«آداب دیپلماتیک» به مجموعه‌ای از قواعد و اصول رفتاری متدوال و مطلوب در میان اهالی دیپلماسی گفته می‌شود که هر کدام از این رفتارها و اقدامات می‌تواند معنای مخصوص به خود را داشته باشد.

اهمیت رعایت آداب دیپلماتیک تا جایی است که گاهی عدم توافق بر سر این مساله که کدام مسئول سیاست خارجی دست خود را زودتر برای فشردن طرف مقابل دراز کند، زمینه‌ساز برهم خوردن یک توافق بزرگ بین‌المللی شده است.

جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد موظف به اجرا و پیاده‌سازی پروتکل تشریفات و آداب دیپلماتیک است. یکی از اصول ابتدایی و اساسی قواعد تشریفات و آداب دیپلماتیک در سفرهای خارجی، توجه به فرهنگ و رسوم کشور میزبان و به طور کلی طرف مقابل است؛ یعنی این یک عرف بین‌المللی است که رسوم و آداب فرهنگی کشور میزبان که ممکن است مغایرت گسترده‌ای با بافت فرهنگی فرد مدعو داشته باشد، باید توسط دیپلمات مهمان رعایت شود.

با این حال، متاسفانه در سال‌های اخیر، برقراری ارتباط با کشورهای اروپایی و غربی در صدر اولویت‌های وزارت امور خارجه قرار گرفته و بقیه مسائل به طور کلی تحت‌الشعاع آن تعریف شده‌اند؛ تا جایی که حتی آداب ابتدایی دیپلماسی نیز که باید توسط مهمانان خارجی رعایت شود، براحتی نادیده گرفته می‌شوند و توسط غربی‌ها در خاک ایران زیر پا گذاشته می‌شوند.

آخرین نمونه از این مساله عجیب و ناراحت کننده، روز گذشته و در جریان حضور جمعی از اعضای پارلمان اروپا در ایران رخ داد. پوشش بسیار عجیب رئیس کمیسیون سیاست خارجی پارلمان اروپا در این دیدار که فارغ از دهن‌کجی و بی‌توجهی کامل به قانون حجاب در ایران، رسما یک لباس غیررسمی و راحتی محسوب می‌شود و به هیچ عنوان جایگاهی در رسوم و آداب دیپلماتیک ندارد، نگاه بسیاری از ناظرین را به خود جلب کرد.