با نگاهی گذرا  به مجموعه پیامدهای پسابحرانها،این گمانه در ذهن مخاطبان خاص وعام شکل می گیرد که ساختار اجرایی درسطوح کشوری واستانی فاقد راهبرد رسانه ای حاوی پازل جامع وهمپوشان اطلاع رسانی بهنگام است.

به گزارش حافظ خبر، وزیرمحترم کشور
راهبردی که با محرم دانستن مردم متولدمی شودوشکل می گیرد ، قوام ودوام می یابد ،به رشد وبلوغ می رسدو به طور طبیعی  در قبل،حین وپس از بحران،عمیقاً از حمایت وپشتیبانی مردم نیز بهره مند خواهدبود.
هنوز تکلیف نظام اجرایی کشور با پدیده چابک و اثربخشی به نام شبکه اجتماعی روشن نیست و دولت تا کنون یا برنامه ی جامعی برای بهره برداری از این ظرفیت شگفت انگیز تعاملی نداشته یادست کم در تجارب گذشته نگاه تقابلی را بر دیدگاه تعاملی ترجیح داده است.
فرصت هاومزایای متکثر شبکه اجتماعی به مراتب از معایبی که بدان نسبت می دهند بیشتر است اشکال اصلی و واقعی ماجرا، ناتوانی ،ضعف وکم کاری متصدیان امور ،در تولید محتوای اقناعی ومتناسب با شرایط است که نمی خواهند به این ضعف اعتراف نموده وبدان بپردازندوآن را رفع نمایند، ترجیح می دهند بروند به سراغ پاک کردن صورت مسئله وطرح حذف این شبکه ها را بیان نمایند. 
ثمره این نابسامانی وبی برنامه گی، رفتارهای شتابزده،خودسرانه،پراکنده وبی هدف متصدیان امور و تصمیمات و اقدامات نامتناسب با نوع،حجم وگستره بحرانهاست.
در  رویکردهای خبری بی اعتنا به راهبردهای کلان نگر ،منافع جمعی ومصلحت عمومی، گاهی جمال خاشقچی و جورج فلوید تا سرحد تهوع آور وشک برانگیزی بزرگ نمایی وتکرار می شوند،  رئیس جمهور یک کشوربعد از خواب  صبح جمعه وپس از همگان از افزایش قیمت بنزین مطلع می گردد،اخبار دسته اول مذاکرات هسته ای را مردم ما از دهان اولیانف روسی،طرف های اروپایی یا رژیم کینه توز صهیونیستی می شنوند... واین اتفاقات درست در زمانی رخ می دهد که رسانه از کنار بسیاری از اولویت های مورد انتظار افکار عمومی یا با سکوت یا با تغافل یا با غفلت به سادگی عبور می نماید.
سکوت های پی در پی رسانه وخلاء خبری در بسیاری از رویدادها به بازار گمانه زنی ها و شایعات دامن می زندو پای رسانه های معاند و شیطنت ورزیشان  را به حریم غبارآلود اخبار باز می نمایدو اوضاع را مهیای بهره برداری های صحنه گردانان این بنگاه های خبری در خارج از مرزهامی نمایدوابتکار عمل را به سادگی بدانهامی سپارد و در نهایت این مردمند که از دریافت اخبار ناب ودسته اول از منابع داخلی محروم می مانند.
ثمره مدل کاریکاتوری اداره یک بنگاه خبری،درکوتاه مدت، ریزش مخاطبین ودر بلندمدت، بی اعتمادی به سازمان رسانه را به دنبال خواهد داشت ودر بدترین حالت ودر انتهای بی اعتمادی وبحران هویت یک رسانه، دیگر حرفهای راست او هم از ناحیه ی مخاطبان دروغ انگاشته می گردد.  
امروزه مردم رسانه اند،می شنوند،می بینند،قضاوت می کنند،تصمیم می گیرند،می پسندند یا نمی پسندند،می پذیرندیا نمی پذیرندو هر سازمان خبری فاقد عنصر شفافیت را منزوی می کنند.
برخورداری از برنامه جامع وراهبردی تعاملی رسانه ای مشارکت جو و مردم محور ، با اتکای بر"حق دانستن" برای همگان و تاکید بر ظرفیت های پیداوپنهان شبکه های اجتماعی،این فرمانروایان پنهان،از ضرورتهای اجتناب ناپذیری است که همواره غفلت از آن هزینه های سنگینی را بر دوش مردم وجامعه تحمیل نموده است.   
حسین خبیری