بهره کشی و مصادره سیاسی قیام حسینی، امری مذموم و نابجاست و نباید حرکت عظیم عاشورا را به نفع خود و یا جریان سیاسی متبوع خود مصادره و تحریف کرد...

به گزارش "حافظ نیوز" طی روزهای گذشته، به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم، دومین همایش سیاسی ”سوگواره حدیث نینوا“ توسط برخی احزاب اصلاح طلب استان فارس برگزار شد.
فارغ از میزان استقبال مخاطبان از این همایش، پرداختن به برخی نکات مطرح شده در این سوگواره توسط سخنرانان آن لازم به نظر می رسد. برخی سخنان مطرح شده در این مراسم به شرح زیر می باشد:
”امروز متاسفانه بسیاری عاشورا را نماد انقلابی گری می دانند“ ”برخی حاضر نیستند بپذیرند که امام حسین قصد مذاکره با عمال یزید داشت و همان روزی که لشکر حر راه را بر یاران امام بست، امام حسین(ع) با پیشنهاد مقابله با لشگر کوچک حر مقابله کرد“ ”امام حسین(ع) برای مبارزه با ستم قصد امر به معروف و نهی از منکر کرد نه برای یک نخ مو!“
در این باره ذکر چند مطلب ضروری به نظر می رسد.
بهره کشی و مصادره سیاسی قیام حسینی، امری مذموم و نابجاست و نباید حرکت عظیم عاشورا را به نفع خود و یا جریان سیاسی متبوع خود مصادره و تحریف کرد. بنابراین یکی از انحرافات خطرناکی که حماسه حسینی را همواره تهدید کرده این است که واقعیتهای تاریخی را به گونه دیگری نشان دهیم. بر همین اساس، عنوان این مسئله که عاشورا نماد انقلابیگری نیست و یا عاشورا درس مذاکره است و نه قیام و یا اینکه تفسیر کردن مواردی چون لزوم رعایت حجاب و عفاف در جامعه را خارج از دایره امر به معروف و نهی از منکر، قطعا از مصادیق تحریف قیام حسینی(ع) است. برای آنکه تنها به اختلاف فاحش تفکر اندیشمندان اصلاح طلب و اندیشه ناب اسلامی اشاره کنیم، بد نیست بخشی از کلام شهید مطهری را در باب فلسفه قیام امام حسین(ع) که در کتاب حماسه حسینی نیز ذکر شده مرور کنیم:
”آنچه که حسین ابن علی(ع) انجام می دهد یک انقلاب است... روش و منطق امام بالاتر از کشته شدن صِرف بود؛ بلکه در حد توسعه این انقلاب بود و در اینجا منطق حسین منطق شهید بود، منطق یک نفر انقلابی بود... امام حسین (ع) علت قیامش را در وصیت نامه تاریخی خود اینگونه ذکرمی کند که برای اصلاح امت جدم قیام نمودم و در ادامه با نقل حدیثی از پیامبر می گوید در شرایطی که یک حاکم فاسد ستمگر در رأس حکومت است، برهر مؤمن مسلمانی واجب است قیام کند اینگونه استناد می کنند که قیام در این شرایط نه تنها بر من حسین که بر هر مؤمنی واجب است“
بنابراین می توان نتیجه گرفت که قیام امام حسین(ع) نه برای جا انداختن فواید مذاکره! بلکه برای ابراز مخالفت با حاکمیت ظلم و امر به معروف و نهی از منکر بوده و اساسا حسین ابن علی(ع) یک فرد انقلابی است که تا انتها بر سر آرمانهایش می ماند و ذره ای از آن عدول نمی کند.