مسافرکش‌های شخصی سال‌های سال است که شانه به شانه تاکسی‌ها در خیابان‌های شیراز، جولان می‌دهند، از یک‌سو آسیبی جدی تلقی می‌شوند و از دیگر سو، نبودشان به‌شدت بر روند جابه‌جایی مسافر تاثیرگذار است.

به گزارش حافظ نیوز به نقل از ایسنا، این واقعیت شیراز و تمام شهرهای بزرگ کشور است، واقعیتی که همه مسئولان هم آن را پذیرفته‌اند و بی‌آنکه راهکاری برای حل آن روی میز داشته باشند، تمام وقایع ناخوشایند، از سرقت‌های به‌عنف و تجاوزهای به‌عنف را با این گروه مرتبط می‌دانند.
مسافرکش‌های شخصی، اگرچه از نگاه مردم بار اصلی حمل و نقل مسافر را در شهرهایی نظیر شیراز به‌دوش می‌کشند، اما از منظر قانونی، جایگاهی ندارند.

مرور آرشیو اخبار رسانه‌ها در سال‌های گذشته تاکنون نشان از ردپای وعده‌های بزرگ و کوچک مسئولان ریز و درشت شهر در خصوص ساماندهی مسافرکش‌های شخصی، دارد. وعده‌هایی که کمتر رنگ اجرا به خود گرفته است.

امروز این مشکل همچنان به قوت خود باقی است و ظاهرا مشکلات ناشی از آن نیز قصد تمام شدن ندارند، البته شاید بهتر است بگوییم این ماراتن نفس‌گیر تاکسی‌ها و اتومبیل‌های شخصی‌ به داستانی دنباله‌دار تبدیل شده است. راننده‌های‌ تاکسی هم البته دل پردردی ازاین موضوع دارند، اگرچه بخشی از این مشکل به آنان نیز باز می‌گردد.

یکی از راننده‌های شهر که گله زیادی از مسافرین دارد در این خصوص خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، گفت: نمی‌دانم مسافرین چه فکری می‌کنند که تاکسی را رها کرده و با مسافربرهای شخصی به مقصد می‌روند؟ مگر تا حالا صفحه حوادث روزنامه‌ها را نخوانده‌اند؟ تا به حال آمار چند دزدی و زورگیری و قتل در صفحه حوادث نوشته شده که توسط مسافربرهای شخصی اتفاق افتاده است؟ پس چرا باز سوار ماشین‌های شخصی می‌شوند؟
ازطرف دیگر یکی ازمسافران همان تاکسی معتقد است که مسافرکش‌های شخصی، بیشتر مسافران را جابه‌جا می‌کنند.

در بسیاری از مسیرها تاکسی‌ها حضور ندارند و در مسیرهای کوتاه کمتر تمایلی به جابه‌جایی مسافران دارند و همه راننده‌های تاکسی هم وجدان کاری مورد نظر را ندارند. با این حال بسیاری از رانندگان تاکسی معتقدند که کار مسافربرهای شخصی به لحاظ قانونی مشکل دارد و مسافرکشی به این شکل بدون هیچ نظارت و قانونی به هیچ وجه قابل قبول نیست.

البته اکثر مسافربرهای شخصی نیز با اینکه با نظر رانندگان تاکسی موافق هستند، اما معتقدند که هزینه‌های سرسام‌آور زندگی چاره‌ای برایشان نمی‌گذارد و ناچارند برای تامین مایحتاج خود اقدام به مسافرکشی کنند.
آنها می‌گویند بیکاری یکی از دلایلی است که بسیاری از آنها را وادار به مسافرکشی کرده است و انگار چندان هم بیراه نمی‌گویند به طوری‌که در بین مسافرکشان شخصی افراد تحصیلکرده بیکار کم نیستند که ناچارند برای جلوگیری از بیکاری به مسافرکشی بپردازند و به نظر می‌رسد این روزها یکی از راحت‌ترین شیوه‌های اشتغال، به شمار می‌رود، اشتغالی که با حداقل میزان سرمایه و بدون هیچ مجوز و تائیدیه‌ای، ایجاد می‌شود و حداقل امکان تامین معیشت یک خانواده و حتی بیشتر را فراهم می‌کند.

دکتر علی عزیزی، کارشناس مسائل اجتماعی معتقد است: مقوله مسافربر شخصی به یک معضل اجتماعی تبدیل شده و علاوه بر ضعف در قوانین و نحوه اجرای آن، مردم نیز در گسترش این معضل نقش مستقیم دارند، تا مردم رعایت نکنند این مشکل حل‌شدنی نیست.
وی اضافه کرد: پدیده مسافرکشی با خودروهای شخصی یک‌شبه ایجاد نشده و عوامل مختلف اقتصادی و اجتماعی در آن دخیل هستند لذا نمی‌توان این انتظار را داشت که بتوان به سادگی این مشکل را حل کرد.

