حافظ خبر - برج سازی در شیراز «جذابیت کاذب» دارد/ حراج کردن واحدهای باقیمانده مجتمع تجاری خلیج فارس تنها یک جنگ زرگری است/ نهادهای نظارتی اجازه ندهند پروژه خلیج فارس بدون انجام تعهدات کاملش به مردم، به نقطه انتهایی برسد

حافظ نیوز/ سرویس اجتماعی طی چند روز گذشته، انتشار قسمت نخست مصاحبه این پایگاه خبری تحلیلی با مهندس حقنگر عضو شورای شهر شیراز درباره کلاهبرداری و تخلفات مالی گسترده در برخی مجتمع های تجاری شیراز، بازتاب های فراوانی داشته است.
در این باره، پیش از انتشار قسمت دوم این مصاحبه توضیح آنچه که لازم به نظر می رسد این است که اثبات حقوقی کلی ادعاهای مطرح شده (در صورت نیاز) با شخص مصاحبه شونده بوده و این پایگاه خبری تحلیلی صرفا از جهت انجام رسالت آگاهی بخشی خود به جامعه، این گفتگو با عضو رسمی شورای شهر را انجام داده است. همچنین خاطرنشان می شود "حافظ نیوز" از درج جوابیه مالک محترم مجتمع تجاری خلیج فارس و یا وابستگان قانونی وی و یا هر مسئول دیگر در این حوزه، استقبال می کند و در عین حال، بر لزوم شفافیت و جریان آزاد خبری تاکید می کند.

خلاصه قسمت اول: (به نظر می رسد پول مورد نیاز برای احداث بخش اعظمی از این مجتمع از طریق پیش فروش ۱۰۰۰ واحد تجاری اولیه به دست آمده و در واقع، سرمایه گذار از هوش منفی بسیار بالایی برخوردار بوده که توانسته با یک مبلغ اندک که شاید ده الی دوازده میلیارد تومان بوده، چنین پروژه عظیمی را در واقع با سرمایه مردم شیراز راه اندازی کند و نهایتا واحدهای تجاری خوب مجتمع را نیز برای خود نگه دارد و البته از انجام تعهدات در حوزه گردشگری و تفریحی نیز سر باز بزند! - همین سرمایه گذار، چند مدتی است که در تهران، پروژه مشابهی را آغاز کرده به نام «تهران مال» که با وجود آنکه شهر تهران از گستردگی و جمعیت بسیار بیشتری نسبت به شیراز برخوردار است، اما پروژه تهران مال به مراتب کوچکتر از پروژه مجتمع خلیج فارس است و تصور ما بر این است که سرمایه گذار، سرمایه ای که از بابت مجتمع خلیج فارس به دست آورده را به تهران منتقل کرده است - متاسفانه زمانی که این پروژه آغاز بکار کرد فضای روانی کاذبی در شهر شیراز وجود داشت که باید برای هر سرمایه گذاری فرش قرمز پهن کرد و از هر طرحی که نشان از سرمایه گذاری داشته باشد، حمایت بی چون و چرا کرد. در چنین فضایی، هشدارهای نماینده ولی فقیه در استان در خصوص لزوم فرق قائل شدن میان سرمایه گذاری و سرمایه برداری شنیده نشد و مخالفت های تنی چند از اعضای شورا و برخی گروه های دانشجویی نیز حمل بر مخالفت با سرمایه گذاری عنوان شد) مشروح قسمت اول

قسمت دوم:
شورای شهر شیراز برای حل ریشه ای مشکلات این گونه مجتمع های تجاری چه راهکارهایی مد نظر دارد؟
هم اکنون به دلیل جذابیت کاذب برج تجاری سازی محدود کردن این مسئله کمی سخت است و در واقع نمی توان برای انتخاب شغل و یا هدف سرمایه گذاری، برای مردم تعیین تکلیف کرد بلکه راهکار این است که مشوق هایی برای بخش هایی نظیر گردشگری مذهبی یا تفریحی یا پزشکی در نظر گرفته شود و از سوی دیگر، مالیات ها و عوارض منظقی تر و بیشتری برای تجاری سازی در نظر گرفته شود تا بدون نیاز به اعمال قدرت، سرمایه و سرمایه گذار به سمتی حرکت کند که برای جامعه منفعت واقعی در پی داشته باشد.

تکلیف واحدهایی که توسط بانک به مزایده گذاشته اند چه می شود؟ آیا پروژه خلیج فارس به بن بست رسیده است؟
به نظر من ممکن است حراج کردن باقیمانده واحد های تجاری فقط یک جنگ زرگری باشد به دلیل اینکه به هر جهت ساخت 2500 واحد تجاری و بقیه تعهدات مثل ساخت هتل و ... به هر حال بار مالی هنگفتی دارد و برای مالک سخت است. بنابراین به نظر می رسد آقای حسینی قشمی تمام سودش را از بابت پیش فروش های اولیه به دست آورده و برای ساخت هتل و ... نیز احتمالا وام های بسیار خوبی اخذ کرده (که نمی دانم اخذ شده یا خیر) و حال، شاید نمی خواهد باقیمانده تعهداتش را انجام دهد و پروژه تهران مال هم نشان می دهد که وی احساس کرده که در آنجا سود بیشتری خواهد کرد پس ما بقی واحدهای باقیمانده در شیراز را به حراج گذاشته که اصلا هم ضرر نمی کند به دلیل این که بیشتر واحدها را سرقفلی را به مردم فروخته و مالکیت برای خود سرمایه دار است و مالکیت را می خواهد حراج کند.

شاید پرسش مردم در حال حاضر این است که مسئول اصلی این اتفاقات ناخوشایند که تبعات سوء اقتصادی و اجتماعی نیز دارد، با چه کسی است و چرا چنین فردی با یک کارنامه سیاه در شیراز، با خیال راحت و دست باز و حتی استقبال مسئولین به سراغ پروژه و در واقع سرمایه برداری بعدی اش می رود! کجای کار می لنگد؟
این که چه کسی مسئول این اتفاقات است موضوع بحث نیست چراکه مدیریت ها و مدیران عوض می شوند و معمولا سیستمی نیز در کشور ما وجود ندارد که با مدیران سابق بابت تصمیمات غلط مدیریتی برخورد کند و حتی اگر هم وجود داشته باشد چندان فایده ای ندارد چون اتفاقی که نباید، به هر حال افتاده است. بنابراین در سیستمی که مدیریت متکی به تصمیمات فردی است این قبیل مسائل اجتناب ناپذیر است و حل ریشه ای مسئله در گرو مدیریت واحد شهری و کارگروه هایی با اختیارات تعریف شده برای هدایت سرمایه و نظارت بر سرمایه گذاری است. درباره این پروژه نیز باید گفت شهرداری و نهادهای نظارتی باید برای استیفای حقوق مردم شیراز به عرصه ورود جدی کنند و اجازه ندهند پروژه خلیج فارس بدون انجام تعهدات کاملش به مردم، به نقطه انتهایی برسد.

گزارشگر: سیده سعیده موسوی