مسئولان و شخصیت ها زندگی کردن با مردم را یاد نگرفته اند

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در سومین همایش بین‌المللی صنعت احداث گفت: تا هنگامی که معماری سیستم مدیریتی ایران بقا گونه باشد، به جایی نمی‌رسیم؛ بنابراین، باید معماری نوینی در اقتصاد ایران اسلامی ایجاد شود به گزارش «تابناک»، محسن رضایی با بیان این مطلب افزود: واقعیت این است که ما رشد خوبی در بخش سیاسی و امنیتی داشته و توانسته‌ایم در دو هزار کیلومتری مرز‌ها، دشمن و ناتو را زمینگیر کنیم تا جایی که شاید در آینده، تغییر لحن و سیاست آمریکا را در قبال ایران را ببینیم، ولی متأسفانه در بخش اقتصاد، جامعه و خانواده عقب ماندگی تأمل برانگیزی داریم. رضایی افزود: متأسفانه، از پیشرفت متوازن غفلت شده و زندگی و جامعه به اندازه سیاست و امنیت توسعه نیافته است. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه شوروی سابق هم با پیشرفت فنی و علمی توانست در کره ماه فرود آید، حال آن که از درون به زندگی و جامعه خود توجه نکرد، گفت: اگر ما هم همین رویه خود یعنی نبود تناسب در پیشرفت و توسعه را ادامه دهیم، در درون با مشکل جدی روبه‌رو خواهیم شد..  وی زندگی و اقتصاد از یک سو و سیاست و امنیت را از سوی دیگر، دو بال پرواز هر جامعه برای پیشرفت دانست و گفت: ملت‌ها نمی‌توانند با یک بال به پرواز درآیند و باید هر دو بال متانسب با هم تقویت و رشد یابند. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به چشم‌انداز ایران ۱۴۰۴ اشاره کرد و گفت: سند چشم‌انداز ایران اسلامی برای متناسب سازی پیشرفت در کشور ما تدوین شد، اما هنوز برنامه عملیاتی قوی در اجرای آن صورت نگرفته است. محسن رضایی تصریح کرد: انقلاب اسلامی ایران برای احیای  بزرگی و عظمت و تمدن ایران اسلامی صورت گرفت و برای رسیدن به این خواسته، فداکاری‌های بسیاری انجام شده است. اکنون به بخشی از اهداف دست یافته یا نزدیک شده‌ایم؛ اما در بخش دیگر که شامل زندگی و جامعه و اقتصاد می‌شود، عقب هستیم. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت‌و‌گو را گمشده امروز جامعه ایران دانست و اظهار داشت: گفت‌و‌گو در همه سطوح از درون خانواده گرفته تا سطوح مدیریتی و تصمیم سازی و تصمیم گیری و سران کشور را باید جدی گرفت. البته زندگی تنها شامل گفت‌و‌گو نمی‌شود، اما فهم، اراده و خرد جمعی حاصل گفت‌و‌گوست؛ هرچند زندگی به گفت‌و‌گو محدود نمی‌شود. برای فرهنگ سازی و گفت‌وگو باید تحمل پذیری در همه آحاد کشور و دولتمردان تقویت شده و همه باید نسبت به یکدیگر گوش شنوا داشته باشند. رضایی افزود: اگر هشت سال پیش، سخن از اختلاف در سیاست‌ها و جهت گیری‌ها به میان می‌آوردند، می‌گفتند که مشکل از آنجاست که بخشی از مدیریت در دست اصولگرا‌ها و بخشی دیگر در دست اصلاح طلبان است، ولی اکنون که همه مدیریت‌ها در دست اصولگرایان است، چه پاسخی می‌توان به این پرسش داد؟ چرا اختلاف در کشور است؟ علت این اختلاف‌ها این است که دولتمردان و فعالان سیاسی و جناح‌ها زندگی کردن با یکدیگر و با مردم را یاد نگرفته‌اند. ما به شدت نیازمند زندگی کردن با یکدیگر هستیم. وی در ادامه گفت: اقتصاد و نظام اداری ایران با توجه به سیاست و امنیت شکل گرفته است در حالی که باید از دریچه زندگی و اقتصاد به آن نگاه کرد و نظام اداری بر همین اساس بازآرایی شود. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: تا پیش از رضاشاه مدیریت کشور فدرالی بوده و او سیستم دولتی امروزی را برای ایران به ارمغان آورد. سیستم بروکراسی و نظام اداری از زاویه امنیت و سیاست طراحی شده و این سیستم کشور را از پویایی و تحرک انداخته است، در حالی که باید ظرفیت سازی شود و نخبگان را وارد عرصه مدیریتی کشور کرد. رضایی افزود: هزاران نخبه و افراد توانمند در کشور هستند که از توانایی‌های آن‌ها استفاده نمی‌شود و متأسفانه، شماری از جوانان کشور بیکارند. وی اظهار داشت: اگر نگاه به اقتصاد و پیشرفت از زاویه زندگی باشد تحولی بزرگ در کشور ایجاد خواهد کرد. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: تا هنگامی که معماری سیستم مدیریتی ایران بقا گونه باشد، به جایی نمی‌رسیم؛ بنابراین، باید معماری نوینی در اقتصاد و زندگی مردم ایجاد شود. رضایی در ادامه به توسعه پایدار اشاره کرد و مؤلفه‌های آن را محیط زیست، عدالت بین نسلی و فرهنگ دانست و گفت: باید دید که صنعت احداث چه رابطه‌ای با محیط زیست، عدالت بین نسلی و فرهنگ دارد و آن ضوابط و معیار‌ها در صنعت احداث رعایت شود. وی گفت: امروز علت بخشی از خشکسالی دریاچه ارومیه، ناشی از سدهای محیط پیرامون آن است و همچینن زاینده‌رود بر اثر ساخت صنایع آب بر، که باید در کنار دریا باشند، تقریبا خشک شده است؛ بنابراین، باید رابطه صنعت احداث را با محیط زیست بررسی و در برنامه‌ریزی‌ها لحاظ کرد. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: احداث نمی‌تواند بدون ارتباط با هویت باشد؛ بنابراین، در کالبد‌ها باید هویت ایران اسلامی نمایان باشد. سی و چند سال از نظام جمهوری اسلامی می‌گذرد، ولی هنوز معماری آن شکل نگرفته؛ پس همانگونه که معماری قاجاریه و صفویه داریم، باید معماری جمهوری اسلامی را داشته باشیم