عزیزی ادامه داد: جدا از مشکلات ترافیکی و ضرر و زیان‌های که مسافربران شخصی به تاکسی‌داران می‌زنند موضوع امنیت مسافران مهمترین معضل این پدیده پرسابقه است و اتفاقاتی که هر از مدتی برای استفاده‌کنندگان از مسافرکش‌های شخصی می‌افتد نیز بر این مسئله تاکید دارد.

او یادآور شد: از طرف دیگر کمبود وسایل حمل و نقل عمومی و همچنین معطلی بیش از حد مردم در ساعات پررفت ‌و آمد موجب شده تا راننده خودروهای شخصی فرصت را مغتنم شمرده و در سطح شهر اقدام به حمل ‌و نقل مسافر کنند و در این بین خلاءهای موجود در حمل ‌و نقل عمومی موجب سوءاستفاده مسافربرهای شخصی از این وضعیت شده است.

عزیزی بیان کرد: متاسفانه تاجایی این امر، پیش رفته که این مسافربرها با خیال آسوده در سطح شهر مبادرت به جابجایی مسافر می‌کنند. عدم نظارت بر کار آنها در کنار ایجاد اختلال در کار تاکسی‌رانان موجب ناامنی‌هایی همچون زورگیری و دزدی برای شهروندان شده که نمونه آن نیز کم نیست.

این کارشناس گفت: مسافربرهای شخصی فقط جوانان بیکار نیستند بلکه عواملی چون تورم موجود در جامعه که تامین مایحتاج زندگی را برای مردم با مشکلاتی مواجه کرده در کنار عدم نظارت‌های دقیق، به دمدست‌ترین راه کسب درآمد برای مهاجران، بازنشستگان، از کارافتاده‌ها و حتی معتادان و بزهکاران تبدیل شده است.

این استاد دانشگاه گفت: باید قبول کنیم که به راحتی نمی‌توان مسافربرهای شخصی را از گردونه اجتماع خارج کرد چرا که زمینه‌ساز این اتفاق موارد بسیاری است که تا آنها حل نشود نمی‌توان انتظار داشت این شغل کاذب مورد استقبال قرار نگیرد.

وی اعتقاد دارد: طرح ساماندهی مسافربرهای شخصی تنها از سوی یک نهاد و یا سازمان نیز قابل اجرا نیست و به عنوان نمونه پلیس به تنهایی نمی‌تواند این معضل را حل کند چرا که اینکار نیازمند عزم جدی و تشکیل کارگروهی دیگر از سازمان‌های متولی مانند تاکسیرانی، ستاد حمل و نقل و سوخت کشور، شهرداری و استانداری و در نهایت خود مردم است.

عزیزی گفت: پلیس با امکاناتی که در اختیار دارد، قطعا هر روز با صدها مسافربرشخصی در سطح شهر برخورد داشته و اعمال قانون می‌کند، اما این تاثیری در کم شدن تعداد شاغلان این حرفه ندارد. اگر برمبنای ماده 30 و 31 قانون جرایم رانندگی، این مسافربرها در قالب شرکت‌های خصوصی تاکسیرانی ساماندهی می‌شدند و تحت پوشش این مجموعه‌ها قرار می‌گرفتند، پلیس راحت‌تر می‌توانست با تخلفات آنها برخورد کند و در صورت مشاهده جرایم و تخلفات احتمالی به جای برخورد موردی از شرکت مورد نظر موضوع را پیگیری کند.

وی ادامه داد: اگر این اتفاق همراه با نظارت دقیق باشد، هم امکان نظارت جدی‌تر برعملکرد مسافربرهای شخصی فراهم می‎‌شود و هم درصورت وقوع تخلف، امکان شناسایی متخلفان برای شهروندان و پلیس راحت‌تر خواهد شد.
اینطور که پیداست پروژه مسافربرهای شخصی قرار نیست به سرانجام برسد؛ سازمان‌های متولی هرکدام مسئولیت را بردوش دیگری می‌اندازند، تاکسیرانی، پلیس را مسئول برخورد معرفی می‌کند و پلیس می‌گوید تا همه پای کار نیایند، با جریمه کاری از پیش نخواهد رفت، در این میان مسافربرنماها نیز در پوشش مسافربرهای شخصی با سوءاستفاده از بی‌توجهی و ناهماهنگی دستگاه‌های متولی و البته سادگی و سهل‌انگاری مسافران، کار خودشان را انجام داده و بعضا از آب گل‌آلود طعمه‌های خود را شکار می‌کنند، بنابراین شهروند گرامی بهتر است شما مراقب باشید!!!