کدام خطر است که رهبر انقلاب آن را در عرصه دیپلماتیک فراروی نظام اسلامی می بینند و در خصوص مخاطرات آن مکررا هشدار می دهند؟
به بهانه سخنان رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی
تاکید چندباره رهبر انقلاب بر «اصل استکبار ستیزی» و هشدارهایی که شنیده نمی شوند! / احساس کدام خطر رهبر انقلاب را به تکرار یک هشدار وادار می سازد؟
7 خرداد 1393 ساعت 13:58
کدام خطر است که رهبر انقلاب آن را در عرصه دیپلماتیک فراروی نظام اسلامی می بینند و در خصوص مخاطرات آن مکررا هشدار می دهند؟
حافظ نیوز/ مهدی نجفی - سرویس سیاسی - فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی بار دیگر اصل استکبار ستیزی و مبارزه علیه ظلم رابرای همۀ مسئولان طنین انداز نمود، و لزوم توجه و اهتمام همۀ مسئولان به ویژه دولتمردان کشور به مقولۀ مهم و کلیدی مبارزه طلبی در مواجهه با قدرت های ظالم مورد تأکید و توجه قرار گرفت.
نظام اسلامی در سال های اخیر در موضوع فن آوری صلح آمیز هسته ای، با کشورهای غربی در راستای پایان دادن به بهانه جوئی های مکرر غرب و خنثی نمودن جنگ رسانه ای غربی - صهیونیستی به مذاکرات و گفتگو وارد شد تا به افکار عمومی دنیا حقانیت فعالیت های ایران و سیاست فریبگرایانه دولت های غربی را به اثبات رساند، اما در سال های اخیر و با مقاومت تیم سابق مذاکره کننده هسته ای ایران در برابر زیاده خواهی های دولت های استکباری و با آغاز رویکرد شارلاتانیزم رسانه ای دولت های غربی به زعم برخی مدعیان تنش زدائی، این مذاکرات دچار فرسایش و کندی گردید، از این رو دولت یازدهم با شتاب در مذاکرات و طرح شعار تنش زدائی و افزایش تعاملات با قدرت های غربی و رفع تحریم به زعم خود در کمترین زمان در راستای پایان دادن به تحریم ها اقدام نمود که توافق مقدماتی ژنو با کشورهای 1+5 به عنوان مهمترین دستاورد دولت تدبیر و امید با کشورهای غربی می باشد.
گفتنی است در چند ماه اخیر اتخاذ مواضع تهاجمی از سوی دولتمردان کاخ سفید علیه ایران بعضا با مواضع انفعالی و پالس های ضعیف دستگاه دیپلماسی کشور مواجه گردیده است، مواضعی که غالبا به بهانۀ مصلحت اندیشی و با عنوان نرمش قهرمانانه در مواجهه با غرب انجام می شود، امری که به هیچ عنوان با اصول و آرمان های نظام و امام(ره) و رهبری مبنی بر استکبار ستیزی علیه دولت های استکباری همخوانی ندارد، از این رو در چند ماه اخیر مقام معظم رهبری با طرح مجدد اصل استراتژیک استکبار ستیزی به عنوان تکلیف همیشگی و غیرقابل تغییر دستگاه دیپلماسی جمهور اسلامی، هوشیاری مسئولان را در مواجهه با استکبار خواستار شده اند.
لازم به ذکر است مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس شورای اسلامی که چند روز گذشته صورت پذیرفت، برای چندمین بار در طول چند ماه گذشته در باب ضرورت مبارزه با قدرت های غربی و استکباری اعلام موضع کرده و فرمودند:« نظام با مبارزه به وجود آمد، با مبارزه هم باقى ماند. من عرض میکنم کار من و شما ادامه ى آن مبارزه است»[1].
به راستی با حصول ظاهری توافق ژنو و افزایش تعاملات دولت یازدهم با دولت های غربی چرا تاکیدات مقام معظم رهبری بر مقولۀ استکبار ستیزی در ماه های اخیر تا به این حد افزایش یافته است؟ کدام خطر است که رهبر انقلاب آن را در عرصه دیپلماتیک فراروی نظام اسلامی می بینند و در خصوص مخاطرات آن مکررا هشدار می دهند؟
آیا عقلانیت و اصول دیپلماتیک جمهوری اسلامی اقتضا دارد که با هدف تلطیف مواضع قدرت های غربی در راستای تنش زدائی با کدخدای مستکبر امپریالیسم برآییم؟! آیا اتخاذ رویکرد مبتنی بر دیپلماسی صرف بدون در نظر گرفتن اصل مقاومت و استکبارستیزی، با اصول و آرمان های نظام اسلامی منطبق است؟ مگر نه این است امام خمینی(ره) بر مبنای اصول اسلام اصیل فرمودند:«تکلیف ما این است که با ظلم مبارزه کنیم، تا ظلم هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم[2]»؟ لذا مقولۀ استکبار ستیزی امری ثابت ،اعتقادی و تکلیفی است و هیچیک از مسئولان دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید نباید از اصول عزت مندانۀ استکبار ستیزی دیپلماسی انقلاب اسلامی کوتاه بیایند، بنابراین می توان گفت تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر اصل استکبار ستیزی در راستای ترمیم برخی خلأهای موجود در میان برخی مسئولان و نیز دستگاه دیپلماسی کشور و نیز تقویت جایگاه نظام اسلامی در عرصه های بین المللی صورت پذیرفته است .
لذاباید امیدوار بود با هشدارهای اخیر مقام معظم رهبری و درس اصول و آرمان های انقلابی از سوی ایشان به دولتمردان و مسئولان، برخی اشتباهات و خبط های غیر قابل قبول اعتدالیون جبران گردد و مسئولان با اعتقاد به مبارزه طلبی و نگاه تکلیف محورانه و نه مصلحت اندیشانه در راستای تبعیت از منویات مقام معظم رهبری و تقویت عزت مندی ملت ایران در عرصه های بین المللی گام بردارند.
[1] بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شوراى اسلامى ۱۳۹۳/۰۳/۰۴
[2] (صحیفه نور،27/2/1359،ج12ص92-93.
کد مطلب: 36