سرانجام کدام جناح سیاسی حائز اکثریت کرسی های مجلس دهم شده است؟
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۳۳
تا روز برگزاری انتخابات هیئت رئیسه مجلس و تعیین نفرات حاضر در فراکسیون ها، اینکه چه کسی در عمل اصولگراست و چه کسی اصلاح طلب در حد حدس و گمان باقی خواهد ماند
مجلس شورای اسلامی
حافظ نیوز/سرویس سیاسی انتخابات مجلس شورای اسلامی به پایان رسید؛ اما جنجال بر سر پیروز انتخابات همچنان ادامه دارد. بعد از پایان انتخابات در هفتم اسفند ماه سال گذشته، دعوای بزرگی مبنی بر اینکه چه گروه و جناحی حائز اکثریت کرسیهای مجلس شده است، رخ داد. اصولگرایان و اصلاح طلبان استدلال میکردند که پیروز انتخابات شدهاند. اصولگرایان معتقد بودند، هرچند در تهران انتخابات را واگذار کردهاند، در کل کشور این اصولگرایان هستند که انتخابات را پیروز شدهاند و اصلاح طلبان نیز از سویی دیگر خود را پیروز قطعی انتخابات می دانند.
جالب اینکه چه در اردوگاه اصولگرایان و چه در اردوگاه اصلاح طلبان نیز در اعلام نهایی نتایج وحدت رویه وجود ندارد. برخی از ارگانهای رسانهای اصولگرا تعداد نمایندگان اصولگرا را ۱۵۵ یا ۱۲۵ و اعداد شبیه به این بیان کردهاند. از سوی دیگر، اصلاح طلبان نیز اعدادی شبیه به همینها را منتشر کردهاند.
نگاهی به جریان انتخابات مجلس نشان میدهد که عملاً اصولگرایان، اصلاح طلبان و طرفدران دولت (اعتدالیون) و مستقلها در آن به رقابت پرداخته اند.
بنابراین حسب منطقی موضوع باید ۲۹۰ نفری که در انتخابات پیروز شدهاند، در یکی از گروههای زیر قرار بگیرند، زیرا در تبلیغات انتخاباتی خود حتماً گرایش سیاسی خود را مشخص نمودهاند. اما سؤال این است پس چرا این همه افتراق در آمار وجود دارد و هر گروهی خود را پیروز انتخابات مینامد؟ مشکل از آنجا آغاز میشود که به دلیل نبودن ساختار حزبی مشخص در کشور ما اصولا قرار دادن افراد در چارچوب سیاسی خاص قدری سخت خواهد بود و افراد ممکن است از خود یک تلقی داشته باشند، ولی دیگران از وی تلقی دیگری داشته باشند. این موضوع در انتخابات اخیر بیشتر نمود عینی پیدا کرد و نکته مهمتر آنکه تا روز برگزاری انتخابات هیئت رئیسه مجلس و تعیین نفرات حاضر در فراکسیون ها، اینکه چه کسی در عمل اصولگراست و چه کسی اصلاح طلب در حد حدس و گمان باقی خواهد ماند که این موضوع نیز نشانی مشخص از نقصی در پروسه سیاسی کشور است که هرچه زودتر باید برای آن درمان مشخصی تجویز کرد زیرا با افزایش آگاهیهای سیاسی به تدریج مردم دیگر نمیتوانند منتظر چند روز انتخابات بمانند تا رویکرد جناحی و افراد را بررسی کنند و دست به انتخاب سیاسی بزنند.