کتاب «از ان هه مرد» در خصوص زندگی سردار شهید مجید رشیدی است که بر محور یک داستان نگاشته شده است.

به گزارش حافظ نیوز به نقل از سایت خبری مرودشت نا، کتاب «از آن همه مرد» داستان رشادت های یکی از سرداران شهید شهرستان مرودشت است که به زودی رونمایی می شود. سایت مرودشت نا بدین منظور با علی مرادی نویسنده این کتاب مصاحبه ای را ترتیب داد که به شرح ذیل است:

ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
علی مرادی دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات کودک هستم. عضو شورای سردبیری هفته نامه تخت جمشید و مدیر مسئول انتشارات بوی باران. فعالیت ادبی ام را از سال 1374 با انجمن شعر جوان مرودشت شروع کردم و تاکنون ادامه دارد.

چه چیز باعث شد به سمت و سوی نویسندگی بروید؟
آشنایی با انجمن شعر جوان مرودشت من را به سمت ادبیات کشاند و دو معلم خوب در دوره دبیرستان جرقه عشق و علاقه به ادبیات را درونم روشن کردند یکی آقای نادر فخرآور و دیگری آقای جعفری که اصالتا بافقی بود و به شدت شیفته ادبیات و این شیفتگی به من منتقل شد و توی دوره دانشگاه این عشق و علاقه بیشتر خودش را نشان داد و من را بدین سمت کشاند.
علی مرادی نویسنده کتاب از آن همه مرد

راجع به کتاب هایی که تاکنون نوشته اید بفرمایید؟
یکی کتاب طنزیست به نام عزراییلیات که حاصل شش هفت سال ستون طنز هفته نامه تخت جمشید است و گلچینی ست از آن مطالب.

کتاب از آن همه مرد هم که به زودی رونمایی می شود در خصوص زندگی سردار شهید مجید رشیدی است. یک داستان کودک هم در پیش دارم که با همکاری شاهچراغ است و احتمالا تا شهریورماه بیرون می آید. دو  کتاب دیگر هم هست که در روند تولید است.


در خصوص کتاب «از آن همه مرد» توصیح دهید.
این کتاب به سفارش کنگره سرداران و 14600 شهید استان فارس صورت گرفته است. کنگره بر اساس وظیفه سازمانی خود پیرامون سرداران شهید کتاب هایی را کار می کند. سال 1390 کتاب شهید مجید رشیدی و شهید خانمیرزا استواری به من و دکتر عبدالرضا قیصری پیشنهاد شد .انتخاب این شهدا بر اساس تصمیم کنگره است و امیدوارم فتح بابی باشد و مجالی پیش آید تا بتوانیم درباره سایر شهدا هم کار کنیم. البته در قالب دیگری در خصوص چند شهید دیگر مرودشت دارم کار می کنم، کتاب در خصوص شهدای مهندسی است و سه شهید از آن کتاب شهدای مهندسی مرودشت هستند و آن هم احتمالا تا شهریور به اتمام می رسد.

کتاب از آن همه مرد بر محور یک داستان است و ما بر این اساس داستان به ابعاد زندگی شهید می پردازیم .تلاش شده است که محاطب کتاب، نسل سه، چهار و پنج انقلاب باشد و به دغدغه ها، سوال ها و نگاه آنها نزدیک باشد.

به زعم خودم نسل یک و دو تمام چیزهایی را که ما داریم بیان می کنیم و می نویسیم، زندگی کرده اند و بسیاری از آنها در جبهه حضور داشته اند و آن سالها و آن فضا را تجربه کرده اند؛ تلاش شده است این کتاب برای نسل هایی که آن فضا را تجربه نکرده اند موثر باشد و یک نگاه و حقی هم برای دغدغه این نسل ها و سوال هایشان ایجاد شود که دیالوگ بین این فضاها ایجاد شود.

در خصوص اینکه این کتاب چقدر موثر بوده است، دوستان پس از مطالعه می توانند نظر دهند.
من نه به عنوان نویسنده کتاب بلکه به عنوان یک خواننده بیان می کنم خواندن این کتاب خالی از لطف نیست و این به خاطر نگاهی است که دراین کتاب وجود داشته و به همین دلیل خوب است که خوانده شود و بزرگتر از این دلیل شخصیت بسیار ویژه و والای شهید رشیدی است؛ باید نوجوانان این کتاب را بخوانند، با این شخصیت آشنا شوند و مطمئن هستم با این شهید خیلی رفیق می شوند.

این کتاب چقدر بر شناخت شما نسبت به شهید رشیدی افزود؟
شاید در حد دویست درصد. من شهید رشیدی را در حد اینکه یکی از شهدای شهر و  دو برادرش نماینده مجلس بودند می شناختم و آشنایی ما از طریق این کتاب انجام شد.

از اینکه این کتاب فرصتی شد تا با یکی از سرداران شهید شهرم آشنا شوم خیلی خوشحال شدم و لذت بردم. شهید شخصیتی دارد که واقعا تاثیر گذار است و امیدوار هستم تاثیر و ارتباطی که بین من و شهید به عنوان شخصیت اصلی داستان به وجود آمد در بین سایر مخاطبان کتاب نیز به وجود آید.

