به گزارش حافظ‌خبر؛ در روزهای پایانی مهر 1359 که روزهای نخست آغاز جنگ بود؛ نخستین اعزام نیروهای مردمی شهرستان کازرون به جبهه رفت. روحیه شوخ و پر شوری داشت، صداقت و سادگی سجیه‌ی ثابت اخلاقی او بود.
این حضور باعث شد که کم‌کم به جبهه عادت کند.
تلاش‌های مداوم او برای فراگیری آموزش‌های نظامی موجب شد تا پس از مدتی، خود مربی آموزش نظامی نیروها شود و هنگامی که به شهر می‌آمد نیز مسئولیت آموزش نظامی پادگان شهید دستغیب کازرون را بر دوش می‌گرفت.
مراقبه و تهذیب نفس، از او عارفی عاشق ساخت.
همراه بودن با دوست و همرزم شهیدش محسن خسروی، از آن‌ها دوقلوی دوست‌داشتنی ساخته بود. هر دو همیشه در کنار هم، چه در جبهه و چه در پادگان آموزشی، اهل راز و نیاز و دعا و سلوک بودند.
شهادت محسن خسروی، در عملیات والفجر ۸ رخ داد. شهادتی که او را جامانده از قافله شهادت قرار داد و تنها شد؛ به گونه‌ای که پس از آن با پذیرش مسئولیت گردان امام رضا (ع)، خانه را برای همیشه ترک کرد و با شهادتش که در عملیات کربلای ۵ رخ داد به زادگاهش برگشت.
پیش از عملیات آرزو می‌کند تا پس از عملیات، به زیارت هشتمین امام غریب برود؛ اما شهادت، آرزوی زیارتش را به گونه‌ای دیگر سرانجام داد؛  پیکر شهید ابراهیم باقری، بدون شناسایی، به مشهد مقدس رفت تا پس از طواف پیکرش به دور حرم امام رضا (ع)، شناسایی شود و به کازرون برگردد.
روحش شاد و یادش گرامی باد