان در سالهای اخیر هیچ تلاشی برای الگو برداری از روشهایی که در شرق آسیا برای پرداختهای بین المللی استفاده می شود نکرده اند؟ چرا درخواست پوتین برای انجام تجارت دوجانبه را جدی نگرفتند؟
5. اگر قطعات این پازل گیج کننده را کنار هم قرار دهیم، متوجه می شویم که صدور پیامهای اینچنینی، یک پیام برای مردم تولید می کند: "اگر می خواهید اقتصاددتان درست شود، راهی جزء زندگی ذلت بار زیر چتر کدخدا و دلار ندارید". واقعیت داستان چیز دیگری است، همان مسیری که بسیاری از کشورهای جهان انجام می دهند، برای ما نیز قابل انجام است، اگر بخواهیم.
منبع:فارس
1. مطابق با نظامهای پرداخت، برای جابجایی پول در درون یک کشور، در ازای کسر پول از یک حساب، موجودی حساب دیگری می تواند افزایش یابد. برای جابجایی پول در سطح بین المللی، نمی توان مستقیما موجودی یک حساب روپیه ای را کسر و متقابل موجودی یک حساب یورویی را افزایش داد. برای جابجایی پول از روپیه به یورو، باید یک حساب روپیه ای کسر و یک حساب روپیه ای دیگر افزایش موجودی داشته باشد و متقابل این عمل نیز یک حساب یورویی کسر و حساب یورویی دیگری افزایش یابد. لذا در حالتی که قرار است روپیه ایران در هند به یورو تبدیل شود، هیچ نیازی به "دلار" وجود ندارد و سیستمهای بانکی هند و اروپا به سادگی می توانند این عمل را انجام دهند. مساله اصلی در اینجا عدم تمایل بانکهای بزرگ اروپایی برای انجام این فرآیند است و نه اینکه نیاز است این دو پول به دلار تبدیل شوند؛
2. جالب است بدانید در سال 2014، یک چهارم از کل تجارت خارجی چین (معادل 1600 میلیارد دلار و 16 برابر کل تجارت خارجی ایران) با پول ملی این کشور یعنی یوآن تسویه شده است و نه با سایر ارزها مانند دلار، یورو، پوند و امثالهم. چین با 41 کشور توافقاتی را امضاء کرده است که بر مبنای آنها پرداختهای مرتبط با تجارت بین دو کشور بر اساس پولهای ملی آنها انجام می شود و نه با دلار، یورو، ین، پوند و امثالهم.
3. آقای دکتر سیف با این سابقه حضور در بانکهای مختلف و آقای دکتر قنبری رئیس دایره حقوقی بانک مرکزی بعید است ندانند که برای تبدیل یک پول به پول دیگر نیازی به تبدیل آنها به دلار نیست. پس هدف آنها از طرح چندباره این موضوع چیست؟ چرا چنین وانمود می کنند که برای مشخص شدن نتایج برجام، باید وارد مذاکرات دوجانبه با آمریکا برای کسب اجازه تبدیل پولهای ملی به دلار شویم؟ در برجام 1 که خواسته های غربی ها محقق شد و دستاورد ایران عبارت "تقریبا هیچ!" بود. در برجام 2 (بخوانید مذاکره برای دوستی با آمریکا)، قرار است ایران چه امتیازی بدهد تا کدخدا از خر شیطان پایین بیاید و اجازه بدهد ما ذلیلانه از پولش استفاده کنیم؟ حزب الله را بدهیم؟ سوریه را رها کنیم تا تکفیریها نقشه خاورمیانه را عوض کنند؟ زنهایمان بی حجاب شوند؟ موشکهایمان را تقدیم کنیم و تبدیل به افغانستان 2 شویم؟ چه چیز دیگری را باید بدهیم تا کدخدا راضی شود؟
4. در کنار هم قرار دادن این قطعات این پازل خطرناک، نگران کننده است. چرا سیف و همکارانشان در سالهای اخیر هیچ تلاشی برای الگو برداری از روشهایی که در شرق آسیا برای پرداختهای بین المللی استفاده می شود نکرده اند؟ چرا درخواست پوتین برای انجام تجارت دوجانبه را جدی نگرفتند؟
5. اگر قطعات این پازل گیج کننده را کنار هم قرار دهیم، متوجه می شویم که صدور پیامهای اینچنینی، یک پیام برای مردم تولید می کند: "اگر می خواهید اقتصاددتان درست شود، راهی جزء زندگی ذلت بار زیر چتر کدخدا و دلار ندارید". واقعیت داستان چیز دیگری است، همان مسیری که بسیاری از کشورهای جهان انجام می دهند، برای ما نیز قابل انجام است، اگر بخواهیم.
منبع:فارس
کد مطلب : ۱۴۰۷۸