توصیه شما به جوانانی که مشتاق نویسندگی هستند چیست؟
از کلمه توصیه خوشم نمی آید و فقط به عنوان یک دوست که نسبت به بقیه دوستان جوان چند قدم جلوترهستم، می توانم بگویم آنجا چه خبر است و مسیری را که من آمدم چگونه بود.

 در حوزه فرهنگ و ادبیات هر کسی مسیر خودش را دارد و هیچ دو تا شعر، داستان، عکس و فیلم مثل هم نمی شود.

کسی که می خواهد وارد ادبیات شود همان قدر که ریاضی و شیمی و .. را جدی می گیرد باید ادبیات را نیز جدی بگیرد تا ادبیات نیز او را جدی بگیرد. اگر ادبیات را سرسری بگیرید مثل شعرهای و داستان های آبکی می شود.

برخی از دوستان به من مراجعه می کنند که عشق به ادبیات برایشان پر رنگ نشده است و با این نگاه وارد می شوند که شعر گفتن و داستان نوشتن کاری ندارد، خیلی راحت می توان به آن رسید و در این حوزه فعالیت کرد اما اگر بخواهیم حرفه ای شویم باید با همه توان بیاییم و به اندازه یک دکترا زحمت کشید.  به همان اندازه که یک نفر باید تلاش کند پزشک عمومی و یا متخصص شود یک نفر هم باید تلاش کند تا یک شاعر موفق یا یک نویسنده موفق باشد و این به استعداد و تلاش وی بر می گردد. با این تفاوت که به پزشکی خیلی اهمیت داده می شود، خیلی حمایت ها می شود و خیلی زیرساخت ها برایش مهیاست اما در ادبیات این چنین نیست. در حوزه های مختلف شیمی، ریاضی و... موسسه های بسیاری داریم اما در زمینه ادبیات حتی انجمن های ادبی هم کم است و فعالیت در این حوزه واقعا همت بالایی را می طلبد و اگر این همت وجود داشته باشد آنگاه شما در ادبیات زندگی می کنید و انسانیتی را پیدا می کنید که درفضای زندگی مدرنیته امروز شاید سخت باشد ولی در دنیای کلمات محقق می شود.
کتاب از آن همه مرد در خصوص شهید رشیدی

کلام آخر؟
اولا تشکر از اینکه وقت گذاشتید و فضایی را ایجاد کردید که گپ دوستانه ای داشته باشیم.

خیلی حرفا را خیلی سالهاست دارم بیان می کنم و تکرار مکرات است مثلا خیلی بد است که دومین شهر استان فارس کتابفروشی ندارد.  ممکن است به کتابفروشی آقای فلاح سر خیابان بیست متری موسوی اشاره کنند بعد جای بحث پیش می آید که با توجه به  آمار جو.انان شهر و پتانسیل های مرودشت آیا این کتابفروشی که شما حتی نمی توانید به داخلش بروید پاسخگوی نیازهای فرهنگی شهر است؟

ما استعدادهای زیادی در زمینه فرهنگی ادبی در شهر داریم. امسال سه نفر از شاگردانم برای جشنواره خوارزمی معرفی شده اند، استعدادهای خیلی خوبی دارند، یکی از آنها خانم رفیعی است که سال گذشته در جشنواره خوارزمی به مقام ششم کشور رسیده و امیدوار هستم امسال اتفاق بهتری برایش بیفتد. در حوزه جشنواره ها هم سال گذشته چند نفر داشتیم که در استان و کشور مقام به دست آوردند و در حوزه شعر نیز همین طور بود، اما اگر مسئولان و جامعه این دوستان را جذب نکنند، دیگران آن ها را جذب می کنند و این پتانسیل مثبت تبدیل به یک معضل منفی می شود و بعد کلی هزینه برای ترمیم آن چیزی که از بین رفته خواهد شد. وقتی می توانیم با یک میلیون تومان فضایی را ایجاد کنیم و این کار را نکنیم، بعد مجبور می شویم با 100 میلیون تومان آن فضا را ترمیم کنیم و هیچ گاه هم ترمیم نمی شود.

همیشه این طور بوده است که وقتی بدنه خصوصی در حوزه ای نمی تواند فعالیت کند بدنه دولتی می آید، حمایت می کند و این بار را به دوش می گیرد در حوزه آموزش و پرورش، بهداشت غالبا و در حوزه ورزش گاهی چنین است. بخش خصوصی نمی تواند یک کتابفروشی ایجاد کند و اینجاست که دولت مانند سایر حوزه ها بایدهمان نگاه حمایتی را که نسبت به ساختارها و زیر ساخت ها دارد نسبت به این بخش هم داشته باشد مگر اینکه احساس کنند که این بخش جزو زیرساخت ها نیست!

خیلی دوست دارم همکاران خوبم در حوزه مطبوعات به مقوله فرهنگ اهمیت بیشتری دهند هر چند می دانم این مقوله برایشان جذابیت چندانی ندارد و محفل شورا و شهرداری و ارگان های تابعه خیلی احتمالا پرآب و نان تر است.