اگر بخواهیم در بعد داخلی به به آن نگاه کنیم چیزی که همیشه نه تنها برای نگارنده یادداشت بلکه کارشناسان نیز تعجب برانگیز است، برگزاری جلسات مختلف کارگری بدون حضور نماینده آنها است. مسئله‌ای که همیشه مورد اعتراض این قشر ضعیف بوده است. این تنها نمونه‌ای از آن چیزی است که مرتباً در اطراف ما در حال اتفاق افتادن است.
به گزارش حافظ خبر؛ گرچه روی جمله معروف «گذشته چراغ راه آینده است» میان سیاستمدارن به خصوص در حیطه روابط بین‌الملل اختلاف نظر فراوانی وجود دارد، باید گفت در این باره که «تاریخ دائماً در حال تکرار است» هیچ بحثی وجود ندارد.
صد سال از دورانی که بدون حضور نماینده کشورها در مورد آن کشور تصمیم‌گیری می‌شد، گذشته است و سابقه آن به دوران جنگ جهانی اول می‌رسد. آن زمان کنفرانسی متشکل از قدرت‌های اروپایی بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و آلمان نازی برای بررسی وضعیت کشور چکسواکی که دارای دولتی مستقل است، تشکیل شود و اتفاقاً تصمیم بر تجزیه این کشور میان قدرت‌ها بود.
شاید فهمیدن این مطلب برای اولین بار برای هر دانشجو عجیب و در عین حال بحثی مفرح به نظر می‌آمد، اما گذشت زمان نشان داد که این موضوع نه تنها عجیب نیست که در عصر ارتباطات و اینترنت نیز به کرات اتفاق می‌افتد.
برگزاری جلسات سران انگلیس شوروی و آمریکا در تهران بدون آنکه مقامات ایرانی از آن اطلاع داشته باشند، نمونه دیگر آن است.
جلسات مختلف در خصوص وضعیت سوریه میان ابرقدرتها بدون نماینده آنها و آنچه اخیراً به وفور در حال اتفاق افتادن است، برگزاری نشست‌های مختلف در خصوص افغانستان بدون حضور نماینده‌ای از آنها در حالی که اغلب کشورها مراودات اقتصادی خود را آغاز کرده‌اند، است.
اگر بخواهیم در بعد داخلی به به آن نگاه کنیم چیزی که همیشه نه تنها برای نگارنده یادداشت بلکه کارشناسان نیز تعجب برانگیز است، برگزاری جلسات مختلف کارگری بدون حضور نماینده آنها است. مسئله‌ای که همیشه مورد اعتراض این قشر ضعیف بوده است. این تنها نمونه‌ای از آن چیزی است که مرتباً در اطراف ما در حال اتفاق افتادن است.
عده‌ای به بهانه‌های مختلف داعیه‌دار هستند که صلاح ما را، بهتر از خودمان میدانند. به‌نظر می‌رسد با توجه به رشد شتابان حوزه رسانه و فناوری‌های رسانه‌ای در سراسر جهان و افزایش روزافزون آثار و ابزارهای آن در سبک زندگی مردم، خود مردم نیز باید در خصوص مسائل مختلف نقش داشته باشند و صرف برگزاری چند نشست در خصوص مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی بدون حضور نماینده‌ای از آن قشر نمی‌توان در مورد آن تصمیم گرفت در غیر این صورت صدمات و عواقب آن به زودی دامن‌گیر جامعه و فاصله گرفتن بیشتر مردم از مسئولان خواهد شد.
